¶ Tractatus Nā ſuppoſito qd̓ ceſſio de ſe eēt via melior tn̄ p̄t fieri inſufficiēs ꝑ accidēs. Item non ſemꝑ meliꝰ bonū cadit ſub obligatiōe. qͥn ſifficiat minꝰ bonū acceptare. Duobꝰ eniꝫ ꝓpoſitis bōis maiori ⁊ minori ſtat ꝙ ad nl̓ lū obliger. Stat ēt ꝙ ad minꝰ obliger ⁊ n̄ ad maius. ⁊ ſtat ꝙ ad vtrūqꝫ obliger ſub diſtinctione. Et in caſu illo eſt qō apud do ctores an tenear acceptare maiꝰ bonū. ⁊ n̄ eſt dubia illa qō ſi maiꝰ bonū ſit mihi diffi cilius ſꝫ ſi ceteris ꝑibꝰ ⁊ ſtāte eqͣ facilitate. In caſu iſto ſi dimittā maiꝰ bonū dicūt ali qͥ ꝙ pecco ꝓpt̓ ꝯtēptū apud alios oppoſitū ē multū ꝓbabile. Un̄ ꝓpt̓ exꝑiendā lib̓tatē meā vel aliqd̓ tale poſſū vt videt̉ lici te maiꝰ bonū deſerere mīori acceptato. Tc̄ applicet̉ in caſu nr̄o ⁊ ꝯſtat ꝙ papa dicere poterit de iſta via ⁊ alia minus bōa ꝙ cete ra nō ſūt paria. ¶ Nono notet̉ ꝙ papa nō pōt teneri ad ceſſionē ſecluſo iuramēto ni ſi iſte tres ꝯditiones ponant̉. Primo ꝙ ꝑ ceſſionē hēatur vnio. Scd̓o ꝙ alit̓ nō poſ ſet hūanitꝰ hr̄i. Tertio ꝙ malū illud ꝓpter qd̓ ſit ceſſio faciēda. ſit mortifeꝝ aīabꝰ; ⁊ ꝙ ꝑceſſionē nō augeat̉. Nūc bn̄ attēdamus ſi rebꝰ adhuc ſtātibꝰ vt ſtāt/ p̄ẜtim apud ad uerſarios nr̄os qͦꝝ opīones igramꝰ. poſſꝫ dici apparēter aliquā triū ꝯditionū deeſſenūc in ceſſione. ¶ Decimo notet̉ ꝙ ēt de ꝑ te nr̄a: rex hiſpanie. ⁊ rex arrogonū. ⁊ p̄ẜtiꝫ eiꝰ ppl̓s nō ſūt adhuc det̓minati ad iſtam viā ceſſionis/ īmo dicūt multi vidiſſe ml̓taſ lr̄as qͥbꝰ oppoſitū clare ꝑpēdit̉. Et iſtis ſic ꝑdurātibꝰ ꝯſtat ꝙ ceſſio n̄ eēt via totalit̓ ſuf ficiēs. īmo multi formidāt/ ne iā ſit formatus vnꝰ rācor ⁊ qd̓dā ſeminariū diſcordie ī ter illos hiſpanos ⁊ arrogon̄. ex vna ꝑte ꝯͣ gallicos ⁊ interp̄tant̉ ꝙ in odiū eoꝝ volūt papā deponere/ qꝛ de patria. ¶ Undecīo notet̉ qͣliter ꝑ determīationē iſtaꝝ qōnum ſi nc̄ fierēt poſſet poni ſciſma ī fide int̓ vni uerſitatē ꝑien̄ ⁊ papā nr̄m ⁊ ſibi adherentes ex vna ꝑte. Eundē ⁊ alias vniuerſitateſ alteriꝰ obedīe q̄ ſūt emule eiꝰ ⁊ in qͥbꝰ ſunt clerici ⁊ vigit vniuerſitas. ¶ Duodecimo notet̉ modus qͥ tenet̉ d̓ ſcedulis ⁊ mō vocū ſeu opinionū vel delib̓ationū qꝛ in illis q̄ fiūt ꝑ modū vniuerſitatis facultas theologie ad quā ſpectat pͥncipaliſſime illud negociū. nō hꝫ niſi qͣrtā vocē. ⁊ facultas medi cine tantā. ¶ Tertiodecimo notet̉ quō p̄t reqͥri ſalua ꝯſcīa ꝙ a papa qͥ nō ē iudicatuſ ſciſmaticꝰ/ aut