Defēſio iohānis d̓ ſconhauia dictoꝝ pium affectum humilem ⁊ deuotum ad deum qͣꝫ intellectum frigidum ſolo ſtudio illuminatum. Scientia quippe inflat in tellige ſi ſola eſt. charitas edificat. Nihilo minus vbi de veritate fidei queritur tradita in ſacris ſcripturis magis interrogā di conſulendiqꝫ ſunt theologi vigentes ī contemplatione ſecunda qͣꝫ ydiote pollentes in prima. ſecluſo in eis patenti reuelationis miraculo. ⁊ niſi forte manifeſta eſſꝫ in huiuſmodi theologis deprauatio intellectus ⁊ intolerabilis morum peruerſitaſ que etiam mentiri quandoqꝫ facit nō tan tummodo circa fidem: ſed circa moꝝ prin cipia vt apoſtolus ⁊ Ariſto. cum experiētia teſtantur. Addo adhuc ꝙ ſicut ex carētia pij affectus ⁊ magis ex infectione eiuſper vicia errant nōnunqͣꝫ peritiſſimi in ſacris ſcripturis. excecauit em̄ eos malicia eorum ⁊ dati ſunt in reprobū ſenſum. ita ex paruo lumine intellectus ⁊ parua logica prolabuntur quandoqꝫ in errores peri culoſiſſimos illi qui magnorum ſūt erga virtutes affectuum. quales apoſtolus no tauit habere zelum ſed non ẜm ſcientiam adeo vt ſi non humiliter ſapiant. ⁊ niſi ſeſe contrahant intra metas ſue cogniti onis nulli pertinacius inueniuntur neqꝫ abſurdius errores confingere Propterea non leuiter ſcribere debent vel docere. ſed nec abſqꝫ cautela magna adherendum eſt eis. non preuia diſcuſſione diligenti ⁊ do ctorum examinatione. In talibus quippe plurima ſepe reperimꝰ aut falſa aūt ma le explicata. ac proinde multā erroris materiam prebētia ſimplicibus quāqͣꝫ in ml̓tis diuīa altiſſimaqꝫ ſint. Inter tales ſcri pturas narrantur alique narratōnes aut regule vel doctrine particulares aliquoꝝ patrum veterum que magis admirande qͣꝫ imitande dicuntur. Quēadmodū ohannes qui clymachus dicitur ponit vir tutes eſſe impaſſibilitates ⁊ quedam val de auſtera ſuper penitētia ⁊ peccatis. Et caſſianus de libero arbitrio notatus. Et alij alia parum examinata aut nimis rigida tradunt que cōmunis ſchola theologice veritatis merito non admittit aut reij. cit. Quāobrem bonum eſt mel cum fauo. ſapor ſcilicet deuotionis cum lumine eru ditionis aūt ſi alterum dumtaxat obtige rit. vtatur quilibet dono ſuo. ambulet in vocatione ſua abundet in ſenſu ſuo. ⁊ comedat mel quantū ſatis eſt. non plus ſapiens qͣꝫ oportet. Rectum quidem verbū enunciat Oratius qd̓ ab ipſo poſtea Hie ronimo non longe a materia traductum eſt. Qd̓ medicorum eſt promittunt medici tradunt fabrilia fabri. Conformiter ſatis ad illam logicorum maximā. Unicui qꝫ in ſua arte perito credendum eſt Bene vale pater ⁊ frater in xp̄o apud quē tuarū me orationū participem fac Amē¶ Explicit epiſtola magiſtri Iohānis de Gerſon ad fratrē Bartholomeū carthuſien̄. de libro Rurſbroech. Incipit libellus fratris Iohānis de ſchoenauia qui nititur defendere quedam dicta fratris Iohānis Ruyſbroech cōtra magiſtrum Iohānem de Gerſon Cancellariū parienſem. Uonia qui dam doctor eximiꝰ pariſienſis artis theologice quedā dicta fratrꝭ Ioh̓is de Ruyſbroech in libro qͥ intitulat̉ d̓ ornatu ſpūalium nu ptiaꝝ minꝰ iuſte vt opinor calūniat̉ ⁊ reꝓbat aſſerēs doctrinā eiuſdē viri ī qͥbuſdā paſſibꝰ ⁊ ſpēaliter ī tercia ꝑte p̄fati libri eſſe erroneā a regula theologice veritatꝭ ac traditione ſanctoꝝ patꝝ ⁊ doctoꝝ diſcrepantē. ⁊ ob hͦ nō eſſe recipiendā ⁊ abijcien dā. Idcirco vt veritas huiꝰ doctrine quā a ſpūſancto arbitror effluxiſſe ⁊ emanaſſe. qͥ mgr̄ eſt veritatꝭ ⁊ nō erroris planiꝰ eluce ſcat. inqͣꝫtū tenuitas mei īgenioli ⁊ exigui tas mee ſciētie appetāt. tria ꝑ ordinē facere dei gr̄a aſpirāte attēptabo. Primo intē tionē ꝟboꝝ ſuoꝝ qͣꝫtū ad ea q̄ ibi arguūt̉ ⁊ rep̄hendunt̉ ⁊ tāqͣꝫ erronea iudicant̉ explicabo. ſcd̓o qͣliter hec doctrina nō ſit no ua adinuētio ⁊ ſuꝑſticioſa. ſꝫ om̄ino ſn̄ijs noīatiſſimis doctoꝝ catholice fidei ꝯſona ⁊ ip̄oꝝ autoritate cōmēdata ⁊ approbata ꝓut dn̄s dederit explanabo. Et tercio qͣli ter rōnes obiecte minꝰ efficaces ſūt nec p̄ dictā doctrinā euacuāt declarabo. Uantum ad primum eſt ſcien dum ꝙ frater Iohānes de Ruyſbroech autor predicti libri
