Seite
Generalis clauſula CXVIII certam ſummā furati fuerūt. Ray. tenet ꝙ neceſſi tas pacis cōmunis ⁊ frequēs incorrigibilitas hu­ius malicie hominū facit rationabilem dictā ꝯſue­tudinē. Si v̓o agat̉ ciuiliter tunc ſi eſt manifeſtum pena quadrupli. Si v̓o nō eſt manifeſtū pena du­pli. vt inſti. de obli. que ex delic. na.§. pena. ⁊.§. fi. Et pōt hec pena peti etiā poſt annū ⁊ imperpetuū Inſti. de ꝑpe. ⁊ tꝑa. act.§. furti. Et licet primo ege rit criminaliter. poterit iterū agere ciuiliter ⁊ econ­trario. C. qn̄ ciui. ac. preiu. cri. l. vnica. ⁊. l. fi. ff. e. ti. An autē hec pena in conſcientia ſit ſoluēda. dic ꝙ non. vide. jͣ. lex.§. iiij. 1 Utrum fur poſſit occidi a priuato. vide homi­cidium. j.§. v. 2 Utruꝫ fur ſit excōmunicatus qͥ furatur calices paramēta. ⁊ hmōi ſacra: Rn̄. Pa. in. c. ex lr̄is. eo. ti. ꝙ nō. niſi cū furto vel fregerit oſtia eccleſie vl̓ ar­maria vel feneſtras ⁊ hmōi. facit. c. conqueſtus. de ſo. cōpe. ⁊. c. conqueſti. de ſen. excō. et quod ibi no. vide excōicatio. v. caſu. vi. 3 Utrū fur qui ſuſpendit̉ ſit ſepeliendus in cimi­terio? ℟. Pa. in. c. ij. eo. ti. ꝙ ſic ⁊ om̄es alij qͥ ꝓpter ſua delicta vita pͥuant̉. ⁊ etiā oīa alia ſacr̄a miniſtrā da ſi peniteant de pctō. vt eſt tex. in. c. fina. xiij. q. ij. nec valet conſuetudo in contrariū. cle. j. de pe. ⁊ re. glo. tn̄ in. d. c. fi. dicit verū quo ad ſepulturā dūmō ſiat de aucͣte principis. allegat. ff. de cadaue. puni. l. j. ⁊ bene. nec cle. loquit̉ niſi de ſacramētis reprobās contrariam conſuetudinem. Eneralis clauſula continet oīa niſi contraria mēs ap­pareat teſtatoris. ff. de peculio. l. qͥ penu. legat. C. de in offi. teſta. l. ſi quādo. ī glo. Non em̄ videtur quis generaliter cōcedere quod ſpecialiter non eſt conceſſurus. C. que res pigno. oblig. po. l. j. in glo. nec etiam maiora expreſſis. niſi ſpāliter cōmittātur. ff. de ꝓcu. l. pomponius. in pͥn. ⁊. l. mandato. 1 Generali per ſpeciale ꝓculdubio derogatur. de reſcrip. paſtoralis. 2 In generali mādato multa ſunt q̄ nō intelligun tur niſi exprimant̉ de offi. le. c. j. in glo. 3 In generali locutione ꝑſona loqͥns intelligit̉ ex­cepta. c. petitio. in glo. de iureiur. cum cōcordantijs ibi poſitis. vn̄ ſi ꝓmiſi tibi dare aliqͥd ꝯͣ omnē ho­minem non teneor dare contra me. ladiū. non eſt reddendus ſurioſo effecto etiaꝫ ſi iuraſſet. xxij. q. ij. ne quis arbitretur. Et facit ad pro­bandū ꝙ ex iuramento vel voto nō te­netur hō qn̄ venit ad eū caſum in quo nullo modo iuraſſet vel iurare non potuiſſet. Loria vana vide vana gloria ratia accipitur multipliciter alique do ꝓ amore ⁊ ſic accipitur ī. c. j. como. aliqn̄ pro ꝯfeſſione beneficij ſeu alicuius indulgentie vel auctoritatis. ſi­tut cle. gr̄e de reſcrip. ⁊ qd̓ hr̄ in regula. qd̓ ob gra­uam li. vj. Et intellige qn̄ ad illud beneficiū facien num nō ē obligatus. qꝛ qui facit id ad qd̓ ē obliga­tus rōne naturali nō facit gr̄am. vt dicit Bal. in. c. jͣ.