Articuli ſpeciales Sequitur libellus eiuſdē doctoris articuloꝝ theologicoꝝ ⁊ ſcholaſtice cōpoſitoꝝ. ꝯtra petrū de luna ad ꝯuincendū eū fuiſſe ⁊ eſſe notorie here ticū. ⁊ pertinaciter erraſſe ⁊ errare contra catholicam ⁊ euangelicam veritatem ſuper poteſtate ⁊ autoritate eccleſie. Et ꝯtinet duos tractatꝰ. In primo ponunt̉ generales articuli. In ſecundo. ſpeciales. ⁊ ſubſumpti ſpecialiter ex generalibꝰ. Primus articulus T primo ꝯſtat ꝙ iſte eſt articu lus fidei ꝙ ē vna ſancta catholica ⁊ apl̓ica eccleſia. Secundꝰ articulꝰ. Itē ꝙ hͦ vnitas eccleſie nō ſic depēdet a ꝑſona pape eſſentialiter. quin poſſet ma nere vna ⁊ maneret de facto qn̄ nullus eſt papa in eccleſia. Tercius articulus. Itē quāuis vnitas eccleſiaſtica eſſenti alis ſit ad primariū caput xp̄m. Nichilominus vnitas altera accidētalis vel ſecūdaria ꝯſiſtit in obediētia ad vnū ſummū pontificē qͥ eſt caput ſecūdariū in eccleſia cū xp̄o. Sic videlicet ꝙ quilibet catholicus debet habere ꝓmptitudinē ſeu p̄para tionem animi ad obediendū vni ſūmo pō tifici dn̄ ꝯſtiterit ſibi aūt ꝯſtare debuerit/ ꝙ ſit papa aliqͥs legitime electꝰ. Et vltra ſecūdo requirit̉ ꝙ nō ponat ſcienter impe dimentū cōmiſſiue vel omiſſiue. ne p̄ficia tur eccleſie dei vnus papa certus ⁊ legitime electꝰ. Ideo em̄ ꝯdemnatꝰ eſt inter ceteras cauſas Iohannes huys. qꝛ dicebat ꝙ eccleſia dei vſqꝫ ad ꝯſummationē ſeculi poterat eque bn̄ regi ꝑ ſacerdotes diſperſos ꝑ mundū abſqꝫ vno capite. ſicut cū ta li capite. Un̄ ſicut dicūt theologi ꝙ ſacra mentū ꝯfirmationis eſt ſacramentū neceſ ſitatis. nō quidem ſimpliciter. cū ſine illo ſtaret ſalus ſed ſic ꝙ obligat̉ quilibet ad nō ꝯtemnendū ſuſceptionē huiꝰ ſacramē ti ꝓ tꝑe ⁊ loco opportunis. Ita ꝓportionabiliter de vnione vel adheſione ad vnicum papā poteſt intelligi. Sicut etiā dici ſolet apud theologos ꝙ p̄ceptū affirma tiuum quale eſt de habēdo papā obligat ad ſemꝑ nō ꝓ ſemꝑ. Quartꝰ articulus. ¶ Itē ꝙ culpabilis in priori articulo. pri mo modo vel ſecundo vere dicit̉ fautor ⁊ nutritor ſciſmatis. īmo ⁊ ſciſmaticꝰ ſi iun gat ꝑtinaciā. id eſt ſi nō velit corrigi qͣꝫuiſ ſtaret ꝙ ex hͦ ſolo nō eſſet hereticꝰ ſi facerꝫ hoc nō ex errore intellectꝰ. ſed ex depraua tione affectus. quāuis apud eccleſiā habē dus eſſet ille vel hereticus/ vl̓ de hereſi ve hementer ſuſpectus. Quintꝰ articulus. Itē ꝙ eccl̓ia ſic inſtituta eſt a xp̄o ꝑfecto legiſlatore/ ꝙ p̄t ſe ꝯtinuare ⁊ de facto ꝯtinuabit in vnitate vſqꝫ ad ꝯſummatio nē ſeculi ⁊ hoc intelligēdo. nedū de prima ria ⁊ eſſentiali vnione q̄ eſt ad xp̄m. ſed de accidentali ⁊ ſecūdaria ad ſummū pontificē. ſic ꝙ p̄t ⁊ poterit ſibi inſtituere caput vnū ſecundariū qd̓ dicit̉ papa. Et quicū qꝫ impedit ſciēter cōmiſſiue vel omiſſiue talē vnitatē eccl̓ie. agit ꝯtra articulū iam dictū. vnā ſanctā catholicam ⁊c̄. Etiā vbi videret̉ ſtare. cū prima vnitate ad chriſtū. Inde patet ꝙ aliquis exiſtēs papa legitime electꝰ. p̄t effici ſciſmaticus. ſi det impe dimentū ſciēter cōmiſſiue vel omiſſiue. q̄ tota eccleſia nō obediat vni ſūmo pontifi ci Dū exēpli gr̄a. papa nō p̄t reducere ma iorē partē xp̄ianitatis ad obediendū vni capiti niſi ceſſerit ⁊ alter ꝯſtituat̉. Ip̄e ꝟo hͦ pertinaciter renuit facere/ aut in aliquo multiplici caſu tali Simile diceret̉ d̓ obedientibꝰ vero pape ꝙ poſſunt eſſe ſciſmatici. ⁊ alij qͥ nō obediunt ſꝫ parati ſūt obedire modo p̄dicto ⁊ apponūt diligētiā ſuam ꝙ vniat̉ eccl̓ia ſūt īmunes a ſciſmate. Sextus articulus. ¶ Itē ſi ꝓbet̉ de aliqͦ ꝙ circa p̄miſſa ſit he reticus hͦ eſt iuxta verba auguſtini ꝙ ſingat ſibi nouū errorē vel antiquū ſequat̉ glorie ſiue principatꝰ ſui cauſa. ꝓbabit̉ cō ſequēter manifeſtiſſime ꝙ talis eſt nedum fautor ſciſmatis. ſꝫ vere ſciſmaticus. Et ideo ſufficiat in ſequētibꝰ coartare ſermonem ad hereſim. quoniā ex iſto ſufficiēter ꝯcludet̉ ſciſma. Septimꝰ articulꝰ. Itē ꝙ dū nullꝰ eſt papa. vel dū lapſus eſt ī hereſiꝫ manifeſtā ⁊ iā damnatā. vl̓ dū ꝯſentire non p̄t ꝙ eccl̓ia ꝯgreget̉. qꝛ.ſ. effectus eſt amens ⁊ inſanꝰ incurabiliter. vel incarceratus eſt/ taliter ꝙ haberi nō p̄t ac ceſſus ad eū. etiā ſi neceſſitas vel euidens vtilitas īmineat p̄t ſe ꝯgregare ſine papa
