De proteſtatione Autoritates pro primo gradu. Auguſtinus ad hieronimum epiſtola. viij. diſtin. ix. decreti. Ego ſolis illis libris ſcriptoꝝ.i. ſcriptoribus qui canonici ap pellant̉ didici hūc timorē. honorēqꝫ refer­re. vt nullū eoꝝ ſcribēdo erraſſe audeā cre­dere. Idē ī epl̓a ad hieronimū. Si ad ſa cras ſcripturas vl̓ cauſas. admiſſa fuerint vel officioſa mēdacia. qͥd in eis remanebit autoritatis? Que tandē de ſcripturis illis. ſentētia proferet̉. cuius pōdere.i. ſcripture autoritate cōtentioſe falſitatis cōteret̉ im­probitas: Idē eadē diſtinctōe de vnico baptiſ. libro. ij. Quis neſciat ſanctā ſcri pturā canonicaꝫ tam veteris qͣꝫ noni teſta­mēti certis terminis ſuis cōtineri. eāqꝫ po ſterioribꝰ oībus ep̄oꝝ lr̄is ita p̄poni. vt de illa omnino dubitari diſceptari poſſit vtrū verū. vel vtrū rectū ſit quicqͥd ī ea ſcri ptū ꝯſtiterit eſſe. Ep̄oꝝ aūt lr̄as poſt cō­firmatū canonē. vel ſcripte ſunt vel ſcribū­tur ſermonē forte ſapiētiorē cuiuſlibet in ea reperitioris alioꝝ ep̄oꝝ grauiorē autoritatē. doctiorēqꝫ prudentia conci lia licere rep̄hēdi ſi quid in eis forte a veri­tate deuiatum eſt. Nota deſcriptiōes aliquas ſequunt̉ ex p̄miſſis. Ueritas catholica pōt deſcribi. eſt veritas habi­ta diuinā reuelationē īmediate vl̓ media te. explicite in propria forma verborū. vel implicite in bona et certa conſequentia. Fides habitu infuſo deſcribit̉. ē ha bitus ſuꝑnaturaliter infuſus inclinās ad credendū catholicis veritatibus Fides pro actu deſcribit̉. eſt aſſenſus verus et certus catholice veritatis ex infuſa fide ꝓ­ueniēs. Fides habitu acquiſito ſic de ſcribit̉ cōformiter ad deſcriptiones qͣs dat ph̓s de ſcīa. arte et ſapiētia. eſt habitus verus certꝰ auditū verbi xp̄i acqͥſitus ſi cut dicit apl̓s fides eſt ex auditu. audi­tus verbū xp̄i. Et auguſti. dicit ſcri­pturā ſacrā fides ſaluberrima gignit̉. Dici tur verus. ad differētiā erroꝝ. Certꝰ ad dif ferētiā opinionū. Adquiſitus auditū ver bi xp̄i. ad differētiam ſciētie. artis. ſapiētie. et intellectus. Fides obiecto. qn̄qꝫ di­cit̉ ip̄a ꝓpoſitio credita. vel aggregatio mul torum credibiliū ſeu veritatū catholicaruꝫ vt hic. Hec eſt fides catholica ⁊c̄. Qn̄qꝫ di citur ip̄a res ſignificata propoſitionē cre­ditā ſeu catholicam. Et ita nulla res eſt qͥn poſſit cadere ſub fide. Qn̄qꝫ dicit̉ ip̄a ratio credēdi. et hec vna eſt oīm credibiliū. ſcꝫ au toritas prime veritatis reuelātis nūc vi­detur in enigmate. Et ſub hac ratiōe dicit̉ fides argumentū apparentiū. Secus erit videbimus facie ad faciē. Ueri tas imꝑtinēs ad fidē eſt que nec ſequit̉ nec repugnat ad catholicas veritates. Ue­ritas ſapiēs fidē eſt veritas ꝯtinens aliqd̓ vel aliqͣ que ſunt ꝓprie de fide. aliquo vl̓ aliquibꝰ adiunctis que non ꝑtinēt ad fideꝫ ſeu catholicā veritatē. Et oppoſita falſitas dicit̉ ſapiēs hereſim. ſi id quod adiunctuꝫ eſt ſit tale quod poſſit vel debeat ratio­nabiliter negari qͣꝫuis ſit de fide. Finit. De terminatio in Concilio conſtantienſi. Eccleſia vel generale Conciliū dum di ctat aliqua regitiua. eccleſiā concernentia. Papa eſt ſic ſupra iura poſitiua poſ­ſit ſic pro libito diſponere diſſoluere: talis dictata eccleſiā. eo modo et intentiōe. qͥ­bus dictata. concluſaqꝫ ſunt. Eccleſia vel generale ꝯciliuꝫ qͣꝫuis poſſit tollere plenitudīeꝫ ptātꝭ papal̓. a xp̄o ſuꝑnaturali ter miſericorditer collate. pōt tn̄ vſum eiꝰ limitare ſub certꝭ regulis ac legibus in edi ficationē eccleſie. Et in hoc eſt totiꝰ eccle­ſiaſtice reformatiōis ſtabile fundamentū. Incipit tractatus. magiſtri Iohānis de Gerſon. de proteſta tione circa materiam fidei contra hereſes diuerſas. Prologus Roteſtatio/ ſeu reuocatio ge­neralis aut cōditionalis/ qꝛ querit̉ nōnunqͣꝫ aſſumi tāqͣꝫ velamē iniquitatis ad excu ſandas excuſatiōes in pctīs . p̄ſertim ab hereticis. ꝓpoſuimus declarare ſub aliqͥbꝰ ꝯſideratiōibꝰ. qͥd ꝓteſtatio gene ralis. qͥd ꝯditionalis reuocatio iuuāt vel ī portāt. maxime in ſacro Cōſtan̄. cōci lio/ ſentimꝰ hereſes vt cācer ſerpūt. ſub hmōi ꝓteſtatiōibꝰ deliteſcere q̄rūt. iūctis