¶ Circumciſionis domini Ex earū nūero ſapientiā. Ex pōdere trahē te in ſuos fines bonitatē: vt qͦdā circulo intelligibili ex ip̄o creante ⁊ ꝑ ip̄m exemplan tem ⁊ in ip̄o finiēte ſint oīa/ nihilominus mūdꝰ hāc ſapīaꝫ dei potētiā ⁊ bonitatē cogͦ ſcere hn̄s nō gl̓ificauit deū neqꝫ gr̄as egit. Sed voluerāt ſibi oīa ⁊ obſcuratū factū ē inſipiēs cor eoꝝ ⁊ defecerūt ſcrutātes ſcrutinio. Quāobrē ordinauit deꝰ facere opus noue gr̄e ſupra naturā. vt eſſet gr̄a dn̄a reginaqꝫ nature. Nā gr̄a eiꝰ q̄ ⁊ mīa. ſuꝑ oīa oꝑa eiꝰ. Que gr̄a lꝫ ſuꝑboꝝ oculos ſua luminoſitate cecauerit. illuſtrauit mētes hūi liū. ſic̄ exultās ieſus in ſpū. Cōfiteor inqͥt tibi pr̄ celi ⁊ terre. qm̄ abſcōdiſti hec a ſapientibus ⁊ prudētibꝰ/ ⁊ reuelaſti ea ꝑuulis. Ita pr̄. qm̄ ſic placitū eſt apd̓ te. Placituꝫ nō meritū. vt nō gl̓ietur an̄ eū ſtulta p̄ſumptio oīs carnis. q̄ in ſapiētia deū nō cogno uit. Iō placuit ꝑ ſtulticiā p̄dicatōis noue gͣtie. ſaluos facere credētes. Hoc autē opus gr̄e. apparuit manifeſte in eo ꝙ verbū caro factū eſt/ vbi totū oꝑat̉ gr̄a. totū ſibi datur Nil aūt paucū hꝫ natura/ neqꝫ ex radice ſu perioꝝ aſtroꝝ ⁊ cōſtellationū. ſic̄ impietaſ qͦrūdā finxit. Neqꝫ ex actione īferiori elem̄ toꝝ. ſaltē qͦ ad modū qͥ ſubitꝰ fuit. Ubi p̄te rea patit̉ miẜicors ⁊ miẜator dn̄s. vt ſaluet̉ ⁊ regnet p̄uaricator hō reꝰ. ¶ Apparuit gͦ benignitas ⁊ hūanitas ſaluatoris nr̄i dei vt alibi gaudet apl̓s. Apparuit inqͣꝫ miſtice hec hūanitas. vt ſignū magnū in celo ce loꝝ d̓o. Nam ſibi hipoſtatica vnione con iūcta ē/ ⁊ hec qͣſi mulier amicta ſole iuſticie qꝛ plena gr̄e luminoſe ⁊ luna totiꝰ mutabi litatꝭ nature ſub pedibꝰ eiꝰ rōne auctorita tis imꝑioſe. ⁊ corona ſtellaꝝ. xij. q̄ ſunt. xij. p̄rogatiue ſingulares in capite eiꝰ. ex dn̄ationis ſublimitate. Nā et benigna hūanitas dei ſaluatoris nr̄i vniuerſum md̓m ſpi ritualiū eternarūqꝫ creaturaꝝ purgat. illūi nat. ⁊ ꝑficit. ſuꝑior eis in ordīe hierarchico ſtabilita. vt ſol qͥdā eternitatis. Imperiū qͦ qꝫ poſſidet ſuꝑ vniuerſū materiale atqꝫ cor porū. vt ex miraculoꝝ oꝑatione mōſtratū eſt. Duodecī poſtremo p̄rogatiuis. qͣſi totidē ſideribꝰ coronata refulget. qͣtuor in cōꝑatione ad diuinitatē. Tottidē in ꝯꝑatiōe aīe ad carnē ⁊ rurſus totidem in cōparatō ne ad totā reꝝ vniuerſitatē. Cōſidera hūa oītatē huiꝰ pueri hodie circūciſi in ordine ad diuinitatē ⁊ inuenies ꝙ in ea