fuit: de quo meminit Plutarchus in dictis laconicis. Melicratum:& ſimilia: quæ plurima in ſequentibus uidebuntur ARISTOS. Mplius& quæque compoſita uel deriuata ab hac dictione ariſtos. i. optimus: cum. i. latino&. t. exili ſcribuntur: ut Ariſtoxenes. Ariſtocrates. Ariſtomeus. Ariſtides. Ariſtoteles:& alia fere innumera. MACHE. Vrſus& omnia compoſita ſeu deriuata a mache: quæ eſt pugna per. ch. aſpiratum ſcribuntur. ut an­timachus: amphimachus. Andromache:& ſimilia: quæ in ſequentibus deſignabimus. NICI. Tem& compoſita uel deriuata a nici: quæ eſt uictoria: cum. i. latino:&. c. non aſpirato ſcribuntur. ut Nicanor: Nicander: Niciteria: Nicoſtrata: Nicolaus: olympionices ideſt olympici uictor:& alia pene innumerabilia. ICOS. militer omnia compoſita uel deriuata ab hac dictione lycos: quæ apud nos ſignificat lupum: per. y. græcum&. c. exile ſcribuntur: ut Lycophron Lycomedes: Lycaon:& ſimilia qͣꝫplura. AGATHOS. Mplius& omnia compoſita uel deriuata ab agathos: quod apud nos dicit bonum. per. th. aſpiratum ſcribitur: ut Agathoces. Agathoſthenes:& ſimilia. PLISTOS. Tem& omnia compoſita uel deriuata ab hac dictione pliſtos: quæ apud nos dicit multum.& cum. i. latino&. t. exili ſcribuntur: ut Pliſtonax: qui filius fuit Pauſania. Pliſtarchus filius Leonidis. Pliſto­nicus:& ſimilia. PROros. Tem& omnia compoſita uel deriuata ab hac dictione protos: quæ apud nos dicit primum: cum. t. ſi­militer non aſpirato ſcribuntur: ut Protoſilaus: Protomartyr: Proteus:& ſimilia. Et hæc hactenꝰ quo ad huiuſmodi noſtræ orthographiæ præcepta dicta ſufficiant. Quæ deinceps& quo ordine tractabuntur. Einceps dictiones quaſdam ſecundum alphabeti noſtri ordinem per rectam orthographiā proſeque­mur. In quibus multa declarare intendimus: quæ alias difficillima uideri potuiſſent. Et incipientes ab a. littera: per reliqua ſuo ordine gradiemur. Bacus cum nico. b.&. c. abſqꝫ aſpiratione ſcribitur: dictio eſt græca apud illos dicitur ἀβας: quam litteraturā antiquiores noſtri ſæpe ſeruabant:& hic abax huius abacis teſte priſciano in. viii. declinabāt: cuius penultima in genitiuo cor repta erat. Sed frequentius abacus abaci ab auctoribus ponitur. Significatqꝫ apud aliquos menſam: ſuper qua comedere cōſueuimus: uel ut aliis magis pla cet ſuper qua potoria uaſa locantur. Vt Iuuenalis de poeta pauperculo in ſa­tyra Vmbriti ait: Lectus erat codro procula minor urceoli ſex Ornamentum abaci. Plinius libro. xxxvii. Vaſa inquit ex auro gēmis abacorum nouem. i. ſufficientia ad ornamentum abacorū nouem. Vnde Varro libro. ix. de origi­ne linguæ latinæ ait: Itaqꝫ ſicut abacum argento ornari:& alia diſparia: ſic orationem:& ut puto quadra­tus erat abacus. Ad cuius ſimilitudinem quadra: in quibus conciſæ carnes diſponuntur: abaci etiā uoca­bantur. Vt Plinius in eodem libro: Pompeius uictoria mithridatica primū in urbem myrrhina inuexit: pri muſqꝫ lapides& pocula ex eo triumpho capitolio adiudicauit: quæ protinus ad hominū uſum tranſire: aba cis etiam eſcariiſqꝫ uaſis expetitis. Et in eodem libro. Amplitudine nunqͣꝫ paruos excedunt abacos. Ex qua ſimilitudine: ut exiſtimo tabella: ſuper qua decuplationes fiunt: abacus dicta fuit: quin& ipſa decuplatio. Perſius in ſecunda ſatyra inquit: Nec qui abaci numeros& ſecto in puluere matas. ſ. ſpernit. Nam inde etiā cum calculi quidam fierent abaculi uocabantur: Plinius in eodem libro ait: Veluti cum calculi fiunt: quos quidam abaculos appellant. Sed cum de menſa ꝗd ſignificet apud quoſdam dubiū fiat: An ip̄aꝫ cœnā: uel ſuper qua comeditur deſignet. Ego tanqͣꝫ arbiter honorarius diiudico menſam primitus id ſuper quo co­medimus: ſiue ligneum ſiue lapideum fuerit deſignaſſe. ut Virg. li. iiii. geor. de Corytio loquēs: Qui ſeraqꝫ reuertens nocte domū dapibꝰ mēſas onerabat inemptis.& in eodē libro: Pars epulis onerāt mēſas& plena reponūt Pocula. Horatiꝰ ſimiliter in. ii. ſermonū inꝗt: Gauſape purpureo mēſam ꝑterſit acernā. i. de acere factā. Idem oſtendit Varro de lingua latina ait: Menſam eſcariā cillibā appellabat.& ſubdit: ea erat qua­drata: ut etiam nunc in caſtris eſt: poſtea rotunda facta. Ex quibus tractum puto menſam etiam pro prandio & edulis. ut Iuuenalis in prima ſatyra: Cum de tot orbibus& tam antiquis una comedunt patrimonia mē­