§. hec ſacr̄a. de pace iur. fir. in verbo ꝑ gr̄am eccle­ſie. ⁊ facit text. p̄dictus ꝓ eo. ⁊. l. titius. ff. de obſeqͥ. patro. Aliqn̄ accipitur pro dono ſpūſſancti.j. q. j. gr̄a. ⁊ in cle. j. de magiſtris in glo. ⁊ per magiſtruꝫ in. ij. ſen. Et hec ē duplex.ſ. gr̄a gratis data. Et hec ſtat cū peccato mortali. Et eſt omne bonū addituꝫ naturalibꝰ nr̄is ſicut gr̄a predicandi ꝓphetandi fa ciendi miracula ⁊ hmoi. Alia dicitur gratū faciēs. Et hec ẜm Rica. ii. ij. di. xxvj. ar. j. q. j. non differt a charitate ẜm aliqͥd abſolutum. Et ideo idē ē rea­liter ꝙ charitas ẜm fran. de ma. in. ij. diſt. xxix. qͥa q̄ non pn̄t ſeparari ſuūt idē realiter. Sed ꝑ rōnes formales reſpectiuas differūt quia habēt habitudi nes diuerſas habentes diſtinctos terminos. Cha ritas em̄ dicitur ad obiectum.ſ. eſſentiam diuinā ſꝫ nullus eſt in gr̄a eſſentie diuine ſꝫ voluntatis. ⁊ ita differunt formaliter. ⁊ placet licet alij teneāt aliter. hec nūqͣ poteſt eſſe cum peccato mortali. ⁊ ſine hac nullus ſaluabitur. De quo vide per theologos in ij. di. xxvij. ⁊.xxviij. Utrū bānitus ꝓpter aliqd̓ delictum cuius bona 1 ſunt cōſiſcata ſi a dn̄o recipiatur ad gr̄am eo ip̄o ſit reſtitutus ad bona ⁊ remiſſa ſibi culpa? ℟. qͥdam tenent ꝙ ſic ꝓpter tex. in. l. j.§. fi. ff. de q̄ſti. vbi dicit Bar. ꝙ bannitus qn̄cunqꝫ recipitur ad gr̄am pͥn cipis videt̉ reſtitutus. Idem vr̄ etiā ſenſiſſe in. l. fi. ff. de ſnīam pa. Sed ſalicetus in. d. l. fi. dānat dictuꝫ Bar. ⁊ dicit cū Cy. ibidē ꝙ nō reſtituitur ⁊ magis placet ꝑ tex. in ti. de pace conſtan. in principio ī ver bo plenitudinē gr̄e nr̄e receptus ⁊ ibi dicit Bal. ꝙ quādo quis recipitur ad plenitudinē gr̄e ꝙ remit­tūtur culpe ⁊ reſtituit̉ ad fauores. Ergo quādo ſo lum ſimpliciter ad gr̄am recipitur nō reſtituitur ⁊ merito. facit etiā quia reſrcipta fiſco dānoſa in du bio ſunt reſtringenda ad minus preiudicium. ar. l. ſi qn̄. C. de oꝑ. publi. ⁊ Bart. intelligendus eſt qn̄ faciens gratiam mandat ſententiam vel bannū cō zelari. quia adducit.§. fi. predictum. quod no. Uid̓ ſupra damnatus.§. ij. Utrū gr̄a ſcd̓o mō accepta cōceſſa alicui per pa pam exꝑiret per mortē eius? ℟. quidam doc. tenēt ꝙ ſi gr̄a cōceſſa habet annexā iuriſditionē ⁊ ſit con ceſſa ſine lr̄is ꝙ expirat. Si v̓o nō habet annexā iu riſditionem. ſic nō expirat etiā ſi ſit cōceſſa ſolo ver bo. Sed Io. an. in prologo ſuꝑ. vj. li. in nouella te­net ſimplr̄ ꝙ nō expirat etiā ſolo verbo ꝯceſſa. Idē tenet Archi. ibidem ⁊ ſic eſt verius per cle. dudū. de ſepulturis. Quid de gr̄a cōceſſa ab inferioribꝰ pape. Utruꝫ 3 expiret morte. vide indulgentia.§. vij. radus conſanguinitatis ⁊ affinita tis quomō cōputantur. vi­de. jͣ. matrimonium. iiij. impedimēto. vj. ⁊.xv. uerra quomodo ⁊ quando ſit lici­cita. vide.s. bellum. ula eſt inordinatus appetitꝰ ẜm Au­guſti Quot ſunt eius ſpēs? ℟. Gre. xx. lib. mora. ⁊ ponit̉ de cōſe. di. v. qͥnqꝫ modis 1