Seite
II Baptiſmus. j. ⁊ habet eum ꝓ hoſte. Si aūt qͥs eſſet bānitus. nō tn̄ haberet̉ vt hoſtis. nec poſſet offendi impune ex forma ſtatuti. tūc talis nō ꝑdit etiā ea q̄ ſunt ciui­tatis. Et ſic pꝫ quō pōt facere teſtm̄ vel ſuccedere: qꝛ primꝰ nō pot.ſ. bānitus imꝑij. Alius bānitus ciuitatis poteſt. ⁊ multo fortius bānitus qui non pōt offendi: ſꝫ ſecundus pōt ẜm ius cōe ſecus ī ſuc ceſſione ẜm ſtatuta ciuitatis. aptiſmus prīo quotuplex eſt? Rn̄. triplex. vt dicit Aug. li. iiij. de vnico baptiſmo. ⁊ de con ſe. diſt. iiij. c. baptiſmi vicē.ſ. fluminis. de hoc Io. iij. venit ih̓s ī terrā iudeā ⁊ baptizabat. ⁊ iſte ꝓprie dicit̉ baptiſmus: alij aūt methaforice. qꝛ vterqꝫ inſtar baptiſmi habet purificare. ⁊ ꝑ cō­ſequēs vicē eius implere. Secundꝰ eſt baptimꝰ ſanguinis. Io. xij. Baptiſmo hoc habeo baptiza ri. ⁊ iſte eſt baptiſmꝰ potiſſimꝰ. de cōſe. diſt. iiij. ca­thecuminus baptizatus. Tercius eſt baptiſmus flamīs ſiue ſpūſſancti. de quo Act̉. ij. Uos autem baptizabimini ſpūſancto. ⁊ iſte eſt ꝓpoſitum ſuſci piendi baptiſmum modo debito ſi dabit̉ facultas. vnde iſtud non cōgruit niſi adultis habentibus vſum ratōnis. d. c. baptiſmi vicē. Iſte baptiſmus nō equipollet primo qꝛ non remittitur tota pena debita peccatis ſicut ī primo: ſed plus ⁊ minꝰ ẜm ſuā deuotionē. Item ꝑ iſtū nō imprimit̉ caracter. Item priuat̉ iſte eccleſiaſtica ſepultura: ſicut ⁊ ca­thecumini ꝙͣuis ꝓ eis oret eccleſia. Item in iſto re quirit̉ cōtritio vt ſaluet̉: ſꝫ nō in primo ſed ſolum attritio. Secūdus v̓o baptiſmus excedit primū qͥ ad premiū accidētale: qd̓ eſt aureola ⁊ etiam eſſen tiale ẜm Pe. de pal. in iiij. qꝛ plus de gr̄a confert. ſi­cut eſt ibi maius opus ſed n̄ imprimitur caracter ꝑ ip̄m ſicut ꝑ primū. Et iſte ſecundus ē cōmunis adultis ⁊ paruulis. qꝛ ſi paruuli īterficiant̉ ꝓ xp̄o puta in deteſtationē fidei xp̄i quā tenent parentes eiꝰ ſunt martires ẜm theologos ⁊ ẜm Pe. de pal. in. iiij. etiā ſi eſſent ī vētre. et in deſpectū xp̄i mater ꝑcuſſa abortū faceret: vel interficeret̉. Sed qꝛ hic intendo tractare de baptiſmo flumīs. Ideo vidē­dum quid ſit baptiſmꝰ flumīs? Rn̄. baptimꝰ eſt exterior hominis ablutio cū certa forma verborū ẜm magiſtrū ſen. in. iiij. diſ. iij. In quo ẜm Inno. in rubrica de baptiſmo ſunt tria ſicut in ſacramen to altaris. Unū qd̓ eſt tm̄ res ſacramēti. ſcꝫ gratie infuſio ⁊ peccati remiſſio. Secundū ꝙ eſt tantū ſa cramentū.ſ. aqua abluens ⁊ ablutio paſſio: intelli go cū debita forma verboꝝ: aliter non. j. q. j. detra­he. Terciū quod eſt ſacramentū ⁊ res.ſ. caracter. Aqua ergo verbo domini ſanctificata proprie eſt ſacramētum ſicut ſpecies panis et caracter. ſecun­dario ſicut verum corpus chriſti vtrum ſit de ne­ceſſitate? Rn̄. ẜm Bo. in. iiij. ſen. diſ. iij. ⁊ Ri. ibi dem ꝙ poſt tempus paſſionis chriſti. exquo euā­gelium eſt publicatum. quilibet etiam ſanctifica­tus in vtero debitor eſſe cepit ipſius baptiſmi. ex­quo ad eū inſtitutio ꝑuenit. Unde aduerte ꝙ ni­ī ali quo dictorum baptiſmorū qͥs ſuppleat