Seite
Audacia retineat ea que ſunt vltra ſuam neceſſitatem et ſue familie videns aliquē in extrema neceſſitate: quia tenet̉ ei de tali ſuperfluo ubuenire de precepto. vt dicit Ri. in. iiij. diſt. xv. De quo vide. jͣ. elemoſyna. §.j. Tercio cum retinet ſuꝑflua rōne cōdecētie ſui ſtatus: qꝛ de ip̄is tenet̉ facere elemoſynas. etiaꝫ nō exiſtentibꝰ in extrema neceſſitate ẜm Ri. vbi. sͣ. Et hoc intelligo cū retinet amore inordinato. Secus ſi teneret vt loco et tempore diſpenſaret: quia nō te net̉ ſimul talia ſuperflua dare. In alijs autē caſibꝰ cōmuniter eſt veniale. 4 Que ſunt eius filie? ℟. ꝙ multe. Ip̄a eſt que fe cit meū ⁊ tuū contra ius naturale quod omnia cō munia fecerat. viij. di.§. differt. xlvij. diſt. ſicut. xij. q. j. dilectiſſimis. ⁊. c. duo. Ip̄a in terrenis facit for­tes: in celeſtibꝰ debiles. xlvij. diſt. om̄es huius ſecu­li. Ip̄a excecat rōneꝫ ⁊ gratius facit videre aurum ꝙͣ ſolem. dicto. c. ſicut. ⁊. xxxvij. diſt. nōne. Ipſa fa­cit idolatrare ⁊ fornicari. xxviij. q. j. idolatriā. ⁊.j. q j. cum omnis auaricia. Itē facit adulari regibꝰ. vt captent alienas hereditates. dicto. c. nōne. Ip̄a fur tum. rapinam. vſuram. fraudem. falſitatē. iniuſtici­am. ſymoniam. acceptionē perſonarū. ꝓditionem. turpe lucrū. īmiſericordiā. ⁊ inquietudinē parit. de quibꝰ vide in titulis ſuis. Et breuiter ip̄a eſt omni um maloꝝ radix. xlvij. di. bonoꝝ auctori. ⁊ xxiij di. his ergo. Ip̄a maiorē reuerentiam exhibet auro ꝙͣ deo.xlvij. diſt. ſicut. Ipſa excecat mentē. de prebe. quorundā. li. vi. et in. c. v. de elec. li. vi. dicitur auari cie cecitas. udacia vtrū ſit peccatū? ℟ ꝙ ſic ẜm ꝙ dicit exceſſum paſ­ſionis qui ꝓprie dicit̉ auaricia. de qͣ eccl̓. viij. cū audace ne eas. et opponitur for­titudini que eſt ꝯͣ timores ⁊ audacias. ugere an ꝓhibeat̉ qͥ ē ꝓhibitꝰ ac­quirere? Rn̄. Ge. in. c. cum ex eo. de exceſ. p̄la. li. vi. ꝙ n̄. qꝛ ꝓhibitꝰ acquirere nouū ius in re nō dicit̉ veni­re ꝯͣ ꝓhibitionē. licet augmentet priſtinū qd̓ hēbat an̄ ꝓhibitionē. vt ē caſus ī. c. fi. ſecūdo Rn̄. de con ceſ. p̄bē. li. vi. vide. jͣ. loca.§. iij. ugurium qd̓ fit ī conſideratōne auiū ad ſcientiā futu­roꝝ ē ex traditōe maloꝝ angeloꝝ. xxvj. c ij. qͥ ſine. Utꝝ hāc arte exercere ſit licitū Rn̄. ꝙ vanitas ē ⁊ ſuꝑſtitio. xxvj. q. ij. c. illd̓. īmo ē idolatrie cultus augurij ſuꝑſtitionibꝰ implicari. xx. vj. q. ij. ſꝫ ⁊ illud. Et ſic patꝫ ꝙ eſt peccatu mortale. Et cōfirmat̉ hoc. qꝛ in. c. augurijs. xxvj. q. vj. dicit̉ ꝙ augurijs ſeruiēs eſt ab eccleſia ſeperandus. Sꝫ de hoc latius vide. jͣ. Sortilegium. uſteritas indiſcreta in vigilijs ⁊ or̄onibꝰ rep̄hendit̉ de cōſe. di. v. nō mediocriter. Et poſſet eſſe mortale pctm̄: videlicet qn̄ notabilit̉ le­dēt vitā ꝓpriā ⁊ ſciēter vl̓ ex tali indiſcretiōe q̄ ꝓue niret ex lata culpa: vt pꝫ ex. d. c. n̄ mediocrit. qd̓ de­mōſtrat eos cōmittere rapinā. Aulenus imperio eſt