Prologus ad orationem dominicā. conſiderationes velut innumerabiles per ml̓ta ſeptenaria petitionū. donorum virtutū. beatitudinū ſacramentorum. dotum et ſimiliū ſub om­ni facilitate reſoluūt. Et tanqͣꝫ in libro le­gētes et in ſerena mēte conſtituti. collectaꝫ rerū magnitudinē quaſi ſub vno ſolis ra­dio contēplantur. Cur iſta dicimꝰ? Ni­mirum quia ſi dignū eſt et ſalubre chriſtia nos p̄ſertim ſtudioſos in theologia mul ta eſt ẜm p̄fatum Bartholomeum et mini ma vt ponāt ſibi reſolutionē et ordineꝫ ad pauca. quoniā hēt omīs varietas ad vnuꝫ vel pauca reduci. Quid erit illud vnū vel paucum conueniētius accipiendū qͣꝫ euā­gelium. Ita enī narratū eſt de theologizā­te cecilia ſemper euangeliū chriſti gere­bat in pectore ſuo. Cuius exemplo nūqͥd quid non eſt vtile ſapiētie ſectatoribꝰ. vt ſu um omne ſtudiū referāt ad euangelicā vni tatem. Prorſus erit hoc ad memoriā vtile et ad pietatē ꝑficiēs in eo reconditus ſit cultus dei p̄cipuus. ſit p̄terea in aucto ritatis arce locatum. Pro inde talis redu­ctio habebitur faciliter ſi verbis ſingulis. ſi ꝓpoſitionibus. ſi ſentētijs pondus ſuuꝫ detur/ cum inquiſitionibꝰ et ſolutionibus dubioꝝ. ſicut edocent theologici tractato­res. Et hoc ſiue fuerit doctrinis practicis ſiue ſpeculatiuis intēdendū. Uide totam materiā de trinitate locū inuenire congru­um vbi dicitur. In principio erat verbuꝫ et verbū erat apud deū et deus erat verbū Materiā de creatiōe rerū ibi omnia ip̄m facta ſunt. Materiā de incarnatōe ibi ver bum caro factū eſt. Materiā de gr̄a habi tauit in nobis. Poſtremo de gratia ſacra­mēti ibi. vidimus plenū gratie verita tis. Quiſquis igit̉ voluerit vel legere vl̓ ſtudere/ quaſi ſaluberrimū et ſolidiſſimuꝫ diuine legis fundamētū oſtēſa eſt ſibi via latiſſima qua ꝓgrediat̉. Et omīa que alibi vel audierit vel ſtuduerit velut in vnū pͥn­cipiuꝫ reducat colligat et reponat. Ita enī theologiaꝫ egregius doctor Bonauētura in ſuo breuiloquio totā inchoauit media­uit et finiuit a primo principio. quod ſine dubio eſt illud qd̓ in principio erat apud deū. Ego inquit ieſus principiū qui et lo­quor vobis. Et in apoc̄. Ego ſum alpha o. principiū et finis Quis digne lauda­bit aureolū. qui totā ſub paucis ꝯcluſioni bus bibliā p̄cipue quatuor euāgelia/ mira ſubtilitate cōpegit. Nonne ſanctꝰ Tho. mas. totā pene theologie practicam(pro­lixioribꝰ licet verbis) in ſecūda ſecūde con cluſit. Quā ſummā ſi tanto q̄reret impen­dio theologicoꝝ ſobria ſtudioſitas quāto conterit̉ in ſuꝑuacuis multoruꝫ heu vana curioſitas haberent ꝓfecto theologi vnde quorundā ſapientiū in oculis ſuis inſulta tio/ fantaſticos appellās theologos/ retuſa ceſſaret. Conatus eſt nr̄m vnꝰ ex theo­logie ꝓfeſſoribꝰ/ notare ſemitam per quam nouus theologie diſcipulus haberet ꝑge­re. Sed etiā atqꝫ etiā recogitauit/ tot ī uenit ingenioꝝ varietates. tot p̄terea di uerſitate finiū multiplicitates mediorū. loco. pro tꝑe. et ſocietate. deniqꝫ occurrē tibus exercitijs. nūc in iſtis doctoribꝰ. nūc in illis. vt vix aūt nuſqͣꝫ valeat vniformis regula conſtitui. Ueniebat rurſus in ani­mum/ cudere quedā noua opuſcula ſuper vnū ex quatuor. ſed repreſſit modeſtior ſideratio/ et pauculis annotatiōibꝰ voluit eſſe contēta. Proſpice quot et quāta pa teant a ſummis ingenijs elaborata ſuper euāgelia/ gloſas ordinarias. interlinea­res. marginares. omelias. poſtillas. per determinatiōes. concordantias ma­giſtrales. ſermones et themata. per cōpi­lationes. nūc ſummatim. nunc ingenti coaceruatiōe ex aliorum dictis. quis cūcta dinumeret. Cōſultius idcirco viſum eſt/ re linquere propriū cuilibet ſtudiū/ laborem ordinēqꝫ querēdi. qͣꝫ gloſas iteꝝ ſuper glo ſas addere. nec ſufficerēt curioſis. et ne­gligētes vel onerarēt vel non ſatis inſtrue rēt. Ueſcēdus eſt panis ſed nedū materia lis ſed doctrine/ in ſudore vultus noſtri. Mos iſte viroꝝ eſt. ſed infantiū. non poſſe vel nolle cibū reciꝑe niſi aūt p̄maſti­catū aut minutatim diſciſſum. Uanitas qꝫ nōnullorū ex ſcriptoribꝰ/ myſtice notat̉ ab eccl̓aſte. qm̄ diebꝰ ac noctibꝰ ceſſant et ſua ſummo labore q̄ſita dimittūt hoī ex­traneo et ocioſo. vel vtit̉. vel in ſuper biā abutitur derelictꝭ. Quid ꝓderit oro ce­cis vel auerſis oculis/ ſi digito(vt aiūt) lux ip̄a mōſtret̉. Ceterū ſi inſpicit̉ Augu ſtinus in ſuo de doctrina xp̄iana. ſi hugo ī didaſcalicō. ſi documēta ſummatim nota­ta ab auctore de virtutibꝰ et vitijs ſuꝑ mo do docilitatis in doctore qͣꝫ in diſcipulo Quid hēt exiguitas p̄ſentiū ſperare ſcripto rum/ vt legi digna putet̉/ ne dixerimus