¶ Circa materiam fidei 14 celatiōbꝰ q̄ ſub terminis iurꝭ poſitiui velut in cauſis ꝓphanis ſedulo ꝓcurant̉. vt nō ꝓ tinus in lucem prodeat veritatis catholice ſpecies atqꝫ decus. ¶ Finit proemium. Incipit tractatus ¶ Prima conſideratio. Roteſtatio circa materiaꝫ fidei/ de qua ſola nūc intēdimus eſt q̄dam profeſſio ſeu confeſſio facta exteriꝰ ad oſtē dendū qͥd de fide ꝓteſtās ſentiat interiꝰ. iu xta illud apl̓i ad Roma. x. Corde credit̉ ad iuſticiā. ore aūt cōfeſſio fit ad ſalutē. Et ſic ad ſalutē vt dixerit xp̄us Luce. ix. Qui me erubuerit ⁊ ſermones meos. ⁊ filius homi nis hūc erubeſcet coram angelis dei Quo contra Mattheo teſte dicebat Mathei. x. Qui me cōfeſſus fuerit corā homībꝰ ꝯfitebor ⁊ ego eū corā pr̄e meo. Ex quibꝰ elicit̉ ꝙ ſicut credere cadit ſub p̄cepto. ſic cadit fi dē exteriꝰ ꝓfiteri ſemꝑ quidē. ſꝫ nō ad ſemper. cū ſit affirmatiuū p̄ceptū. Obligat aūt ſemꝑ ⁊ ad ſemꝑ dū ex omiſſiōe ꝯfeſſiōis libera diſpēdiū fidei vel ſalutꝭ detrimētū ꝓ babiliter īmineret. vt corā tyrānis. corā he reticis. corā iudicibꝰ. corā ppl̓is. fides ē di uerſimode palā ꝯfitēda. defendēda. teſtifi cāda. ⁊ ex officio p̄dicāda. Notet̉ Auguſti. ſuꝑ illud apl̓i. oportet hereſes eſſe. pͥme ad Corin. ij. Et recitat̉. xxiiij. q. vlti. ca. finali Faciūt ꝓ hoc dicta ſcpͥture Ioh̓is. x. ſcd̓a Petri. iij. Malach̓. ij. Ezechie. iij. et. xxxiij et alibi ſine numero. Secunda conſide. Roteſtatio generalis vel ſpecialis de ip̄a fide. nō infert ꝙ ꝓteſtans errauerit/ ſimiliter nec reuocatio ꝯdi tionalis. Hoc eſt itaqꝫ ꝑſpicuū. qm̄ hō qͣn tūcunqꝫ fidelis. dicere pōt. ꝓteſtor ꝙ nihil intēdo dicere nec puto dixiſſe ꝯtra fidē. et ſi oppoſitū ꝯtingeret vel ꝯtigiſſet. illud ex nūc reuoco vel retracto. Sic inueniuntur doctores catholici qn̄qꝫ dixiſſe. īmo ⁊ quot tidianꝰ mos apud exercitātes ſe in actibuſ theologie ſcolaſticis ſic ſe hēt in qͥbꝰ freq̄n ter nullꝰ ē aūt fuit de errore notatꝰ qͥ ſic ꝓte ſtat̉ aut reuocat. Nihilominꝰ aduertēdū ē ꝙ refert ꝓteſtari vel cōditionaliter reuocare circa ea q̄ clariſſime ⁊ explicite ſunt de fi de. ſicut ꝙ deꝰ eſt oīpotēs. ꝙ ꝓximꝰ ē diligē dus. Aliter ꝟo circa ea q̄ diſputabilitatē vl̓ difficultatē hn̄t aliquā. In primo ſiquideꝫ caſu fas eſt dicere cū apl̓o ad Galla. ij. Si quis vobis aliud euāgelizauerit etiā angelus de celo anathema ſit. Quo circa veniunt irridēdi qn̄qꝫ īmo ⁊ corripiēdi nōnulli qͥ ꝯcluſiones theologicas poſituri dicūt Proteſtor ꝙ nihil volo vel intēdo aſſerere ſed tm̄ diſputatiue loqui. Deinde ponunt talē aliquā concluſionē. Deus eſt oīpotēs deus eſt trinꝰ ⁊ vnus. quaſi videlicet cōclu ſiones tales nō in certiſſima credulitate. ſꝫ ſub probabilitate tradi poſſint Deniqꝫ ſic eſt iudicandū de oībꝰ ad q̄ profitēs fidē ſu am/ obligat̉ explicite credere vel ex officio vel ex eruditiōe vel ex diuina reuelatione. vel ex aliqͦ tali mō Alioqͥn ſic̄ dubiꝰ in fide infidelis eſt. ſic ⁊ dubie profitēs certā fidē. Neqꝫ tn̄ negādū eſt qͥn proteſtatio ſeu ſub miſſio reuerētialis fieri poſſit. ſic̄ egit apoſtolꝰ cōferēdo euāgeliū ſuū. de qͦ ꝑ reuelati onē certꝰ erat cū petro ⁊ alijs apl̓is. qͥbꝰ ta men oppoſituꝫ ſi fieri potuiſſet/ dicētibus nequaqͣꝫ credidiſſet. Conſideratio. III. I Roteſtatio generalis d̓ fide ſtat cū errore ꝑticulari circa eā. ⁊ ſimiliter cōditionalis reuocatio Uidimus hoc ⁊ videmus in ip̄is hereticis. qͥ errāt vi delicet pertinaciter contra fidē circa ea q̄ te nent̉ explicita fide tenere/ exteriꝰ profiteri. quoꝝ nihilominus vox iſta eſt/ proteſtor ꝙ eſſe volo bonꝰ catholicus. et ſi ſcirem ali quid eſſe ꝯtra fidē. illud ſtatim vellē reuocare. ſic Arrius. ſic Sabellius. ſic heretici nr̄i tꝑis pleꝝqꝫ dixerūt. qͦs tn̄ dānatio iudi cialis interemit/ vel ꝑdidit. Dat̉ ad cōſide rationē hāc ratio talis. qꝛ ſtat ꝙ aliqͥs credat aliqͥd in generali. vt ꝙ fides catholica vera eſt/ ⁊ ꝓ hac mori vellet. qͥ nihilominꝰ in ſpeciali credit de aliqͣ ꝟitate catholica ꝙ nō ſit de fide errās ꝑtinaciter circa illā Si mile dicit Ariſtoteles ꝙ ꝯtingit aliqͥd ſcire in generali ⁊ illud vel neſcire. vl̓ de illo du bitare in ꝑticulari. Exēplū eſt de iſta. Oīs mula eſt ſterilis. hͦ aīal nō eſt ſterile demōſtrata mula quā aliqͥs putat eſſe pregnantē ob turgidū vētrē. ⁊ neſcit vel nō aduertit hā eſſe mulā. ⁊ ita ſicut in hͦ caſu iſte neſciē ter errat. ſic ⁊ alij de quibꝰ loquimur dicun tur neſcienter heretici prout infra docebimus. Conſideratio. IIII.
