Seite
Ordo. j. CCXI concordāt cōiter Theologi. ſꝫ canoniſte tenent ꝙ ſunt nouē ordines: ẜm nouē hierarchias.ſ. prima tonſura ſeu pſalmiſtatus: et ordo ep̄alis. Et ꝙ pri ma tonſura ſit ordo. eſt tex. in. c. cū contingat. ⁊ ibi do. Anto. ⁊ canoniſte. de eta. ⁊ qͣli. or. Similiter ꝙ ep̄atus ſit ordo. ⁊ ꝙ impͥmat̉ caracter iudicō meo facit inconuincibiliter. tex. in. c. j. de ordinatis ab ep̄o: qui ep̄i. rei vbi patet ꝙ licet reſignauerit: nihi lominus cōfert ordines. licet nō executionē ꝙ nō poſſet ſi caracterē indelibilem non imp̄ſſiſſet ordo ep̄alis. ⁊ ſic ẜm canoniſtas erunt nouē ordines. et de eoꝝ officijs vide in ſuis titulis. 3 Utrū in omni ordine inprimat̉ caracter? Rn̄. ẜm Ricard̓. vbi ſupra ꝙ ſic. et quid ſit vide ſupra Caracter. 4 Sed nunqͥd preexigitur caracter baptiſmi? ℟. ꝙ ſic de neceſſitate. c. veniēs de preſ. nō bap. Secꝰ de ſacr̄o confirmationis. qꝛ nō confirmatus ſi or­dinetur recipit caracterē ordinis. In quo actu imprimit̉ caracter in quolibꝫ ordi ne? ℟. ẜm Ri. vbi sͣ. Pro generali regula tenēdū eſt ꝙ in ſuſceptione illius exterioris ſigni impͥmit̉ caracter in quolibet ordine: in quo ſigno principa lis poteſtas quā reſpicit ille ordo ſignificat̉ exp̄ſſi­us. ad quā cōcurrunt alicuiꝰ īſtrumēti traditio ⁊ verbi expreſſio: quo verbo expreſſius determinat̉ inſtrumēti ſignificatio. Et id̓o quia pͥncipalis po teſtas: quā reſpicit ordo hoſtiarij expreſſius ſigni­ficatur in clauiū Eccleſie datione ꝙͣ in aliquo alio qd̓ circa ip̄m fiat. Et poteſtas lectoris in hoc ꝙ ab ep̄o ſibi traditur codex lectōnū diuinaꝝ. Et ptās exorciſte ꝑ hoc ꝙ de manu epiſcopi recipit librum exorcimoꝝ. ideo in eoꝝ datione īprimit̉. Et pote­ſtas acoliti ẜm. S. Bo. Ri. ⁊ Pe. ⁊ alios reſpicit prīcipaliter portare cereos. ⁊ ideo imprimitur per hoc ꝙ accipit candelabrū de manu epiſcopi. Alij dicunt vt Thomas. ꝙ imprimit̉ per hoc ꝙ tradi tur vrceolus. quia principalius per id ſignificatur eius poteſtas. Sed verius eſt primū vt patet. xxj diſt. Cleros. vel dic ꝙ vtrunqꝫ debet accipere. vt in capitulo Acolitus. xxiij. diſt. et in. ca. perlectis. xxv. diſt. Sed querit̉ an̄ requirat̉ ꝙ talia inſtrumēta ac cipiam de manu epiſcopi? ℟. ꝙ nō de neceſſitate ẜm Ri. in iſtis ordinibꝰ minoribꝰ. ſꝫ ſufficit poſtqͣ ſunt ab epiſcopo inſtructi qualit̉ in officio ſuo de bent agere: inſtrumentū accipiant ab Archidiaco nō de mandato epiſcopi et voluntate: in cuiꝰ acce­ptione imprimit̉ caracter. quia inſtrumenti tradi­tio principaliꝰ eſt ab ep̄o ꝙ ab archidiacono. Et ꝓ iſta opinione eſt tex. in. c. acolitus. xxiij. diſt. In maioribus bene oportet ꝙ de manu ep̄i. xxiij. diſ. c. ſubdiaconus. Poteſtas ſubdiaconi patet ꝑ hoc ꝙ accipit de manu ep̄i patenā ⁊ calicem vacuum ideo in hoc imprimit̉ caracter. qꝛ pͥncipalis actus eius eſt vaſa dominici corporis: ⁊ oblationes offer re diacono. Et legere epiſtolā eſt ſecūdarius actꝰ ore nō principalis. ꝓpterea legit̉ etiam a nō ſubdiaco no. Poteſtas diaconi nō poteſt exprimi quantuꝫ ad eius prīcipalem actū. qui eſt poteſtas portandi corpus xp̄i in patena. ⁊ diſpenſandi corpus xp̄i et ideo exprimit̉ quantū