Transkription / 1 [184

¶ Sermo factus in die redimeret tradidit filiū/ qͣſi pccatorē puni endum. Sed ⁊ tu virgo digniſſima non abhorre peccatores. ſine quibus nunqͣm fores tali digna filio qui licet ex te genitus eſt. attamen nobis natus nobis datus. Adimus ergo cum fiducia te. ⁊ filium tuum. In quibus talis apparuit gratia dei vt tu mat̓ dei fieres īueniēdo gratiā apud deū ⁊ ipſe hō filiꝰ dei diceret̉. Ita vt nō du bitauerit Aug. aſſerere. nullā in rebꝰ ꝑ tꝑs ortis maiorē iſta eſſe gr̄am dū verba caro factū eſt. De qͦ verbo locuturꝰ det ipſe nob̓ gratuita benignitate ꝟbū efficax ⁊ fructuo ſum. meritis ⁊ p̄cibꝰ tuis ꝟgo glorioſa que ab angelo vocata es gr̄a plena ātonomatice. ⁊ d̓ina ſalutatiōe quā repetimꝰ dicētes. Aue ⁊c̄. ¶ Apparuit gr̄a dei ⁊ ſaluatoris noſtri. ⁊ reliqͣ. Exhilareſce tu qͥ perieraſ mi ſerāde hō erige aures audi. ⁊ gr̄as age qm̄ apparuit gr̄a dei. datū certe optimū ⁊ donū ꝑfectū. qm̄ gratia dei vita eterna. ⁊ ſi do minꝰ dat gr̄am: dabit ⁊ gl̓iam. Nō igit̉ inuanū hāc dei gratiā accipias nō ꝑ ingrati tudinē in huiꝰ anni pͥncipio enceniū tam inſigne ꝑuipēdas. Et attēdas vigilant̉. qꝛ nō dixit apl̓s. apparuit ſapīa dei. apparuit iuſticia dei. apꝑuit potētia. Illas qͥppe magis extimeſcebat hō reꝰ ꝓditor ⁊ damnatꝰ. quā d̓ſiderabat Qm̄ ſapīa accuſabat ⁊ nō hēbat locū negatio. nec valebat excuſatio Adā vbi es ⁊c̄. Si voluerit mecū cōtendere(dicebat Iob afflictꝰ) nō potero rn̄ dere vnū ꝓ mile. Iuſticia accuſatū ꝯdēnanabat. ⁊ nō inueniebat̉ appellatio. qꝛ audiſti vocē vxoris tue ⁊c̄. Propterea idem Iob verebat̉ oīa oꝑa ſua. ſciēs ꝙ nō ꝑcerꝫ delinquēti. Hinc qͦꝫ eſt ꝓphetica ſupplicacatio. nō intres in iudiciū cuꝫ ẜuo tuo doqꝛ nō iu. in con. tuo om. viuēs. Potētia d̓ niqꝫ accuſatū ⁊ ꝯdemnatū puniebat/ ⁊ nō erat euaſio. A facie manꝰ tue.i. potētie ego defeci plorabat pſalmiſta. Et rurſus quis nouit ptātem ire tue ⁊ p̄ timore tuo. ī. c. dinumerare: Et nemo eſt qͥ de manu tua poſ ſit eruere. Nō gͦ q̄rebamꝰ ſapīam accuſantem. nō iuſticia ꝯdemnantē. nō potentiaꝫ executioni ſnīam demādantē atqꝫ ſeuientem. Ubi ſeuientē. Seuientē nūc in celo ꝯtra apoſtatas āgelos. nūc in ꝑadiſo ꝯtra parētes pͥmos. nūc in turri babel ꝑ cōfuſio nē linguaꝝ. nūc in terra ꝑ diluuiū aquarū multaꝝ/ nūc in pētapoli peccatrice. ꝑ ſubperſionē ꝑuerſoꝝ. Tandē in īferꝭ ꝑ incluſionē oīm. Sꝫ ſolā gratiā miẜantem ⁊ abſoluētē petebamꝰ. qͣ ſalui eſſemꝰ nō ex operibꝰ iuſticie q̄ fecimꝰ nos. Et hec hodie nō bis apparuit. dum celauit deus potentiaꝫ in infirmitate. ſpīam in infantia. iuſticiam in pietate ⁊ circūciſionis ſatiſfactōne. Tā qͣꝫ impoſuerit deus ſilentiuꝫ eis. ⁊ dederit audientiā totā mīe. Ita ſuperatis omībus datur triūphꝰ gratie. Et hec apparuit hodie nob̓ valde neceſſaria. Nam qͥd ageret/ qͦ ſe ꝟteret hō condēnatꝰ in curia iuſticie/ ſi nemini datus eſſet locus appellationis ad curiam gratie/ ſi non ſuperaret miſericordia iudicium: ¶ Dicamus iterum ꝙ priꝰ ſempiterna dei virtus atqꝫ diuinitas(teſte apoſtolo) ex eis que facta ſunt intellecta cū ſpiciebatur. ſicut antea dixerat ſapiens/ ꝙ ex magnitudīe ſpeciei ⁊ creature poteſt viſibiliter earum creator agnoſci. Sed ⁊ ſapientiam eius ex operibus agnouit que ex clamans dixit. qͣꝫ magnificata ſunt opera tua domine omnia in ſapiētia feciſti. Po terat quoqꝫ dei beniuolentia vtcūqꝫ agnoſci in rerum dignantiſſima conſeruatione et directione in ſuos fines. ſicut potentia ex creatioge. ⁊ ſapientia ex gubernatiōe vi debatur. Quapropter forte gratiaꝫ appellat ſapiens nutricem omnium. Sed ex re paratione lapſi. ex recreatōne deperditi. ex iuſtificatione impij. maxime apparuit gratia dei. Nam que gratia maior/ que libera lior. vel dici vel exiſtimari potuerat/ qm̄ vt tantum daret deus homini. vt pauper fieret: quis hoc crederet. ſi nō ꝯſcius ſecretorum dei Paulus aſſereret. quia pro nobis egenus factus eſt/ vt illius inopia diui tes eſſemus. Gratia inſuper qualis mirabilior/ qͣꝫ vt taliter compateretur homini miſero deus. ꝙ miſer fieret. opprobrium et ¶ abiectio plebis. Iſta nōne ſunt viſcera miſericordie dei noſtri. in quibꝰ viſitauit nos deus oriens ex alto. In quibus apparuit gratia dei ⁊ ſaluatoris noſtri hodie circūci ſi. ¶ Amplus vero domina natura. vt humano more loquamur. quāuis in ſuo crea turarum ſpeculo pulcerrimo. in libro capa ciſſimo. in carmine ſonoro. ⁊ armonicomonſtraret potentiam dei efficientem/ et ſapientiam exemplantem. ⁊ bonitatem cū cta finientem. primum ex vnitate. ſecundū ex ꝟitate. tertin ex bōitate creaturaꝝ. Rurſus pͥmū ex eaꝝ mō. ſcd̓m ex ſpecie. tertū ex ordīe. Sil̓r ex creaturaꝝ menſura potētiā