bolos capiens corpus ſeilicet peccatoris/& animam/ ut cum Catholico ridi­culus ſomniauit Vgutio. Sed a θιαβαλλω­ quod eſt criminor deſcendit. Vn de& criminator dicitur. Diſſentio cum duplicato ſ& diſſentior deponēs ī uſu ē. Gellius li. x. noctiū atti­carū. Cumqꝫ diſſentirētur/& pars tertio/ alii tertiū ſcribendū contenderent. Diluuium cum unico l& diluuies/ in uno ſignificato accipi poſſunt. Horatius libro tertio carminum. Quom fera diluies inquietos irritat amnes. Inde uenit Diluuio uerbum. Lu­cretius libro quinto. Tantum ſuppeditant amnes ultraqꝫ minantur Omnia diluuiare/ exalto gurgite ponti. Defraudo/& de frudo/ dici poteſt/ auctore Priſciano libro ſecundo. Duo duæ duo facit in accuſatiuo/ maſculino quidem genere/ duos& duo/ minino duas/ neutro duo/ teſtibus Priſciano/& Phoca. Virgilius libro ænei dos nono. Si duo præterea tales Idæa tuliſſet Terra uiros. Horatius ſermone ſeptimo. duo ſi diſcordia uexat inertes. Deleo deles uerbum. facit in præterito deleui/& deliui: in ſupino deletum/& de litum. teſte Diomede/ Varronem inducente dicentem. Pecorina delitæ litte . Qui& Caluū refert in pͥma epl̓a ad uxorē ſcripſiſſe: ī uia delita deleta. Diota cum ī latino& t exili ſcribitur. Genus eſt uaſis uinarii/ duas teſte Acrone anſas habentis. Horatius in primo carminum. O Thaliarche merum Diota/ Diora cum ī latino/& æ diphthongo in me­dia ſyllaba/& t exili/ lex uictus dicitur. Diæta itē/ locus quidam domi uocatur: ubi tantum uerſamur/ nullo negotio/ aut uſu. Et&ιαιταω/ quod uerſari ſi gnifiat/ deriuatur Bur cum u/ teſte Probo/ efferri debet/ dicente Virgilio. India mittit ebur. At uero Phocas/ ebor per o enuntiari præci pit. Et utrunqꝫ dici poteſt. Nam& æquur u/ teſte eodē Pro­bo ſcibitur:& cum o æquor effertur: ut in ipſa dictiōe uidimus. Ab ebore ſit adiectiuū eboreus: eburneus: eburnus. Vlpianus de legatis tertio. Eboreā bibliotecā emit. Quintiliāus li. vi. ī triūpho Cæſaris eborea opida eſſent trāſlata. Hieronymus in canticis capi­tulo. xii. Collum tuū ſicut turris eburnea. Ouidius libro metamorpho. iii. Impubeſqꝫ genas:& eburnea colla: decuſqꝫ. Virgilius georgicorum tertio Hipodameqꝫ/ humeroqꝫ Pelops inſignis eburno. Lucanus libro ſecundo. Legitimæqꝫ faces. gradibuſqꝫ accliuis eburnis. Horatius ſermone. xvi. Tincta ſuper lectos cāderet ueſtis eburnos: Iuuenalis ſatyra. x. Da nunc& uolucrem/ ſeptro quæ ſurgit eburno. Propertius. Siue lyræ carmen digitis percuſſit eburnis. Tibullus. Hanc primū ueniens plectro modulatus eburno. Ebora/ nomen eſt duarum urbiū in Hiſpania/ teſte Ptolemæo: quarū una Turdubiorū eſt: alia Edetano­rum. Ebura urbs eſt Luſitanorū mediterranea/ teſte eodem Ptolemæo. Ebu­rum urbs eſt Germaniæ/ ut idem Ptolemæus in cōſmographia oſtendit. Echeneis huius echeneidis/ uel echeneidos chaſpirato/ ſequente e ſcribitur. Genus eſt piſciculi. Nec ab hæreo hæres deſcendit/ ut Iſidorus tradidit:& Catholico Vgutio ſōniauit. Sed ex ἔχω teneo/& pn̄a Nauim. cōponitur. teſte Plinio/ ruant uenti licet/ ſæuiant procellæ­ īperat furori: tātaſqꝫ uires peſcit:& cogit ſtare nauigia. Quā etiā ob cauſam/ amatoriis quoqꝫ ueneficiis infamis eſt:& iudiciorum ac litium nōnunꝗͣ mora. Vnde quod græce eche­neis/ latine a nonnullis remora appellatur. Hæc Plinius. Et producit echene is penultimam in recto ſyllabam. Nam apud Græcos cum η in penultima ſyl laba ſcribitur: quæ ſemper apud illos producta eſt. Vnde Opiāus li. pͥmo ait. θαῦμα&όλιστηνūσ εχενήιθεοσ εόρασσαντο. Quod etiam obſeruauit Lu canus quom dixit. In mediis echeneis aquis. Vbi nonnulli legunt echinus. Ve Vgutio Tellius Ioratius ucretius riſcianus riſcianus hocas irgilius loratius iomedes arro aluus cron oratius robus irgilius iocas ꝯianus uintiliāus erōymus uidius rgilius canus jratius ienalis opertius bullus olemæus olemæus olemeus inius pianus (canu­Diſſentio Diſſentior Diluuium Diluuies Diluuio Detrandio Defrudo Duo Deleo Diota. Diæta Ebur Ebor Eboreus Eburneus Eburnus Ebora Ebura Eburum Echeneis Echinus Echinas Echinada Echina Echidna