ad eius actū ſecundariū in traditione libri euangelioꝝ. in qua imprimitur ca racter ẜm Ri. et Tho. Alij dicūt ꝙ imprimit̉ ca­racter in manꝰ ep̄i impoſitione. vt. S. Bo. ⁊ Pe. et pro hac opi. facit. xxiij. diſt. c. diaconus. iuncto. d. c. cleros. Poteſtas ſacerdotis cōfert̉ quādo ab ep̄o dicit̉. Accipe ſpiritūſanctū: quoꝝ ⁊c̄. et huius opi. eſt. S. Bo. ⁊ Pe. Alij dicunt vt Sco. in. iiij. di. xxiiij. ꝙ ibi ſunt due forme partiales. In quaꝝ altera confert̉ poteſtas conficiendi euchariſtiam. In reliqua poteſtas abſoluendi ī penitētia. ⁊ iſtis coniungunt̉ due materie. hoc eſt duo ſigna viſibi lia. Propria forme prime eſt traditio calicis ⁊ pa­tenebum hoſtia. ⁊ vino et verbis. accipe poteſta­tem celebrandi ⁊cͣ. Secunde forme eſt impoſitio manus epiſcopi ſuper caput cum verbis. Accipe ſpiritumſanctū. vt ſic epiſcopus concorditer agat ſummo epiſcopo chriſto: qui prius cōtulit poteſta tem apoſtolis conficiendi ꝙͣ abſoluēdi. Hec ille Et hoc credo verius quo ad primā materiaꝫ cor­reſpondentē prime forme. Sed quo ad ſecundam materiā correſpōdentem ſecunde forme que ē ma nus impoſitio ep̄i cum illis verbis. Accipite. Nō credo quia tex. in. c. vltīo. de ſacra vncti. innuit. ꝙ manꝰ impoſitio nō eſt de ſubſtantia forme. quia ſi omiſſa fuerit nō dꝫ reiterari. ſꝫ ſuppleri. nec ſimilit̉ p̄dicta verba accipite. qꝛ ſunt quedā paſtoralia q̄ ipſa nō habēt. ſꝫ hn̄t alia verba qn̄ imponit̉ manꝰ Ep̄atus v̓o ordo qͦ ad caracterē ſuſcipit̉ in vnctio ne capitis ex criſmate. Sꝫ hoc nō ē veꝝ. ꝑ. c. vnicū in pͥn. de ſacra. vnctio. vbi dicit ſupplendū qd̓ eſt omiſſum. Imprimit̉ ergo ex impoſitione manuū ep̄oꝝ ſuꝑ caput eiꝰ vt pōt elici ex. c. ep̄s. iūcta glo. xxiij. diſt. Nec ob. c. vlti. de ſacra. nō ite. quia loqͥt̉ de impoſitione q̄ ſit diacono ⁊ ſacerdoti q̄ non eſt de eſſentia pſalmiſtatus. ſeu prima tōſura que cō fert̉ cū ei capilli abſcindunt̉. Que ſunt neceſſaria in quolibet ordine? ℟. ꝙ vt colligo in diuerſitate doctoꝝ dicendū eſt ꝙ oīa ſtatuta in paſtorali debent intelligi ita neceſſaria ꝙ ſi aliquid omittat̉ nihil fiat: et neceſſario totum ſit iterādū. niſi omiſſa ſint de illis de quibꝰ in iure eſt exp̄ſſum ꝙ nō ſunt de neceſſitate. vt vnctio. vt in. d. c. vnico. de ſacra vncti. Et manꝰ impoſitio in ordinatōne diaconi vel p̄ſbyteri. d. c. vlti. de ſacra. nō iterā. Et quedā or̄ones alie ab illis que dicunt̉ quādo aliqua inſtrumēta tradunt̉. Et quedam alia forte minima que ex ſe patent non eſſe de ſub ſtantia ordinis. ſicut ꝙ ſit genuflexus. ⁊ ſimilia q̄ magis ſunt ad deuotionē excitandā. Itē tempus de tempo. or. c. ſane. Item etas. diſt. lxxvij. ſubdia conus. Itē ꝙ ab epiſcopo ꝓprio recipiat. et non ſi­mul plures accipiat de ſacra. nō iteran. c. j. et vltīo Item ꝙ a latino vel greco epiſcopo recipiant̉. de tempo. or. ꝙ tranſſationē. Iteꝫ miſſa in mionribꝰ ordinibus ⁊ hmōi. Sed nunquid tactus corporalis inſtrumenti ꝙ ſit de ſubſtantia ordinis. Tho. in quarto. diſtinc. xxiiij. tenere videt̉ ꝙ ſic. et verius credo. ꝙͣuis alij dicant ꝙ ſolum porrectio inſtrumenti: et manus extenſio ſit de ſubſtantia. ar. l. quod modo. ff. de