vicē baptiſmi flumīs damnabit̉ niſi eo fuerit baptiza­tus: ſꝫ adultꝰ etiā puniet̉ pena ſenſus ex tali omiſ­ſione: qꝛ peccat mortalit̉ nō ſuſcipiendo. exquo ad eū ꝑuenit inſtitutio ſꝫ paruulꝰ carēs vſu rōnis ſo­lūmodo puniet̉ pena dāni. Sꝫ aduerte ꝙ nō pōt ſuppleri baptiſmꝰ flumīs aliqͦ mō qn̄ habet̉ opor tunitas ip̄m capiēdi ſi non capitur. Aptiſmus. ij. Querit̉ q̄ ſit forma baptiſ mi? Rn̄. ẜm doc. in. c. j. de baptiſmo eſt hec. Ego te baptizo in nomīe pr̄is et fi­lij ⁊ ſpūſſancti: amē. ponitur etiā de ꝯſe. di. iiij. c. a quodam. ⁊. c. multi Utrū ego ſit de ſubſtātia? Rn̄. Inno. in. d. c. j. cū glo. ꝙ no. ⁊ tex. ē in. c. retulerūt. de ꝯſe. diſ. iiij. ꝙ ē baptimꝰ. lꝫ omittatur: ego ⁊ Ri. in iiij. di. iij. ar. ij. q. iij. ꝯcordat ꝙ n̄ ē de ſubſtantia Ego. Quid ſi dimittatur te? ℟. Inno. in. d. c. j. ꝙ ni­ 2 hil fit. Eſſet tn̄ baptiſmus ſi ꝓ iſto ꝓnoīe te: ponē tur nomē ꝓpriū illius quem baptizat ẜm Pe. au­reolum in. iiij. ſen. diſt. iij. q. ij. Peccaret tamē gra­uiter ſi ſic faceret. Quid ſi diceret. Ego te linio. In nomīe patris ⁊ ⁊ filij: Rn̄. Pe. au. vbi ſupra. ꝙ nō eſſet baptimꝰ quia oportet exprimat verbū denotans ablutōeꝫ ſicut baptizo.i. abluo te. non linio te et huiuſmodi quia nihil faceret. Quid ſi vnus baptizās diceret. Nos te bapti­zamus? Rn̄. ſanc. Bona. in. iiij. di. v. ꝙ eſſet bap tiſmꝰ. qꝛ cōiter dicimꝰ nos. Et hoc verū niſi inten deret aliū ſenſum inducere. qꝛ tūc nō eſſet baptiſ­mus. Unde tenet Sco. iu. iiij diſt. vj. ꝙ ſi plures baptizando dicerēt. nos baptizamus ⁊c̄. ꝙ nō eēt baptiſmus: qꝛ non rep̄ſentat xp̄m qͥ eſt vnꝰ. Sed Bo. intēdit dicere ꝙ eſt baptiſmus qn̄ ꝓ nos in­tendit dicere: Ego. ſicut faciūt dn̄i. Quid ſi quis diceret in pli. Ego vos baptiſo? 1 Rn̄. Pe. a. vbi sͣ. ꝙ ſolus debet baptizari ⁊ ī ſin­gulari. Et faciēs ꝯͣriū: gͣuiter peccat niſi neceſſitas ſb̓eſſet: qꝛ tunc liceret vt fecerunt apl̓i. Quid ſi omittatur in Rn̄. Gualdēſis ꝙ non 6 eſt baptiſmus. Utrum poſſit dicere in nomībus patris et filij ⁊cͣ. Rn̄. Pe. au. vbi sͣ. ꝙ non. ſed in ſingulari. ſcꝫ In noīe pr̄is ⁊cͣ. qd̓ idē eſt ac ſi diceret. In virtute ſancte trinitatis.ſ. patris et filij. Quid ſi dicatur. Ego te baptizo in nomine xp̄i 1 Rn̄. qui sͣ. ꝙ nō eſſet baptizatus. licet diſpēſatum fuerit apl̓is ad gloriā nomīs xp̄i. Glo. tamen ī. c. quodā. de ꝯſe. di. iiij. tenet ꝙ ſit baptizatus ꝑ. d. c. Ego credo in dubio iterū baptizandū ẜm modū. vt. jͣ. baptiſmus. iiij.§. x. Utrū ſit baptizatus ſi dicat̉. In noīe trinitatis Rn̄. ꝙ n̄. ẜm glo. in. d. c. qͦdā facit. c. multi ibideꝫ. Quid ſi dicatur. In noīe genitoris et geniti ⁊cͣ Rn̄. qui sͣ. ⁊ cōmuniter theologi ꝙ nihil ſit. quia iſta noīa patris ⁊ filij magis nomināt hypoſtaſes ꝙͣ genitor et genitꝰ. Goffre. et Io. tenēt ꝙ ſit bap­tizatus: ſed primum verius. Et ideo in dubio eſt baptizandus iterum. Quid ſi nō dicat̉ copulatiua ⁊ Rn̄. Inno. ī di­cto. c. j. ꝙ valeret ſi poneretur loco eiꝰ qꝫ: qͥ nulla ē differētia int̓ has copulatiuas ⁊ et qꝫ. al̓s nō valēt