Transkription / 1 [283

Preceptū nō occides diſcuſſuꝫ fuerit de de ctrinis. ¶ Conſcius ſum p̄terea mihi ip̄i ꝙ finalis intētio mea eſt ad extirpationē erroꝝ que fieri priꝰ poteſt ⁊ debet ꝑ eoꝝ reprobationē doctrinalem ſeu iudicialem qͣꝫ damnētur errantes. ¶ Rurſus tertio conſtat qd̓ liberius/ puri us verius ⁊ citius exquirit̉ veritas ⁊ falſitas reprobat̉ dum conſtituit̉ ſola lex diuina iudex iuxta cōſiderationē ariſto. in poli. qui ponit inqͣꝫ legem iudicem ponit deum qui autē addit hominē addit ⁊ beſtiā et hoc dicit propter ſenſualitatem beſtialē De quo virgilius in. vi. Hinc metuūt cupiunt gaudentqꝫ timentqꝫ conformiter ad illud proſaycum. Confuſa ſunt hic omnia ſpes metus meror gaudium. Quo circa cō ſulit apud boetium ph̓ia. Tu quoqꝫ ſi vis lumine claro cernere verum/ tramite recto carpere callem/ gaudia pelle pelle timoreꝫ Spemqꝫ fugato nec dolor aſſit/ nubila mens eſt/ vinctaqꝫ frenis Hec vbi regnāt. ¶ Deniqꝫ per hunc modum ſalubrius ob ſeruatur illud Augu. in regula ꝙ fiat correctio cum dilectione ꝑſonaꝝ ⁊ odio vicio rum. Nec inde videtur queri qualiſcunqꝫ turbatio pacis dn̄i qͦꝫ iudices facilius ſe ex pediunt ſi prius inſtituti erunt circa inter eſſe fidei/ quā qui ſcd̓m terminos iuris po ſitiui/ prius diſcutiant materiā tanqͣꝫ prophanam/ ſuꝑ intereſſe ꝑſonali. Quod mō ſtrant aꝑte quinqꝫ menſes in tali diſcuſſio ne ſola fere iam occupati. Unde ⁊ nōnulli ex dominis cōmiſſarijs/ ſicut reuerentiſſimus pater dominꝰ cardinalis Cameracē. et ip̄e promotor concilij et hoc intendere quālibet voluerunt. ¶ Hanc ego modeſtiam conabor in actu preſenti poſſetenus obſeruare qd̓ obſecro neqꝫ mihi neqꝫ cauſe fidei ſed fame que diſcutit̉ afficiat vl̓ obſit. Sciunt enī plurimi quēadmodū cona ti ſunt aliqui iugiter hanc materiā trahere ad ꝑſonalia in p̄iudiciū ne dū cauſe fideiſed fame ꝑ lr̄as ⁊ aliter falſe leſe in quibus diluendis ſi ſermo flecteret̉ cognoſceret̉ aꝑ ta veritas in elucidationē clariorem cauſe fidei ⁊ in laudem nō mediocrem ip̄am tra ctantium/ aduerſus obtrectantes. ¶ Quā uis preterea nō ſufficienter extirpantur er rores vbi notorie ꝑſeuerant errantes. Nihilominus ſperandū eſt qd̓ corrigētur om nes ad ſententiā concilij. Quid igit̉ neceſſe ꝓuocare vel accuſare ꝑſonam errantis ſi damnare ſatis eſt errores ¶ His itaqꝫ p̄ locutis veniamus ad materiā que nouem aſſertiones cū ſuis approbationibꝰ habet Pro cuiꝰ intellectu faciliori ponat̉ velut in vna decretali caſus longus. Dehinc breuis ſub his lr̄is A. b. c. ¶ Caſus eſt ¶ C rex ſup̄mus habet a et b vaſallos ſuos qͦꝝ vnus nō erat ſubiectus alterius qui faciūt cōſiderationes ad inuicē iuramentis terri bilibꝰ firmitas B ꝯducit hoīes p̄ce ⁊ p̄cio qui ꝑ inſidias p̄meditatas interficiūt ſubi to A non diffidatū nec de hoc p̄monitum neqꝫ tale aliquid timenteꝫ/ ⁊ hoc inſcio C rege tandem B factum auat ⁊ proponit ſe laudabiliter egiſſe/ īmo feciſſe debitū ſuum erga deum ⁊ regem. Pro cuiꝰ iuſtificatione ponit vel poni facit tanqͣꝫ ꝓ quibuſdam regulis ſeu maximis nouem has aſſertiones. Itaqꝫ ꝑ primā iuſtificat morteꝫ ipſius A quia erat tyrannus vt dicit machinans ꝑ fraudes ⁊ ſortilegia ac malū ingeniū in mortem ſui regis C ⁊ maxime qꝛ per ipſum regem non poterat bono modo de ipſo fieri iuſticia. Per ſcd̓am aſſertionē dicit ſe auctoriſatū fuiſſe vt ſic ageret ꝑ leges diuinā naturalē ⁊ humanā. Deinde ꝑ tertiam ⁊ quartā iuſtificat ſub regula generali tyrannoꝝ ꝙ A debebat viliter ⁊ ꝑ inſidias mori. Rurſus per quintam ſextam et ſeptimam iuſtificat. ꝙ rex debet eū auorare remunerare ⁊ benefamare per epiſtolas et aliter vbicunqꝫ. Perinde iuſtificat ſe nihil egiſſe contra precepta dei bene intellecta non ſcd̓m litteram ſed ad ſenſuꝫ ſuum/ et hoc in octaua. Poſtremo iuſtificat ꝙ in nullo periurus fuit confederationibꝰ non obſtantibus et hoc per regulam gene ralem in aſſertione nona datam. ¶ Caſus breuis ¶ Quilibet tyrannus poteſt ⁊ debet licite et meritorie occidi/ per quēcunqꝫ vaſallum ſuum vel ſubditum. Etiam per inſidias et blandicias vel adulationes. Non obſtante quocunqꝫ in armento ſeu confederatione factis cum eo non expectata ſententia vel mandato iudicis cuiuſ cunqꝫ. Hic caſus qͣꝫuis ſit deciſus ꝑ hoc ſacrum concilium quod eſt hereticus ⁊ ſequatur ex tertia et quarta iunctis prima et vltima. Nihilominus videtur aliquibus diminute poni. ¶ Primo quia non loquitur de auctoriſatione per leges diuinam naturalem et humanam vt in ſecunda. ¶ Secundo non ponit p̄dictos caſus quod viriliter vl̓ ignomīoſe ⁊ ſubito.i. ſine