Transkription / 1 [194

¶ Conſiderationes quatuor iun enit̉ ꝯtraria. ſed dꝫ interp̄tari vt ẜuiat paci vel penitꝰ aboleri. alioqͥn iuxta dictū comici ſummū in ſūma eſt malicia ꝯformiter ad iuſſionē ſapientꝭ noli eſſe iuſtꝰ ni miſ ſic atheniēſes fecer̄t ad tꝑs leges lycur gi nō eē vt ſemꝑ eēt ⁊ naſica ſcipio dū cō ſul inqͥt iuris ordinē ſequit̉ id agit vt cum oībꝰ legibꝰ romanū corruat imperiū. Nullo pacto igit̉ ſeruat̉ lex non obẜuato legis fine qͥ eſt pax. Sicut in ſimili chriſtianaꝫ doctrinā ſcribēs Augꝰ. deducit pro regula memorāda ꝙ nullꝰ textus ſacre ſcpͥture in ſua expoſitione retinet ſenſū ſpūſſcī niſi ille caritateꝫ edificet. Et qm̄ huiꝰ ſciſmatis tam extranea videt̉ eē peſtis vt tale nunqͣꝫ viſum fuerit minus hn̄s ꝓuiſionis hūane remediū docēte hoc ſua in dies radicatiōe expedit ad eiꝰ expulſionē iuſtitutio nouoꝝ canonū cū ea q̄ d̓ nouo emergūt nouo egeant auxilio/ vel iam cōditoꝝ neceſſaria eſt moderatio. Sed qͣlis ⁊ ꝑ quid moderatio Sane ꝑ regulā infallibilē ⁊ inobliqͣbilē legis diuīe cuius ſectatoribus ⁊ amicis pax multa eſt/ ſi ꝓphete creditur ⁊ non eſt illis ſcandalum. ¶ Ex quibꝰ elicitur concluſio ſaluberrima ꝙ nulla via proficiens ad ſe dationē ſciſmatis repudiāda eſt. qͣꝫtumcūqꝫ iura vel leges humane videant̉ opponi vt de electione ſummi pōtificis ꝙ eſt ſic et ſic celebranda ⁊ ſimiles/ dūmodo diuinuꝫ mādatū vl̓ ius maneat inuiolatū/ Quod ſcire ad illā ſpectat ſcīam ꝑ quā legū cōdito res iuſta decernūt legem eternam imitantes. Hec eſt lex euangelica que ſi ꝯtemnat̉ ab aliquibꝰ illi ſunt inepti pacis eccīaſtice tractatores/ quēadmodū inutiles ſunt homines ita adherētes nudis textibus/ vt ep̄i Reyam hͦ eſt equitatem ignorēt/ qͣles Areſtotiles nominauit immanſiuos in opinio nibꝰ ꝓprijs. ¶ Ex his deniqꝫ quis non vt deat qͣꝫ impiū eſt/ preſertim apud eos qui ſe eccleſiaſticos dici volunt/ ſi peritos in euangelica lege vel non conſultare/ vel abijcere/ vel maiori ſacrilegio habere ꝓbro cōgnoſcant̉ hinc errores/ hinc p̄ſumptuoſe aſſertiones hinc pplexitates inexplicabiles/ hinc obſtinate defenſiones adinuentō nuꝫ humanaꝝ in ꝑniciē eccleſie ⁊ pacis ſa lutifere finis ſui ſurgūt. vt ꝙ nō licet diſputare de potentia pape ꝙ non poteſt ſibi di ci cur ita facis cum tamē ſit peccabilis. ꝙ non poteſt ī aliquo caſu eccleſia ſine eo cō uocari vel aggregari. ꝙ hic eſt fidei articulus. Benedictꝰ eſt papa exempli gratia. ꝙ non poteſt in aliquo caſu ad ꝯciliuꝫ papa vocari. Ꝙ abſqꝫ eo non ſtat ſalus; cum tamen ſalus eccleſie in ſolū deū ordinet̉ abſolute ⁊ eſſentialiter ⁊ in hoīem chriſtum d̓ ordinata lege ſed accidentaliter ordinatur in papam mortalem alioquin dum vacat ſedes per mortem pape vel naturalem vel ciuilem vtputa ſi ſit hereticus depoſitus/ quis hominū ſaluus eſſet. Alij papam pre dicant impeccabilem. alij omnipotentem alij ſine vlla exceptione credunt extra ſalutis ſtatum quemlibet ſue parti non obediē tem/ quod qͣꝫta temeritate dicatur ipſi vide rint aſſertores. Secūda cōſidera. Uelibet in eccleſiaſtica hierachia poteſtas in pacem ſalutiferā ordinatur. Hec infertur ex prima. Cū igitur non ſit data poteſtas in deſtructionē ſed edificationē teſte apoſtolo. Si qͥs abuſui poteſtatis hoc eſt tirannidi reſiſtit ille non reſiſtit dei ordinationi ſed obedit qui iubet maluꝫ tollere de medio ſui ⁊ partem ſcandalizantē abijcere. ſicut ⁊ liciet cuicunqꝫ erga quemcūqꝫ vim illataꝫ vi repellerecum appoſitione moderate cautele. Hec cōſideratio facili deductione traducit quorundā ſcripta ſuper obedientie laudibus ⁊ inobedientie penis ad oppoſitū illiꝰ quod ꝑſuadere conant̉. Naꝫ ſi obediendū eſt hominibus qͣꝫto magis deo. ¶ Elucet preterea/ ꝙ ſi ſalutifera pax tollatur ex eo ꝙ in Iohanne exempli gratia) poteſtas eccleſiaſtica quedam remanet qua repudiata pax rediret. abijcere poteſtatem/ in hoc caſu eſt eadem bene vti. retentio auteꝫ verteretur in abuſū. Addito ꝙ nulla poteſtas inuenit̉ hic in via que non ſubijciatur legidiuine ⁊ naturali ⁊ q̄ nō ſit peccabilis ⁊ au feribilis vel abdicabilis. aut pro tempore ab executione ſuſpenſibilis. ¶ Fundatur in hac conſideratione dictum illud memo rabile ⁊ vere dignum ſummo pontifice qd̓ his auribus pluries accepi ab ore domini noſtri. hoc ſine adulationis ſpiritu refero. paratus ſum inquit etiam vſqꝫ ad morteꝫ vel immolationem proprij corporis ſi ita res exigat eccleſiaſticam vnionem procurare/ qͣꝫto amplius vſqꝫ ad proprij ſtatꝰ abdicationem. Nam quando daret vitā/ qui non deſereret veſtem aut vittā/ coronaā ſeu