Derandern EeCXIIII.ſprich ynn deim hertzen der herr hattmich eyngefürt vmb meyn gerechtigkeyt das ich beſeß das lannd. ſo diſe heyden ſeyn vertylgt vmb ir boßheyt. Wann du geeſt nitt eyn. dasdu beſitzeſt ir lannd vmb deyn gerechtikeyt vnnd vmb dye gleicheyttdeyns hertzen. aber darumb das ſyeboͤßlich würckten. do du eyngiengeſtſeyn ſy vertilget worden. vnnd dasder herr erfuͤlt ſeyn wort. das er hattverheyſſen. vnder dem ayd deynenvettern abraham yſaac vnnd iacob.Darumb ſo wiß das dir deyn herregot nit hat geben ditz lannd zu eyner beſitzunng. ſo du biſt eyn volckhertens halſ bains oder nackes. Gedenck das du nit vergeſſeſt yn welcherweyß du bewegeſt deinen herrengott yn der eynoͤde. von dem tag yndem du biſt außgangen vonn egiptvntz zu der ſtatt wider die du kriegeſtzu allen zeytten. Wann du bewegteſt yn auch ynn oreb. Er ward erzurnett Vnnd wolte dich vertylgenndo ich auffgienngē ann demm berge. das ich neme zwu ſteynen tafelen dye taffeln des geluͤbds das derrherr macht mit euch. Vn̄ ich belybean dem berg. xl. tag vnnd xl. nachtich aß nit das brott vnnd tranck nitdas waſſer. Vnnd der herr gab mirzwu ſteynen taffeln geſchriben mittdem vinger gotz. vnnd ſye hieltenalle die wort dye er redt zu euch anndem berg vonn mitt des fewers. dodye vereynigung des volckes wardgeſament. Vnnd do.xxl. tag vnd alsvil nacht waren vberganngen. derherre gab mir zwu ſteyne taffeln. dyetaffeln des geluͤbds. vnnd er ſprachzu mir. Stee auff vnnd gee bald hinweg. wann deyn volck das du haſtgefu̇ret vonn egipt habend ſchnelligklich gelaſſen deynen weg. den duyn haſt gezayget. vnnd haben in gemachet eyn goſſens bild. vnnd anderweyd ſprach der herr zu mir. Ichſich das die ſes volck iſt hertes halßbains oder nacks. Laß mich das ichszerkniſch. vnnd vertylge ſeynen namen vnder dem hymel. vnd ich ſetzdich vber eyn volck das do iſt merervnd ſtercker den diß. Vnd do ich abgieng von dem brinnenden berg. vn̄hielt die zwu ſteynen taffeln des geluͦbds in ytweder hand. vnd het geſehen euch ſunden. wider euwern herren gott. vnnd euch haben gemachteyn goſſens kalb vnd im dienen. vn̄ſchnelligklich haben gelaſſen ſeynenweg. den er euch zaygt. ich warff dietaffeln von meynen henden vnd zerbrach ſy in ewer angeſicht. Vnd ichviel nieder vor dem herren als zumerſten. ich aß nit brot vnd tranck nitdas waſſer. xl. tag vnd xl. nacht vmbewer ſunde. die ir tetend wieder dennherren vnnd ir yn bewegtet zu demzorn. Wann ich vorcht ſein vngenadvnd den zorn mit dem er was beweget wider euch vnd wolt euch vertylgen. Vnnd der herr hoͤrt mich auchzu dieſem mal. Er waß vaſt erzurntwider aaron vnd wolt in zerkniſchenvnnd ich bat in zegleicherweyß vmbin. Wann euwer ſuͦnd die ir tet dasiſt das kalb. ich begryff es vnnd verbrantt es mitt fewer vnnd zerbrachdas zu ſtückenn vnnd machet es gantz zu aſchen. Ich warffe es ynn denbach derr do abgiennge vonn demmberge. Vond ir bewegtend den herren ynn der brinnung vnnd yn derverſuchung. vnnd ynn den grebern d̓begirlickeit vn̄ do er euch ſand in ca