¶ Circa materiam fidei 14 tet explicite multa ſcire ad inſtructionē po puli ſui. Hec aūt declaratio et ſi nō obliget vt preſciſe talis eſt alienos. obligat tamen vt conuincit̉ eſſe facta cōformiter ad ſacrā ſcripturā/ que eſt antecedēs. quo conceſſoſi cōſequentia negari rationabiliter neqͥt. concedēda eſt conſequēter explicita cōcluſio que declarat̉ ⁊ infert̉ qm̄ ex veris nō ſe quitur niſi verum. Itaqꝫ ſi quis diceret. ꝙ chriſtus nō habuit neruos. aut ꝙ omīs puer non baptizatus pōt licēter occidi aūt ꝙ pro bono cōmuni licitū eſt falſum dicere. Talis ꝑſeuerās poſt declarationē ſufficiē tem ſibi factam/ non excuſaret̉ a pertinacia quantūcunqꝫ clamaret. peto iudiciū eccleſie vel ſacri concilij. huic me ſubmitto hāc audio. Poteſt equidē tali dici quod actuꝫ eſt ne agas. qd̓ iam diffinitū eſt diffiniendum non expectes. diffinitū inqͣꝫ et ſi non in eadē verborū forma. tamē in effectu ⁊ in ſentētia. vnde fit vt aliquis vno tēpore teueatur aliquid explicite credere ad qd̓ pri us fides implicita ſatis erat. ẜm Thomā. ij. ij. q. ij. vbi loquit̉ de credendis implicite vel explicite. ¶ Conſideratio. xi. Roteſtatio ſpecialis de fide/ vl̓ ab ſoluta reuocatio ſpecialis de errore. nō debet fieri neceſſario. dū qͥs errat neſcienter in fide. ¶ Conſtat itaqꝫ ꝙ nullus mētiri tenet̉. hic autem neſciēter ē rans. ſi ſe diceret errare. mentiret̉ ſtante tali conſcientia. Talis p̄terea penas hereticorū vel infamiā etiā poſtea qͣꝫ dep̄hendit̉ erraſſe et abſolute reuocat/ nō incurrit. Pa tuit hoc in augu. qͥ multa prius neſcienter errata/ poſtmodū abſolute correxit ſub no mine retractatōis vel aliqͦ tali mō loq̄ndiquē reuocationē denotabat/ vtēdo talibꝰ verbis temere dictū eſt. minꝰ ꝯſiderate dictū eſt. hͦ improbo. hoc nō approbo. hͦ mihi nō placet. Notet̉ ad hoc ideꝫ Augu. ad vincentiū. xxxiiij. q. vlti. ca. finali et gelaſi ibidē. q. ij. ca. negat̉. ¶ Elicit̓ cōſequenter ex iſtis differētia multiplex inter ſciēter. et neſciēter errātes. et inter ſciēter ⁊ neſciēter hereticos. Et hoc quo ad tria q̄ ſunt crimē modus/ et pena iuxta qd̓ notet̉ dictū auguxxiiij. q. iij. c. dixit apl̓s. vbi ait. Qui ſentē tiā ſuā qͣꝫuis falſam aut ꝑuerſam/ nulla ꝑti naci animoſitate defendūt. p̄ſertim quā nō audacia ſue p̄ſumptōis ceperūt. ſed a ſeductis atqꝫ ī errore lapſis parētibꝰ acceperūt/ querūt aūt cauta ſolicitudine veritatē. cor rigi parati cū inuenerint. nequaqͣꝫ ſunt in ter hereticos reputādi. ¶ Un colligit̉ ꝙ qͣ druplex eſt modus errādi circa fidē. Uno mō credēdo ꝙ fides catholica ſit falſa. aut ſcriptura ſacra. et ſic errās dicit̉ ſcienter he reticus/ qꝛ nō eſt paratꝰ corrigi/ cū neget re gulā ꝑ quā hēt dirigi ſeu reuocari. Poteſt alio mō qͥs errare/ credēdo generaliter ꝙ fi des catholica ſit vera. ſed eſtimat aliquā eē fidē catholicā/ q̄ ī veritate nō eſt catholicaſicut arriani recipiētes ſcpͥturā ſacra. ſꝫ ad ſenſum ꝑuerſum/ qͥ ſectā ſuā ſolā putabant eſſe catholicā hi ſunt neſciēter heretici. Et rāt aūt p̄cedētes ī vtroqꝫ mō ꝯtra fidē quaꝫ tenent̉ explicite credere. Sūt alij circa fidē errātes ī his q̄ nō tenent̉ ꝓ tūc explicite cre dere ⁊ hoc dupliciter. Uno mō ꝑtinaciter. qꝛ nō parati ſunt corrigi. ſed ꝓpter ſuꝑbiaꝫ ſuā. aut aliter ꝓpriū defendūt errorē. Altero mō dū parati ſunt corrigi ꝓtinus agnita ꝟitate. qꝛ nō ꝑtinaci aīoſitate defendūt errorē. ſꝫ ex ſola ſimplicitate vel ignorātia ſunt ī errore. Ceteꝝ īter hos qͣtuor modos pͥmi magꝭ peccāt qͣꝫ ſcd̓i ⁊ ſecūdi qͣꝫ tertij ⁊c̄ ¶ Modꝰ errādi ſil̓r diuerſus ē. qm̄ ī duo bus pͥmis error inuenit̉ quē tenētur explicite diſcredere et diffiteri. tertij ꝟo ꝑtinaci ter errāt ī illo cuiꝰ oppoſitū ꝓ tūc non tenē tur explicita fide tenere ſed implicita. ſꝫ qꝛ renuūt corrigi dicūtur heretici. Qualiter vero dep̄hendat̉ aūt cognoſcat̉ talis ꝑtina cia declarat̉ ſummatim ī alijs duodecī con ſideratiōibꝰ q̄ ad hāc vnā reducūtur hic ab augu. poſitā. ꝙ tales nō q̄runt cauta ſolici tudine veritatē. ſꝫ eiꝰ declaratiōi reſiſtunt. omiſſiue vel cōmiſſiue. varijs modis/ ꝑ ſe vel alios verbis aūt factꝭ/ iudicialiter aūt extraiudicialiter terroribꝰ aut muneribus minis aut blādicijs ꝓpter deprauatiōeꝫ aſ fectus/ cā alicuiꝰ cōmodi tꝑalis aſſequēdivel incōmodi deuitādi. circa diuitias. deli tias vel honores. ¶ Habemꝰ ī his tripli citer errātibꝰ diuerſitatē ī crimine ⁊ in mō. pena ſil̓r diuerſa ē qͦ ad aliqͣ. Nihilominus tertij punient̉ ſic̄ duo pͥmi ſi iudicialit̓ euo cati ſe corrigere ſi errorē abſolute reuocare ſi ꝟitatē oppoſitā ꝓfiteri noluerit. qꝛ relinquent̉ curie ſeculari. aut ſi ſe correxerint pe nitentie ſalutari/ Atuero qͣrti qꝛ nō iūgūt errori ſuo pertinaciaꝫ nūc vel antea. qͣꝫuis ſint corripiendi per reuocationem erroris.