¶ De vnitate eccleſiaſtica 4 uis/ modus ad remediandū exp̄ſſus/ quēadmodū multi vigebant morbi pͥus qͣꝫ leges nūc ꝯdite late eſſent qͥbus nō erat exp̄ſſe ꝓuiſum ⁊ cū leges hmōi facte ſunt/ ꝯſtat ꝙ nō poterūt infinitati caſuū poſſibiliū/ ꝓ uidere. ¶ Sunt autē ip̄ius iuris diuini ⁊ naturalis regule tales immobiles ⁊ eterne vt exempli gratia. Principia iuris diuini ⁊ naturalis Bedire oportet magis deo qͣꝫ hoīo bus Dedit deꝰ ptātem hoībus in edificatōeꝫ nō in deſtructionē eccle Nihil poſſumꝰ ꝯtra veritatē. Plenitudo legis atqꝫ finis eius eſt dilectō. Dilectō eſt cauſa vnionis atqꝫ pacis. Dilectō nō querit que ſua ſunt. Finis omīs poteſtatis et hierarchie eccīaſtice eſt dilectō pax ⁊ vnio. Finis īponit neceſſitatē his q̄ ad finē ſunt id ē ẜm exigentiā finis cetera dn̄i moderari Neceſſitas nō habet legē. Felix neceſſitas que ad meliora ꝯpellit. Bonꝰ paſtor ponit aīam ſuā ꝓ ouibꝰ ſuis vniendis ⁊ ſaluādis. Inimici hoīs domeſtici eiꝰ.i. carnales ſen ſus. Spūalis hō omīa dijudicat. Medium virtutis accipiēdū eſt vt ſapiēs iudicabit. Uim vi licet repellere. Fas eſt vnicuiqꝫ ſetueri. ⁊ rem ſuā defendere ꝯtra vim iniuſtā. Qui ſuo iure vtit̉ nemini facit iniuam. Deteriora ſunt anīarum qͣꝫ corꝑalium vel rerum exteriorum detrimenta. Depoſi tum non eſt reddendū in depoſitarij vl̓ rei publice detrimentū. Salubriꝰ panis aūt veſtis aut gladius ab abuſiuis ſubtrahitur qͣꝫ donetur. Unicuiqꝫ mandauit deus de ꝓximo ſuo. diliges inquit proximū tuū ſicut teip̄m. Quod pro caritate inſtitutū eſt. cōtra caritatē militare nō debet Si pes tu us aūt manus ⁊ ita de capite ſcandaliſat te proijce abs te. Qui eccīam nō audierit ſit ſicut ethnicus ⁊ publicanus. Toleranda ſuntizania. ne ſimul eradicetur ⁊ triticum Cōmunis error facit ius. Non ꝑiurabis. Reddes altiſſimo vota tua Omne iuramē tū ⁊ votū quod ſine detrimento ſalutis pōt cuſtodiri/ ſeruandū eſt. Cuius eſt condere vel doctrinal̓r vel iudicialiter eius eſt ſimi liter interp̄tari. Intelligētia dictoꝝ ex cauſis aſſumēda eſt. dicēdi/ ⁊ ſimilia multa. Tertia Conſideratio. Nitas eccīe ad vnū certū xp̄i vicariū/ dū ꝓcurat̉ ꝑ epienā ſeu bonā equitate nō exigit in ſic epientibꝰ/ ſeu legum poſitiuaꝝ interp̄tibꝰ/ ꝙ hēant euiden tiam mathematicā ſeu demōſtratiuā ſꝫ ſatis eſt ſi certitudinē moralē ſeu ciuilē ⁊ politicā attulerint. ¶ Conſiderat qͥppe bonꝰ epices circūſtātias oēs ꝑticulares. qͣles n̄ potuit legiſlator p̄uidere nec expͥmere: qui bus attētis aſpicit finē qͥ ſeq̄ret̉ frigorē lr̄alis exp̄ſſionis obẜuaret qͥ duꝫ videt ex hac obſeruatione/ leſurā fore ex legibꝰ diuinis vel eternis contra intentionē debitā legiſlatoꝝ dictat vel doctrinalit̓ vel auctoritati ue ꝙ lex ſcripta ſic vel ſic applicāda eſt ſeu deſerenda ẜm imaginationē ph̓i de regula leſbia/ q̄ erat plumbea ⁊ non ferrea.i. flexibilis non īmutabilis. ¶ Conſtat autem ꝙ de circūſtantijs moralibꝰ non pōt haberi certitudo niſi moralis. ẜm ph̓i ſnīam in ethicis Exēpli gr̄a. Tyrannus ꝑſequetur rēpublicā cautelis dolo ſic̄ lupus rapax. nihilominꝰ ip̄e teget ſe veſtimentis ꝯuiuꝫ. q̄ ſunt tā v̓ba qͣꝫ facta apparenter ſcīſſimain qͥbus eſt freq̄nter eqͥuocatio/ vel ipocriẜ Ago inquiet iſta ꝓ republica ago ꝓ ſalute ppl̓i ꝓ qͥbꝰ ꝑatus ſū etiā mori. nec dicētibꝰ opoſitum quōlibet fides detur. Ita mētiet̉ tirānus ⁊ multos ex ſimplicibus ſeducet. Prudentes vero ⁊ iudices quorū eſt epiReya vti. legent in oꝑibus ſuis oppoſitum ẜm arteꝫ xp̄i. Ex oꝑibus eoꝝ cognoſcetis eos. ¶ Uult dicere ꝯſideratio/ ꝙ prudētibus ip̄is credendū eſt/ etiāſi neſciuerint rationes euidentes ⁊ incalūniabiles adducere/ alioquin periret confeſtim omnis policia. Deniqꝫ apte ſunt hoc loco parabolice narrationes de lupo ⁊ oue: quam lupus diuerſis fraudibus nunc oſtendendo ſimi litudinem ⁊ amiciciam; nunc falſam imponendo calūniam/ querebat fallere vt voraret. ¶ Propter quod monuit chriſtus. At tendite a falſis prophetis. Quarta Conſideratio. Nitas eccleſie ad vnum certuꝫ chri ſti vicarium/ nunc per concilium Pyſanum domino concedēte pro curanda debet ſolidius inniti ſententijs ⁊ deliberationibus huiuſmodi concilij ⁊ ſa pientum in eo venturorū etiam ſi nō offerāt rōnes euidentes/ qͣꝫ allegatiōibꝰ/ vel aſſertionibꝰ/ vel excuſatōnibꝰ/ aut iuſtificatō nibꝰ/ vel ꝯtendentiū de papatu vel fautoꝝ ſuorum. ¶ Deducit̉ faciliter conſideratio ex hoc ꝙ medium virtutis accipiendum eſt vt ſapiens iudicabit: et vt ſpiritualis qui omnia dijudicat dicet non vt carnalis
