In die circumciſionis domini ¶ G Et vbi ſūt mīe tue antiq̄ dn̄e: vbi ē illa quā apl̓s tuꝰ ſcribit apꝑuiſſe gr̄a: vbi ē nomen ſcm̄ tuū atqꝫ gl̓ioſum qd̓ inuocatū eſt ſuꝑ nos? Cur derelinqͥs nos dn̄e deꝰ nr̄. Ubi abūdantia illa pacis quā oriturā aſſeruit ꝓpheta in diebꝰ tuis; ⁊ quam angeli cecinerūt dicētes. Gl̓a ī excelẜd̓o. ⁊ in t̓ra pax ho. ro. vol. ¶ Sꝫ ve tibi mala volūtas. volūtas ingͣta. Tu iſtā a nob̓ d̓i gratiā abſcōdis Tu d̓inū illud carmen obturbas diſſonis moribꝰ tuis. Tu ſurripis gl̓iam deo ꝑtem ſuā. Quidni pace ſpolieris/ parce tua: Tu igit̉ bn̄ viuere docēda eēs non acute diſpu tare. neqꝫ fortaſſis tꝑs docēdi ſed faciendi. qm̄ mala radicata q̄ in mores abierūt. nō ꝟboꝝ fomētis ſed factoꝝ ſecuribꝰ atqꝫ ferramētis/ extirpare necc̄e eſt. ¶ Sed aſſit potiꝰ tꝑs miẜendi dn̄e Ieſu. tꝑs miſerēdi eiꝰ. qꝛ venit tꝑs. ſuccurrat gr̄a tua. Appare at illa miſeris. qꝛ adiutor es in oꝑtunitatibus in tribulatōe. Impera vētꝭ. ⁊ ceſſabit qͦſſatio ⁊ aura ſeuerior ⁊ aſperior. Recorde ris gr̄e tue antiq̄ dn̄e. Recorderis īfantie ſuſuſcepte ꝓpt̓ nos ſꝫ ⁊ circūciſiōis tue: ⁊ nō minatiōis ſalutifere mēor eſto. Bn̄dic pͥn cipio anni benignitatis tue. qd̓ pͥncipium tu corona mīa ⁊ miẜationibꝰ. qm̄ illd̓ tibi dedicamꝰ nō fabuloſo Iano bifronti. ſciē tes qm̄ btūs eſt vir cuiꝰ eſt nomē dn̄i. ſpes eiꝰ. ⁊ nō reſpexit ī vitates. ⁊ īſanias falſas Tu ſummꝰ es pōtifex nr̄. des in nouitate ortꝰ tui ⁊ coronationis tue gr̄aꝝ vb̓tatem ⁊ indulgentiaꝝ plenitudinē elargire. Sigͣre dignet̉ gr̄a tua nr̄as expectationes ad p̄ bendas celeſtis illiꝰ ⁊ cathedralis eccīe tue magne hierl̓m eccīe triūphantis ad quaꝫ tendimꝰ/ quā tota deuotione cupimus. ex pectantes btām ſpem. Nō ꝯfūdas nos ab expectatione. qꝛ ve patientibꝰ repulſam. ſi vel in ſignatione vel in bullis/ vel ꝓceſſu vel poſſeſſione defecerit. Sit hodierna ſanguīs tui effuſio expectationū nr̄aꝝ valida ſignatio. fit eternū ſalutare. vt vbi iniqͥtas abūdauit. ſuꝑabundet ⁊ gr̄a. ¶ Tal̓ erat ī meditatione mea zeli plāgor q̄rulꝰ. cō mouēs/ orās ⁊ obteſtans. vt ſublata mala volūtate de medio nr̄i(illa enī ſola pacem cogit in exiliū. illa ſciſma parit. fouet ⁊ nutrit) nos coadiutores gr̄e dei ſumꝰ. q̄ pijs conatibꝰ non deerit. ¶ Cui ſtudioſitas. et cur ait non inqͥrit clerus cū p̄latis ſuis. qͣli bus vijs occurrere ꝯuenit tantis ⁊ tot incō modis. Seu ꝑ ꝯgregationē factam in nomine Ieſu. qͥ aderit in medio. Seu per ſedule diſputationis officiū. tendentis non ad contentionē. ſed veritatis inqͥſitionem Seu ꝑ inueſtigationē criminū regnantiū in xp̄ianitate. vt euelli cognita poſſent: Et eēt clerus exemplo Ieſu ppl̓i ſaluator. nō lupus diſſipator. Expedit ne me ſtudioſitatē in talibꝰ occupari ¶ Cui zelus. Expe dit quidem ⁊ iā multa a tuis ſectatoribꝰ cō ſcripta ſunt vt oīa rite p̄ꝑentur. q̄ agenda fuerint in conſilio. Alioqͥn verendū eſt ne ſciſmati radicationē afferret exemplo grecoꝝ ⁊ ne ſciſſuras(qd̓ auertat dei gr̄a.) ml̓tiplicaret ampliores qͣlia nūc oīa dicere re clamat vt vides breuitatis amor. ⁊ ſubdola blandaqꝫ adulatio contradicit. Nihilominus obſecratione facta ꝑ gratiam domi ni noſtri Ieſu chriſti ⁊ per me zelum domꝰ dei vt tempus modicum detur veritati et eius inquiſitioni. propulſo omni mordacitatis deſiderio. quod longiſſimum freq̄n ter vanitati datur ⁊ fabulationi. dic tu ſtudioſitas radices aliquas ex iure diuino. ſb̓ generalibꝰ pͥncipijs vtiles ad ſedandū pe ſtiferum ſciſma. quoniā illud primū ⁊ prin cipalius occurrit in eccl̓ia reformandum. ¶ Tunc ſtudioſitas viſa eſt quedam ape rire ſub conſideratione quadruplici/ que qualia ſunt. veſtrum erit iudicium. ¶ Prima cōſideratio. Inis policie eccīaſtice ⁊ cuiuſlibꝫ legis eā regulātꝭ/ eſt pax ſalutiferaHoc ſatis exp̄ſſit diuinꝰ nr̄ ph̓us Paulus qͥ finem legis ⁊ p̄cepti/ nunc dilectionē eſſe dixit nūc ieſum intelligens ī di lectione pacem in ieſu ſalutem. vt ſit finis pax ſalutaris. Neqꝫ opus ē anxia deductō ne alia cum natura nos doceat ens quod libet non minꝰ ſuam vnitatē ⁊ pacē appetere/ qͣꝫ entitate ẜm deductiōꝫ diuini Dionyſij auguſtini ⁊ Boetij ita vt pax ſit bonū qd̓ omīa appetūt adeo ꝙ ꝑticularis or do nature plerūqꝫ īmutat̉ in rebꝰ/ vt vnitas ꝯſeruetur. Manifeſtat hͦ aſcenſus grauis ſurſum ⁊ leuis deorſū/ Si in corꝑe ꝟo/ cui nō ī miſtico p̄t viciſſitudo talis q̄ri/ vt pro pace retinenda/ fiat deorſum/ qͥ ſurſum eſt. vt pax ꝑmaneat. Cū igit̉ ẜm exigētiā finis cetera debeāt moderari ⁊ finis eſt qͥ īponit ncc̄itatē rebꝰ neceſſitas ꝟo legē nō habet perſpicuuꝫ eſt ꝙ nulla lex habeat aliquid firmitatis/ ſi paci faciende vel conẜuande