tanqͣꝫ in oꝑe p̄clariſſimo ſuper aliud oē creatū relu cēt qͣtuor attributa. q̄ ſunt dei potentia. d̓i ſapīa. dei iuſticia. ⁊ ſuꝑeminent̓ dei gr̄a q̄ circulo qͦdam ſpūali infimū ſummo iūgit. pacē oꝑās ī terrꝭ ⁊ ī celo. Cōſidera aīam in ordīe ad carnē ⁊ īuēies carnē ab ea qͣdrupli ci dote decorari. Agilitate. ſb̓tilitate. īpaſſi bilitate. ⁊ claritate. Et ꝙ in via non ita fiebat. hͦ erat ſpēale diſpēſationis diuīe mira culum. Deinde ſi conſideraueris humamanitatē huiꝰ pueri in ordīe ad creaturaꝫ vniuerſam. videb̓ eā tanqͣꝫ inſtrumentū diuinitatis hr̄e oē ptātem in celo ⁊ in terra in mari. ⁊ in oībꝰ abyſſis. btōs illūiat ⁊ ꝑficit in celo. viatores iuſtificat in t̓ra. alios non plene iuſtificatos dimittit h̓ vl̓ alibi in ma ri purgatiōis. Alios obſtinatos dānat ⁊ de turbat in abyſſū dānatiōis. ¶ Atuero qꝛ e multus eſt h̓ ẜmo. ⁊ ad interpretādū difficilis ⁊ orō nr̄a ad alia ꝓperās expediri deſi derat. coartemꝰ eā infra limites pn̄tꝭ celebri tatis. Et duobꝰ qͣſi gradibꝰ itinere breuiato decurrat. Et dicamꝰ ꝙ apparuit gr̄a dn̄i pͥmo in humili ſubiectiōe ſua ad legē circū ciſionis. Poſtqͣꝫ impleti ſunt dies octo vt circūcideret̉ puer inqͥt euangeliſta. Appa ruit ſcd̓o in ppl̓i redēptione ẜm nomē ſaluationis. vocatū eſt nomē eiꝰ ieſus quod vocatū eſt ab angelo pͥuſqͣꝫ in vtero ꝯciperetur. Cauſaꝫ reddit angelus apud Mattheū qm̄ ſaluum faciet ppl̓m ſuū a peccatꝭ eorum. Hoc modo euangelium cum epiſtola ſociantes. vtrunqꝫ per alterutrum de ducamus ſub duobus tantum gratie dei ſignis. que ſunt humanitas ſeu humilitas primum ſignum. ⁊ ſcd̓m benignitas ſeu ca ritas. Unum in circumciſione. In nominatione alterum/ vt verum ſit ꝙ apparuit humanitas in primo miſterio. benignitas in ſecūdo. ⁊ gratia in vtroqꝫ dei ſaluatoris noſtri. ¶ Itaqꝫ quis fidelium non perſpicuum habeat ⁊ compertum/ gratiaꝫ dei ho die apparuiſſe. dum attendit ꝙ ipſe legis conditor. duro ſe legis vinculo quaſi ſeruꝰ aſtringit. ⁊ ſit ſub lege velut infans. velut ī potens. ⁊ peccatis obnoxius? Ad quid ita Nimirum vt ingratitudo neqͣꝫ preſumptō nis humane confunderetur ⁊ erudiretur. que in tantam prorupit audaciam/ magis vero amentiam; vt diuinitatis maieſtateꝫ appeteret. volens eſſe ſicut deus. ſciens bo nū ⁊ malū. ꝓpterea d̓s medicamētū ꝯtrariū hūilitatꝭ oppoſuit d̓ſcēdēs a ſūmo ſue maieſtatis ad ima viliſſima nr̄e hūanitatis.