hereticꝰ/ poſſet remoueri obediētia/ circa ea q̄ ad eū ſꝑ ſpectare ꝯfeſſa ſunt. Et aduertere debēt talia agētes ſuꝑ penis exp̄ſſis ⁊ de pctō ad deū notat̉. q. iiij. noue. cū ibi allegatꝭ. Si dicat̉ ꝙ papa on̄dit ſe ſciſmaticū. hͦ nō eſt claꝝ per p̄cedētia Item non eſt talis iudicatus ab habentibus ptātem ⁊ nō eſt in ptāte libera cuiuſlibet ſic iudicare de papa. ⁊ ab eiꝰ obedīa remouere. aut cōtemnere ſnīas ſuas vel iuriſ dictionē diminuere. Et videat̉ ſi tales ſint ſuſpecti de ſciſmate ꝯtra papā. Itē notent pͥncipes qͥd tales facerēt cōtra eos ſi īpune auderēt ⁊c̄. Et quā fidelitatē ſeruarēt. quia ſic dicere poſſent ꝙ eēt tiranni. ¶ Quar 5 todecimo notet̉ ſi expediret ſimplicit̓ eccīe ꝙ p̄lati darēt bn̄ficia. ⁊ ſi meliꝰ diſtribuerē tur attēto ſtatu eoꝝ ⁊ familiariuꝫ ⁊c̄. Et an ſtudioſi in vniuerſitatibꝰ hr̄ent bn̄ficia. Et an mali p̄lati fierent peiores. qꝛ magis ho norarent̉. ⁊ eis adularetur in peccatis Quintodecimo notet̉ ꝙ ſi expediat pͥncipes incitare ad remouendū vel diminuendū iuriſdictionē vel redditꝰ eccīe ſiue rōne ſiue alterius auctoritate ⁊ ſi bona meliꝰ di ſtribuerētur ⁊ ſi licite hͦ facerēt. Et ſi totus clerus finaliter infra breue tꝑs ꝑderetur/ et affligeretur maioribus primo deſtructis ⁊ afflictis. ¶ Decimoſexto notetur circa iuramentum pape. Si factum ante papatu liget eū poſtqͣꝫ eſt aſſumptus. Item ſi poſſet ſecum diſpenſare. Item ſi iudicet ꝙ ver gat in detrimētū ſaultꝭ ⁊ totiꝰ eccīe obẜuatio iuram̄ti. Itē ſi īterp̄tatō ſpectet ad euꝫ. Itē ſi magͣ ꝑs cl̓icoꝝ ſpēalit̓ doctoꝝ vtriuſ qꝫ iuris diuini ⁊ humani/ ſit ſecum ꝙ obẜuatio illa iuramenti eſſet in detrimentū ſalutis ⁊c̄. An excuſetur. Item vt iam dictuꝫ eſt offert ꝙ vult obẜuare. Et ꝙ laboretur īterim apud alios. Item ſi habuerit cauſaꝫ male ſuſpicandi in materia iſta ⁊ caute reſpondendi/ attenta variatione circa eum ⁊ Clementem ⁊ moribus quorundam cardinaliū. Et qd̓ ſibi negabat̉ modus practi candi viam ceſſionis. ¶ Decimoſeptimo notet̉ qd̓ in prima reſpōſione ſua/ in qua aliqui dicunt eū reprobaſſe ſimpliciter mo dum ceſſionis; non poteſt hoc expreſſe haberi/ quia illud quod ponit de ſcandalo ⁊ ꝑ nicie ⁊c̄. refertur ad modum exequendi illa viam ſi eſſet ineptus. Et ideo illum petebat modum exequendi. ⁊ circa hoc mirantur aliqͥ quomō hͦ ſibi potuit rōnabil̓r d̓ne gari/ cū maxīe hͦ tāgat eū ⁊ ſit caput ⁊c̄.