qn̄ cū tanquili tate corrigit: ſed aſpere ſubditos inflectere feſtinat. xlvj. diſt. hoc habet. Auſterus nō dꝫ eē diſpenſator vbi deus ē beni¬2 gnꝰ.xxvj. q. vij. allegāt ī fi. Meliꝰ eſt ꝑ māſuetudi nē peccatores ab errore eruē ꝙͣ ꝑ auſteritatem in fo ueā ꝑditōnis ꝓpellere. xlv. diſt. recedite. qꝛ auſteri­tas īmoderata nec correctionē īducit: nec ſalutē. xl­v. di. cū beatꝰ. Et ſic pꝫ ꝙ nec multa auſteritate ex­ulcerādi ſunt ſb̓diti neqꝫ nimia benignitate diſſol­uendi. xlv. di. diſciplina. Aliſtariorū ⁊ ars quomodo ꝓ hibetur. vides. ars in principio. Alneum vtꝝ ſit intrandum die dn̄ica: Rn̄. ꝓ volup. tate aūt luxuria oī tꝑe ꝓhibet̉ ꝓ ncc̄ita­te aūt lꝫ. vt ē tex. ī. c. ꝑuenit. de ꝯſe. di. iij. Utrum liceat clericis vel religioſis balnea intra re? Rn̄. ꝙ ſic: cauſa neceſſitatis: vt patꝫ ex tex. xxiiij q̄.j. omnis qui. Utrū liceat balneū intrare cū mulieribꝰ. Rn̄. ꝙ n̄ 2 vt ē tex. in. c. nō oportet. lxxxi. di. Immo vt dic̄ glo. ibidē. Si vir ingreditur balneū cum muliere extra nea: donatiōe ꝓpter nuptias priuatur ⁊ mulier do te ſi cū viro alieno habuerit balneū. vt. C. de pu. l. vl.§. int̓ culpas. Immo. infamis eſt qͥ tenet mulie res cuſtodiētes balneatoꝝ veſtes: vt. l. athletas. ff. de his qͥ no. infa.§. ait p̄tor. Utꝝ liceat balneū intrare cū iudeo? Rn̄. ꝙ nō. 3 vlli criſtiano. ⁊ ſi clericus ē dꝫ deponi. laicus excōi­cari qͥ cū iudeo ſe balneat. xxviij. q. i. nullius. Annum Qualiter puniat̉ ban­niens epiſcopū. vide in fra Excōicatio. v. caſu. ix. Utꝝ iniuſte banniēs aliquē teneat̉ ad reſtituti­ 1 onē de amiſſis ratōne talis bānitionis? Rn̄. ꝙ vl tra peccatū mortale qd̓ incurrit tenet̉ ad reſtitutio­nē ẜm Inno. ī. c. fi. d̓ his que vi. metuſue cā fi. ff. qd̓ me. cā. l. ſi cū exceptōne.§. pedius. qꝛ bānitio eiꝰ fu it amiſſionis occaſio. d. l. ſi cū.§. ī hac actōne. Nec ob. ff. eo. l. metū. in prin. vbi ſentiēs armatos cōtra ſe venire et fugiēs ſi occupatus fuit fundus quē fu giendo dimiſit: nō tenētur armati. qꝛ loquit̉ qn̄ me tus fuit vanus: qꝛ forte ꝯtra eū nō ibāt. ſed ſi ꝓmi­ſiſſent ire contra eum ⁊ huiuſmodi bene tenēnt̉ de omni damno qd̓ iuraret ſibi contigiſſe eorum occa ſione. ar. dictarum. l. et. d. c. fi. ⁊ ij. q. i. in primis. De bannis que debent fieri in matrimonio. vide infra clandeſtinum. in prin. de bannitiōe que eſt diffida tio. vide. jͣ. diffidatio. Utrū bannitus amittat que ſunt iuris ciuilis. 2 Rn̄. ẜm Bar. aut ē bānitus talit̓ ꝙ poteſt impune offēdi. E ſic ſi eſt bānitus ius imperij ꝑdit. Si ve ro eſt bannitus alicuius ciuitatis vel regni ſic non ꝑdit ea q̄ ſunt iuris ciuilis ciuiū romanoꝝ. ẜm ea q̄ ſunt ꝓpria illius ciuitates vel regni. hoc no. Bar. ī l. amiſſione. ff. d̓ ca. di. Et addit ꝙ ad hoc vt ſit ta­lis bannitus duo requiruntur. Primū ꝙ ſit inobe diens ⁊ aufugerit ab imperio cui ſubeſt. ⁊ ſic exbā­nitus. Secundum ꝙ in hoſtiū numero ſe conferat