Seite
conſpexit qͣꝫta aut unqͣꝫ aliꝗd uiderim: aut uidere poſſe exiſtimeꝫ: nec fationē Liui: quā lib. viii. de ſecundo bello punico uentis quibuſdā aſcripſit ueram putaui cum nulla flante aura id idem fieri conſpexerim. E urypylus cū. y. græco utrobiqꝫ ſcribitur: fuit Herculis& Gaſciopes filius: regnauit in coo inſula:& cūctorū græcoꝝ augur ꝑitiſſimus eſt habitus: non tamē ſimilis Calchāti troiano. Hic cū alijs græcoꝝ ducibus uenit ad troiā: ut oſtendit Homerus li. ii. iliados. de quo Virgi. Similiter li. ii. æneidos meminit cū ait. Suſpēſi E rypylum ſcytarum oracula phœbi mittimus. Alter eodem nomine ex ormenio fuit Euemonis filius: qui te ſte eodem Homero cum quadraginta nauibus ſuarum gentium uenit ad troiam. E uryſtheꝰ cum. y. græco&. th. aſpirato ſcribitur: fuit Stheneli mycenarū regis filius: qui aſtu Iunonis Hercu li imperabat uaria quottidie aggredi monſtra: quibus illum perire contigerit. E urytus cum. v. græco&. t. exili ſcribitur: fuit œcnaliæ rex:& pater Ioles: de quo uidebimus in dictiōe œcha lia:& ab Euryto patronymicū fœmininum eurytis cū. i. latino in ultima deducit̉. Ouidius nona heroidum epiſtolarū. Eurytidos ioles& inſani alcida. Alter fuit Eurytus centaurus: de quo Ouidius li. xii. metamor­phoſeos inquit. Nam tibi ſeruorum ſæuiſſime centaurorum Euryte. E uropa cum eū diphthongo ſcribitur: fuit una Oceani& Tethyos filia: ut oſtendit Heſiodus in theogonia. Altera fuit agenoris phœnicū regis filia: quæ a Ioue in forma uituli rapitur:& in cratam tranſfertur: ut la te Ouidius li. iii. metamorphoſeos explicauit. E urotas cuꝫ eū diphthongo&. t. exili ſcribitur: fluuius ē teſte Pli. li. iiii. naturalis hiſtoriæ in laconia: qui teſt. Liuio li. iiii. de bello macedonico urbem lacedemona præterfluit:& ꝗa ripa eius abundant lauro: dicunt poetæ ſacratum illum fuiſſe Apollini: dicente Virgilio in Sileno. Omnia quæ phobo quondaꝫ meditante beatus Audit eurotas iuſſitqꝫ ediſcere lauros. E uſtathius antepenultima cum. t. exili& penultima cum. th. aſpirato&. i. latino ſcribitur. Nonnulli uero cō­uertentes. t. in. c. ſcribunt Euſtachius ſed cum. th. ſcribi debet. E uſtratius abſqꝫ aliqua aſpiratione ſcribitur. nam a go qui eſt exercitꝰ deriuat̉ nomen fuit philoſophi­qui in æthicam Ariſtotelis ſcripſit. E uterpe cum. t. exili ſcribitur: una fuit ex muſis: ut in dictione muſa uidebimus:& componitur ex ευ quod ē bene& τερπω delector: quaſi bona ſit delectatio. E utices abſqꝫ aliqua aſpiratione&. y. græco ſcribit̉: nomen fuit hæreſiarcha. E utychides antepenultia cum. t. exili&. y. græco penultima cum. ch. aſpirato:&. i. latino ſcribitur: nomen fu­it uiri proprium: de quo nōnunqͣꝫ Plutarchus meminit. E uthymedon cum. th. aſpirato&. y. græco ſcribit̉: nomen fuit philoſophi cuiuſdam. E uxinus prima cū eū diphthōgo ſequēs cū. x. cōſonāte&. i. latino ſcribitur: mare illud ē: quod pōtū dicimꝰ: ut in ea dictōe uidebimꝰ:& cōponit̉ ex ευ quod bonū apud nos indicat:& εινοσ hoſpiciuꝫ uel amicꝰ: qͣſ bonū ſit hoſpitiū: quod ꝑ contrariū dictū eſt. Nam circa illud loca ſunt aſperrima& fera: unde ait Ouidi li. iii. de triſtibus. Euxinus falſo noīe dictus hꝫ:& li. eodē inꝗt. Quē tenet euxini mendax cognomine pontꝰ. Sed teſte Pli. li. vi. naturalis hiſtoriæ. Pontus euxinus antea ab inhoſpitali feritate axenus appellatus ē pecu­liari inuidia natura ſine ullo fine indulgentis auiditati maris. E uzonos cū eū diphthongo&. z. conſonāte ſcribit̉: cōponiturqꝫ ex ευ qd̓ eſt bonū& ξονη cingulum: nec ta mē ob hoc teſte Seruio circa finē. viii. æneidos per id ille appellat̉: qui bonā zonā hꝫ: ſꝫ ꝗ eſt ſtrenuus. Nā ut ait oēs qui militāt cinctos dicimꝰ:& ob hoc præcinctos ſtrenuos: ut Horatiꝰ altius ac nos præcincti ſunt: que admodū diſcinctos: inhabiles dicimꝰ& inefficaces. Virgi. in. viii. Hic nomaduꝫ genꝰ:& diſcinctos mulcife­aphros. Quāqͣꝫ ſecūdū habitum quidam exponant: qui uſqꝫ in talos fluebat quod Plautus ridet in penulo dicens: Quæ eſt illa auis cum aphrum uidiſſet ueſtem dimiſſam trahentem. E xodium cū. o. breui apud græcos& noſtros: atqꝫ. i. latino ſcribit̉: nā non ab ων ꝗ eſt cātus cōponit̉: ꝗa tū­quoqꝫ cū& diphthongo apud nos ſcriberet̉: uel ſaltē cū. o. longa:& ſic eius dictōis ſecūda longa eſſet: qua ſemꝑ breuis a noſtris poetis ponit̉. Quare potius deſcēdit a uerbo εξολιαζω quod ē erogo uel expēdo:& inde exodiū erogatio quædā dicat̉: quod intellexiſſe uidet̉ Iuuenalis in. iii. ſatyra ait: Tandēqꝫ redit ad pu­pita notum Exodiū. i. cōſueta ac manifeſta cōtributio& erogatō: quæ quidē ex ludis dabat̉: dicēte etiā Su­tonio in uita Tyberii: unde uox attellanico exodio ꝓximis ludis aſſenſu maximo excepta percrebuit hircu­uetulum capreis naturā ligurire. E xoche cum. ch. aſpirato ſcribit̉: dici poteſt latine eminentia ſiue excellentia: quare catexoche. i. per excellen­tiam interpretatur. unde in quibuſdam inſcriptionibus comperi. E xochus cum. ch. aſpirato ſcribitur: poteſt interpretari eminens. E xorciſmus cum. c. exili&. i. latino ſcribitur: dici poteſt adiuratio: nā deſcēdit a uerbo εξορκιζω qd̓ ē adiuro Abii qui fuerunt lege hiſtorias longas& præſertim Plutarchi. Fumus latine: græce κάπυος dicitur. At fimus dicitur letamen: Sed iam ad. g. litteram tranſeamus. Nam. f. nullaꝫ habet difficu­tatem: niſi quā in principio libri diximus.