De cauſis errantium induci. ideo non eſt mirū ſi remanēt in er­roribus ſuis. Tercia eſt rerū ſubtilitas intellectus groſſicies/ qui turbidum ha bet viſum pilū qui ab alijs videt̉ non vi­det ſed ideo cōtendere debꝫ eum ibi eſſe videt viſus humanus quicqͥd vi­det acquilinus. Quarta eſt diſtantiacredendis. quidam enī cōmorantur in ſen ſibilibus qui longe ſunt a credendis que ſunt inuſibilia appropinquātes ad il­la nec ſtudio nec exercitatiōe. ideo non eſt mirū ſi illa non vident ip̄i ſenſum volunt habere ducem ad credenda qui cecꝰ eſt qͣn tum ad ea. Unde ſic diſputant de ſpūali­bus/ ſicut ceci de coloribus. Bern̄. ſuper Can̄. Quomodo lux incaſſum circūfun­dit oculos clauſos vel cecos ſic animaliſ homo percipit ea que ſunt ſpiritꝰ dei. Auguſtinus. Deus lux eſt corporū ſed mentiū. hanc lucem qui vidit eſt qua­ſi cecus in ſole. Quinta eſt negligentia querendi dei adiutoriuꝫ ad ea credenda. Fides eſt naturalis/ īmo eſt in electiōe diuine bonitatis donū gratuitum. Si eſſet naturalis eadeꝫ eſſet apud om̄es nec eſſet tanta diſſenſio de ip̄a quāta eſt/ ideo a deo petenda eſt. Mar. ix. Credo domīe adiuua incredulitatem meam. Epheẜ. ij. Gratia eſtis ſaluati fidem/ hoc non ex vobis dei enī donum eſt.. i. Ioh̓. v. De­dit nobis ſenſum vt cognoſcamus deum verū/ ſicut ſol videtur niſi ex lumīe ſuo ſic ſol intelligētie videtur niſi ex lumīe ſuo ſcꝫ ex luce gratie quā infundit. Sꝫliqui ſunt vt veſpertiliones ſolem non vi­dentes de nocte quādo volant/ quia tunc ſol lucet ſuꝑ terram de luce vero vident quia tunc dormiūt. Sic iſti ſoleꝫ intelligētie ideo non vident/ quia in nocte ſunt cum ip̄e eis luceat luceꝫ gratie in fundendo non propter hoc affirmare de­bent eum eſſe. Sexta eſt obſtaculuꝫ peccati/ quidam enim immūdicia operuꝫ ſuorū qͣſi obiectu manuum/ lumē ſolis in telligentie a ſe repellunt. Iob. xxiiij. Ipſi rebelles fuerūt lumini. Septima eſt ſu­perbia que eſt velut inflatio faciei interio rum. Auguſtinꝰ. vij. cōfeſ. Tumore meo ſeꝑabara te nimis inflata facies claude bat oculos meos. Bern̄. ſuper Can̄. Su perbo oculo veritas videtur/ ſincero ptꝫ. ſuꝑ illud Hiere. xlix. Arrogātia tua ſuꝑbia cordiſtui decepit te. dic̄ glo. Oīſ hereticus arrogans/ qꝛ ſuꝑbia facit here ticum ignorātia. Auguſtinꝰ. Super bia meretur illudi. Abac. ij. Quomō vi­num potantem decipit ſic erit ſuperbus. Unde Gregorius de ſuꝑbis. Tanto in­quit a dei luce longe ſunt/ quanto apud ſe humiles ſunt. Octaua eſt affectio ī ordinata. intellectum trahens ad contra­ria fidei. vt timor inordinatus vel amor: vel odiū. Affectio inordinata eſt velut lip pitudo reſpectu oculi interiorꝭ. Auguſti­nus. Si quis alteri digito ſolem oſtende rit videre potuerit culpet potiꝰ ocu­li lippitudinē/ qͣꝫ digiti oſtenſionē. Hanc lippitudinem purgari oportet. Auguſti­nus. Purgādus eſt animus vt proſpice­re illam lucē valeat. Timor multos re­traxit ne crederent in chriſtum. qui enim credebant in chriſto deſpiciebant̉ ab alijs extra ſinagogam fiebant. ideo qui glori am amabant contemptum iſtum time­bant nolebant ad chriſtū conuerti. Io. v. Quomodo credere poteſtis qui gloria ab inuicem recipitis gloriā que a ſolo deo eſt queritis. Amor etiam diuitiaruꝫ timor amittendi locum gentem iudeos impediuit ne in chriſtum crederēt. Amor diuitiarum oculus eſt auarorū. Et amor deliciarum eſt oculus voluptuoſorū. Za­cha. v. dicitur de impietate. Hic eſt oculꝰ eorū in vniuerſa terra. Prouerb̓. xxi. Lu cerna impiorū peccatum. ideo auaro vi­detur aliquid licitum quod alijs vide tur. quia auaricia eſt lucerna ei/ ẜm enī iudicat. Luxurioſo videt̉ illa quā nimis amat pulcra/ cuꝫ ſit deformis/ quia amor facit eum errare in iudicio illo. Odiū eti­am intellectum multorum a fide auertit. multi valdenſes odientes prelationē cle­ricorum/ dicunt deo obediendum eſſe homini. Aliqui etiam ex eis dicunt ſolis prelatis bonis eſſe obediendum. Dicunt etiam ordinem non eſſe neceſſarium ad aliquis liget vel ſoluat. Et eſt ne­ceſſe vt aliquis confiteatur peccata ſua ſacerdoti. Et relaxationes quas epiſ­copi conſueuerunt facere non valent/ nec ſuffragia eccl̓ie pro ſunt mortuis. Item timentes errores ſuos per iuramenta pro palari dicunt in nullo caſu eſſe iuranduꝫ. Item timentes ſe occidi dicunt in nll̓o ca ſu eſſe hominem occidendū. Sic tranſie­runt heretici in affectum cordis ⁊c̄. Ca rea