a ſummo pontifice appellare ij vel ꝑ reuelationē. vel ꝑ eccleſie ſeu genera lis concilij determinationē. Quinta ꝓpoſitio. N cauſis fidei ſicut poteſt declinari iudiciū ep̄i ſi appareat deuius a fide. ⁊ requiri iudiciū pape ſic de papa reſpectu generaꝯcilij ſuo modo dici p̄t. Et hec eſt ad formam reſpōſiua ſequēs ex p̄miſſis. Iuncto ꝙ apud ſummū pontificē ⁊ eiꝰ ſedē ro manā p̄t eſſe qn̄qꝫ raritas peritoꝝ in ſacrꝭ litteris ⁊ ī vera fide ꝓbatoꝝ magꝭ qͣꝫ apd̓ qͦſdā ex ipſis qͥ generalia habēt ſtudia ſacre ſcripture ⁊ aliarū facultatū. Sexta ꝓpoſitio. cauſis fidei illa cauſa dicit̉ maior eſſe nō que eſt de re maiori. ſicut de trinitate ⁊ vnitate ꝑſonaꝝ. ſꝫ que difficilis eſt ⁊ ambigua ad determinandū iuxta textū ſcripture. Exo. xviij. Deut̓. xviij. et. ij. Paral̓. xix. In quibꝰ fundant̉ canones dicētes ꝙ cauſe maiores fidei ſūt ad ſedē apoſtolicā referende. ¶ Septima ꝓpoſitio. N cauſis fidei poterit vna cauſa dici ma lior apud aliquē ep̄m vl̓ dioceſim. q̄ apud alium ep̄m vel dioceſim nō reputabit̉ eſſe maior. vel ad ſuperiorē ſicut ad papam remittenda/ qꝛ ſcilicet apud talē ep̄m vl̓ dio ceſim ꝓpter abundantiā theologoꝝ cauſa talis nō reputabit̉ difficilis vl̓ ambigua. ſed per ſacram ſcripturā iam damnata vl̓ approbata. ¶ Octaua ꝓpoſitio. N cauſis fidei nō minus aliqn̄ occurrēdū eſt ſiue per ep̄m vel per ſummū pontificē ſiue ꝑ generale conciliuꝫ/ dū cernunt̉ oriri ſcandala ⁊ errores crudeles ⁊ impij cōtra pacificū ꝯuictū xp̄iani ppl̓i. qͥ maxime cō ſiſtit in obſeruatione mandatoꝝ dei d̓ ſeruando iuramēta. ⁊ de nō interficiēdo homines autoritate ꝓpria. ⁊ de non p̄ſtando ad vſurā. vel de nō rapiēdo. vel d̓ nō adulterādo. qͣꝫ dū inſurgūt errores ꝯtra aliqͦs de articulis fidei/ qͥ numerati ſunt in ſym bolo. ¶ Formāt igit̉ rationē ſuā qui p̄dictam particulā impugnāt iuxta ꝓpoſitō nes p̄miſſas p̄ſertim iuxta qͥnqꝫ primas. Fas eſt in caſibꝰ ꝯcernentibꝰ cauſas fidei declinare illiꝰ iudiciuꝫ. qͥ reperiret̉ deuiꝰ a fide. vl̓ eis q̄ fidei ſūt cū ſuis ꝯciliarijs ve hemēter ſuſpectꝰ/ ꝑ aꝑta ſigna nimie diſſi mulationis vel acceptionis perſonarum vel aliunde multꝭ modis. Sꝫ loquendo ſemꝑ cū reuerētia) ſtaret aliquē ſummum pontificē cū ſuo collegio ſic poſſe deficere circa ea q̄ fidei ſunt. quēadmodū petrus ⁊ alij apl̓i defecerunt in paſſione. īmo ꝙ mi nus videret̉ ſicut petrꝰ deficiebat nec recte ambulabat ad veritatē euāgelij. ⁊ rep̄henſibilis erat dū paulꝰ ſibi reſtitit ī faciē ac ꝑinde declinabat eiꝰ iudiciuꝫ ergo fas eſt interdū ſūmi pontificis iudiciū in cau ſis fidei declinare. ¶ Hec autē dicta ſunt vel argumentata magis ad veritatis inqͥ ſitione. qͣꝫ ad alicuius p̄ſertim ſanctiſſimi dn̄i Martini pape rep̄henſionē. attēto ꝙ ꝯſtitutio ſua quantū ad illa q̄ fundant̉ in facto nō iacet ſub theologica rep̄henſiōe Et qͣꝫtum ad alia q̄ ius ꝯcernunt/ ſicut eſt p̄dicta ꝑs excepta. Dicerēt beniuoli ſui ꝙ nō obſtātibꝰ allegatōibꝰ ī oppoſitū. illā p̄t ſuſcipere rationabilē ⁊ vera interp̄tatōeꝫ. ſicut recipiūt ꝯſtitutiones poſitiue decre tis inſerte quibꝰ innitit̉. Sic intelligēdo ꝙ nō eſt fas appellare a papa vel eiꝰ iudi cium in cauſis fidei declinare. nō quideꝫ ꝓ om̄i ⁊ in om̄i caſu. ſꝫ qn̄ facit id qd̓ in ſe eſt ⁊ qn̄ nō apparꝫ deuiꝰ a fide. ſed ambulat recte ad veritatē euāgelij ſine ꝑſonaꝝ acceptione. quēadmodū in ꝓhemio ⁊ narratione ſue conſtitutōis dicit eſſe faciēdū ꝑ ſummū pontificē. ⁊ ꝙ ita fecit affirmat. Nā ꝯſtitutiones ⁊ leges ẜm Ariſtotelē ferunt̉ vniuerſaliter. quāuis in aliqͦ caſu da bili pati poſſunt inſtantiā. ¶ Porro dn̄s noſter tollere poterit efficaciter ſuſpitionem ſiniſtrā. que cōtra ſanctitatē ſuā fieri poſſet ſi dicta ſua factis cōpenſet hoc eſt ſi ſponte nullo inquirēte damnet doctrinam illā peſtiferā ⁊ crudelē ꝯtra polonos cum ſimilibꝰ ⁊ alijs. cū tali celeritate ⁊ rigore. qualē fidei materia vergēs ī ſcandalum ⁊ perniciē reipublice poſtulat ⁊ reqͥ rit. ꝓcul abiecta quāuis acceptōe ꝑſonaꝝ ¶ Finit tractatꝰ magiſtri Ioh̓is de Gerſon ſacre pagine ꝓfeſſoris eximij Quomo do ⁊ an liceat in cauſis fidei a ſūmo ponti fice appellare ſeu eiꝰ iudiciū declinare. aa 2
