¶ Prologusad orationem dominicā. conſiderationesvelut innumerabiles per ml̓ta ſeptenariapetitionū. donorum virtutū. beatitudinūſacramentorum. dotum et ſimiliū ſub omni facilitate reſoluūt. Et tanqͣꝫ in libro legētes et in ſerena mēte conſtituti. collectaꝫrerū magnitudinē quaſi ſub vno ſolis radio contēplantur. ¶ Cur iſta dicimꝰ? Nimirum quia ſi dignū eſt et ſalubre chriſtianos p̄ſertim ſtudioſos in theologia q̄ multa eſt ẜm p̄fatum Bartholomeum et minima vt ponāt ſibi reſolutionē et ordineꝫ adpauca. quoniā hēt omīs varietas ad vnuꝫvel pauca reduci. Quid erit illud vnū velpaucum conueniētius accipiendū qͣꝫ euāgelium. Ita enī narratū eſt de theologizāte cecilia ꝙ ſemper euangeliū chriſti gerebat in pectore ſuo. Cuius exemplo nūqͥdquid non eſt vtile ſapiētie ſectatoribꝰ. vt ſuum omne ſtudiū referāt ad euangelicā vnitatem. Prorſus erit hoc ad memoriā vtileet ad pietatē ꝑficiēs cū in eo reconditus ſitcultus dei p̄cipuus. Cū ſit p̄terea in auctoritatis arce locatum. Pro inde talis reductio habebitur faciliter ſi verbis ſingulis.ſi ꝓpoſitionibus. ſi ſentētijs pondus ſuuꝫdetur/ cum inquiſitionibꝰ et ſolutionibusdubioꝝ. ſicut edocent theologici tractatores. Et hoc ſiue fuerit doctrinis practicisſiue ſpeculatiuis intēdendū. Uide totammateriā de trinitate locū inuenire congruum vbi dicitur. In principio erat verbuꝫet verbū erat apud deū et deus erat verbūMateriā de creatiōe rerū ibi omnia ꝑ ip̄mfacta ſunt. Materiā de incarnatōe ibi verbum caro factū eſt. Materiā de gr̄a ⁊ habitauit in nobis. Poſtremo de gratia ſacramēti ibi. vidimus eū plenū gratie ⁊ veritatis. ¶ Quiſquis igit̉ voluerit vel legere vl̓ſtudere/ quaſi ſaluberrimū et ſolidiſſimuꝫdiuine legis fundamētū oſtēſa eſt ſibi vialatiſſima qua ꝓgrediat̉. Et omīa que alibivel audierit vel ſtuduerit velut in vnū pͥncipiuꝫ reducat colligat et reponat. Ita enītheologiaꝫ egregius doctor Bonauēturain ſuo breuiloquio totā inchoauit mediauit et finiuit a primo principio. quod ſinedubio eſt illud qd̓ in principio erat apuddeū. Ego inquit ieſus principiū qui et loquor vobis. Et in apoc̄. Ego ſum alpha ⁊o. principiū et finis ¶ Quis digne laudabit aureolū. qui totā ſub paucis ꝯcluſionibus bibliā p̄cipue quatuor euāgelia/ miraſubtilitate cōpegit. ¶ Nonne ſanctꝰ Tho.mas. totā pene theologie practicam(prolixioribꝰ licet verbis) in ſecūda ſecūde concluſit. Quā ſummā ſi tanto q̄reret impendio theologicoꝝ ſobria ſtudioſitas quātoconterit̉ in ſuꝑuacuis multoruꝫ heu vanacurioſitas haberent ꝓfecto theologi vndequorundā ſapientiū in oculis ſuis inſultatio/ fantaſticos appellās theologos/ retuſaceſſaret. ¶ Conatus eſt nr̄m vnꝰ ex theologie ꝓfeſſoribꝰ/ notare ſemitam per quamnouus theologie diſcipulus haberet ꝑgere. Sed dū etiā atqꝫ etiā recogitauit/ tot īuenit ingenioꝝ varietates. tot p̄terea ꝓ diuerſitate finiū multiplicitates mediorū. ꝓloco. pro tꝑe. et ſocietate. deniqꝫ ꝓ occurrētibus exercitijs. nūc in iſtis doctoribꝰ. nūcin illis. vt vix aūt nuſqͣꝫ valeat vniformisregula conſtitui. Ueniebat rurſus in animum/ cudere quedā noua opuſcula ſupervnū ex quatuor. ſed repreſſit modeſtior cōſideratio/ et pauculis annotatiōibꝰ voluiteſſe contēta. ¶ Proſpice quot et quāta pateant a ſummis ingenijs elaborata ſupereuāgelia/ ꝑ gloſas ordinarias. interlineares. ꝑ marginares. ꝑ omelias. ꝑ poſtillas.per determinatiōes. ꝑ concordantias magiſtrales. ꝑ ſermones et themata. per cōpilationes. nūc ſummatim. nunc cū ingenticoaceruatiōe ex aliorum dictis. quis cūctadinumeret. Cōſultius idcirco viſum eſt/ relinquere propriū cuilibet ſtudiū/ laboremordinēqꝫ querēdi. qͣꝫ gloſas iteꝝ ſuper gloſas addere. q̄ nec ſufficerēt curioſis. et negligētes vel onerarēt vel non ſatis inſtruerēt. Ueſcēdus eſt panis ſed nedū materialis ſed doctrine/ in ſudore vultus noſtri.Mos iſte nō viroꝝ eſt. ſed infantiū. nonpoſſe vel nolle cibū reciꝑe niſi aūt p̄maſticatū aut minutatim diſciſſum. Uanitas qͦqꝫ nōnullorū ex ſcriptoribꝰ/ myſtice notat̉ab eccl̓aſte. qm̄ diebꝰ ac noctibꝰ nō ceſſantet ſua ſummo labore q̄ſita dimittūt hoī extraneo et ocioſo. qͥ vel nō vtit̉. vel in ſuperbiā abutitur derelictꝭ. Quid ꝓderit oro cecis vel auerſis oculis/ ſi digito(vt aiūt) luxip̄a mōſtret̉. ¶ Ceterū ſi nō inſpicit̉ Auguſtinus in ſuo de doctrina xp̄iana. ſi hugo īdidaſcalicō. ſi documēta ſummatim notata ab auctore de virtutibꝰ et vitijs ſuꝑ modo docilitatis tā in doctore qͣꝫ in diſcipuloQuid hēt exiguitas p̄ſentiū ſperare ſcriptorum/ vt legi mō digna putet̉/ ne dixerimus