Unius obedientie. cti. alij penitꝰ nolūt. ſed totꝭ viribꝰ obni terent̉. nec eſt patēs ad ſui deſtitutōꝫ ſta tim ſic inueniēda vt dicūt. Reſtat igitur cōi ꝯcordi ꝯſilio vel delib̓atiōe tm̄ modo q̄rere alijs viā aliquā in nobiſcū ꝯue­niāt vniēdo eccīam. ſiue via illa ſit ꝯuen tio/ ſiue cōpromiſſio hn̄s vim ꝯſilij gene­ralis ī modificatiōe ſua ſiue ꝯciliū genera le formaliter ſiue ceſſio ſiue oēs vie in vnū ſi debeat ꝑfectus haberi finis ꝓut multi do­ctores opinant̉. ceſſio vt dicūt fieri ne qͥt vnionē det verā in eccīa ſine ꝯcilio ge­nerali ꝯn̄s neqꝫ abſqꝫ ꝯuentiōe p̄ſer­tim renuēte cedere altero ꝯtendentiū qm̄ ꝯciliū taliter artabit̉ qͥlibet aūt artari po­terit requiret̉ eoꝝ ꝯſenſus. ſi diſſen ſerint obedire ꝯſilio/ erūt palā ſciſmatici. et ſi ſciſmatici erūt deponēdi. Quibꝰ depoſi­tis ꝓcedendū erit ad nouā electionē libere fiendā ſicut eis a vita ſeparatis/ aut lib̓e ce dentibꝰ. An ꝟo iſta ſola cauſa vltimo tacta ſit ſuffiens cauſa ad hoc expediat aut de neceſſitate celebrandum ſit hmōi lium cōe iſtiꝰ obediētie attēta difficultate in cōuocādo/ et expenẜ ꝑiculis in ꝯtinu­ando. iudicēt illi ad qͦs ſpectat. incōueni­entibꝰ maioribꝰ prudent̓ occurrant. Ut ꝟitatꝭ flāma ex diſcuſſionis vētilatione cla­rior emergat/ ꝓponemus ſoluemꝰ obiectō nes ꝯtra viā mediā ꝓut expedit tacta eſt In pͥmis dicēt aliqui ꝯtra ſcd̓m expedi­ens abſqꝫ diſcuſſone eoꝝ hactenus fa­cta ſunt non pōt ſincere ꝯſciētiaꝝ ſere natione illud fieri quod ꝓponit̉. ſi Bn̄ dictus ex vna ꝑte cum ſuis adherētibꝰ/ aut alij ex altera fiūt culpabiles de ſciſmate aut hereſi vel de rebellione aut alio tali vitio. liter tales abſqꝫ recognitione ꝓprie culpe poſtulatione venie indulgentiā apud deū homines merebuntur. non remittitur pe na niſi ꝯfiteatur culpa: Sed reſponde­mus hec obiectō friuola eſt ſophiſtica atqꝫ fieri poſſet in materia dubia/ ſicut fieret ad impediendū viam ceſſionis libe­re abſqꝫ diſcuſſione iuſticie. Dicimus igit̉ ẜm catholicā veritatē in dubijs poteſt fieri confeſſio ſub conditione ex tali con­feſſione veniam abſolutam peccator cōſe­quet̉. Addimus ad hec oīa fere oīa di­ci poſſunt dubia in foro exteriori que non ſunt iudicialit̉ diffinita. Propterea nl̓­lus erit ſcrupulus obediēdo dn̄o Bn̄dicto etiā vbi fuiſſet hereticꝰ aūt ſciſmaticꝰ ſi reſi piſceret vel ſi non ꝯſtaret per diffinitiuā ſnīam eccl̓ie. Simil̓r de ſubditis rebellan­tibꝰ/ ſi qui fuiſſent/ diceret̉. Quis neſciat multa apud antiqͦs patres nūc qͦttidie to lerari. vt de ſimonijs alijs que ſi iudicia­liter eſſent ventilata ꝯuicta tolerari non poſſent. Suꝑaddimꝰ tota res pn̄s ma gnis dubioꝝ inuolucris ꝯtecta eſt vtriuſ qꝫ colorata Sed nec ſunt aliqua que ꝓprie nude tangāt oppoſita fidei/ qͥn magis in factis diuerſis diuerſimode receptis qͣꝫ ī iure ꝯſiſtunt. Nulli idcirco pn̄t aūt vix pn̄t de ſciſmate hereſi ꝑtinaces ꝯuinci in hac ꝑte Deniqꝫ dicimꝰ regula mgr̄alis theo logie dꝫ nos ſcrupul̓ inqͥetare vt fiat di­ſcuſſio illa.ſ. regl̓a ſi illd̓ ſit dubiū an li­ceat anni liceat illd̓ fieri. ſi fiat certū ē illd̓ peccatū qm̄ p̄dicta habebit̉ rōnabili ter dubiū de eis fuerint ꝯcordata/ pre­ſupponet̉ qͥlibet aūt erraſſe aut de erra tis penitere. ita in ſuo honoris gradu iu re aut ſaltim mīa remanere. Ceterū ab alijs ſcd̓a fieret obiectio ꝯtra ſcd̓m expedi ens. Crimina inqͥunt ita generaliter re manere dn̄t impunita alioqͥn incentiuum tribuerēt delinq̄ndi. Sꝫ nec ſalua ꝯſcien­tia forſan poterit dn̄s Bn̄dictꝰ ea ratifica­re aūt infringere facta ſunt niſi p̄ẜtim veniā nouā ꝯfirmationē ſinguli ſe pe tant. aut niſi de nouo abilitent̉ ordinent̉ Sꝫ reſpōdꝰ frequēter p̄cipue ī delictꝭ tangētibꝰ cōitatem aut homines grandis ſtatus conſultius tolerātur errores cōies. q̄m vindicari ſeuero rigore quererentur. Nunqͥd tolerat eccl̓a meretrices? Nōne hec eſt exp̄ſſa prudētiſſimi Auguſtini ſen­tētia in ſcpͥtis ſuis multis cuiꝰ dicta ſicut necalioꝝ hic inſerimꝰ: qꝛ a clericis ſatiſ cognoſcūtur. qꝛ inſuꝑ magis rōnem qͣre ta lia dicta ſunt. qͣꝫ vbi dicta ſūt/ nūc alias of ferre conamur. Non deeſſent ratōnes ex­empla niſi breuitatis amor obſtaret ſi experientia doctrice pateret veritas. Preterea quod additur de conſcientia do­mini Benedicti/ ſatis diſſoluitur per hoc idem dictum/ etiam vbi mala fuiſſent ꝑ­petrata. illa poteſt ſalua conſcientia bo­ vtilitate tanti negocij complendi/ tole rando diſſimulare. Sicut regulariter veꝝ eſt prelatus non ſolum poteſt īmo debꝫ aliqua agere vel omittere propter genera­lem inclinationem ſubditorum; vbi etiaꝫ quandoqꝫ mala eſſet que alias agere vl̓An 4