De examinatione de examinatoribꝰ idoneis doctrinaꝝ/ to tidē de examinatiōis arte ꝑſtringet no­tant̉ in his ꝟſibꝰ. Conciliū. papa. p̄ſul. do ctor. bn̄ doctꝰ. Diſcretor quoqꝫ ſpirituuꝫ de dogmate cenſent. Qualis ſit doctrina­docens qͥs quiqꝫ ſodales. Si finis ſit fa­ſtus/ queſtus ſiue libido. Proteſtamur in pͥmis nihil nos in docendo vl̓ narrādo fore dicturos intentiōe corrupta fauore odio ſed tanqͣꝫ in articulo mortis poſiti­corā iudice deo volumꝰ cautelas inſinua­re cōtra falſas prophetias ſuſpectaſqꝫ do ctrinas maxime diebꝰ iſtis malis qn̄ ſtu­diū theologie refriguit qn̄ magna ex par­te diſſipatuꝫ eſt/ vbi potiſſime florere ſole­bat. Fiet inſuꝑ ſermo p̄ſens talibꝰ tali bus/ qual̓ fuiſſe laudat̉ iob ſunt ſimpli ces recti ac timētes deū recedētes a ma lo/ ne dyabolus cuiꝰ ignoramꝰ aſtuti­as improuiſos forte reꝑiat ſeducatqꝫ Ta les alloqͥmur venerādos pr̄es carthuſien̄. celeſtinos qͦs afflictos vt iob oꝑtet eſſe in terra hus que ſonat conciliū Cōue­nit orientales eſſe ſuſceptiōe luminis glorioſi/ qͥbus teſtimoniū ꝑhibendum eſt de lumine. Anīa deniqꝫ iuſti annūciat ali­quādo vera. pluſqͣꝫ ſeptē ſpeculatores con ſtituti in excelſum ad ſpeculandū Qui­bus an̄ locutis diſcurramꝰ vnāquanqꝫ ꝯſiderationeꝫ duodecī veritates aliquas qꝫ cautelas miſcendo. Prima cōſideratio. Xaminator auctenticꝰ finalis iudex doctrinaꝝ fidē tāgentiū eſt generale conciliuꝫ. Deducit̉ hec ꝯſideratio primitus aucto­ritate generalis cōcilij conſtantien̄. cui for te pari duratiōe nullū fuit/ Forma decre ti ſui ſatꝭ habet̉ poſita eſt in tractatu de ptāte eccl̓iaſtica in opuſculo. An liceat appellare a papa. Sumit̉ inſuꝑ ab euan­gelio rōne talis ꝯfirmatio. Chriſtꝰ fu­it ſup̄mꝰ optimꝰ inſtitutor eccl̓ie de­ficiens ī neceſſarijs/ dixit. Ecce ego vo­biſcū ſum vſqꝫ ad ꝯſūmatōeꝫ ſecl̓i. Opor tuit igit̉ in eccl̓ia relinq̄re regulā infallibi­lem fide ẜuāda dubijs emergētibꝰ ter­minādis. aūt reꝑit̉ in terrꝭ altera tal̓ in­fallibilis regula niſi generale ꝯciliū legiti­me ꝯgregatū. ꝑſona q̄libꝫ ſingularis de eccl̓ia cuiuſcūqꝫ dignitatꝭ etiā papal̓ cir­cūdata eſt infirmitate deuiabil̓ eſt vt fal lere poſſit falli. Propterea imparem poſuit Augꝰ. auctoritatē in eccl̓ia ī euā­gelio dicēs. crederē euāgelio niſi me au ctoritas eccl̓ie cōmouiſſet Opponetliqͥs in agibilibꝰ/ ꝯſtitutiōibꝰ hūanis/ vel ſentētijs/ vl̓ ſctōꝝ canoniſationibꝰ ec cleſia falli pōt fallere ẜm iura experimē tis pl̓imis. Rn̄det̉ ſecus in his ſūt fa­cti vel iuris hūani in his ſunt iurꝭ di­uini de neceſſitate ſalutꝭ cognoſcēdi/ cuiuſ modi ſunt ꝟitates fidei p̄cipue articuloꝝ ꝓpterea aſſiſtit ſpecialiꝰ vbi ſufficit hu manū auxiliū. ſicut in determīatiōe veri­tatū fidei qͣꝫ in alijs in qͥbus neceſſario ſtat ſalꝰ Nihilominꝰ attēdendū ē mul­tiplicem eſſe doctrinaruꝫ eccl̓iam ſeu ciliū vice ſue approbationē. Quedam ap probant̉ vt certitudīalit̓ vere neceſſarioqꝫ credende. Quedā vt vtiles ad moralē reli gioſamqꝫ doctrinā ſine mixtione falſitatꝭ noxie tn̄ ſunt ſic vt credant̉ obligato­. ſed dicunt̉ de pietate fidei. Quedā ꝟo ſolū ꝑmittunt̉ vt legant̉. qͥn ſint mixte falſitates ſꝫ hn̄t aliunde pl̓imas vtiles do ctrinas ſicut ſūt ſcripta multoꝝ doctorū. Et ita Augꝰ. ſua ſcripta recipi volebat. Noli inqͥt meis lr̄is qͣſi canonicꝭ ſcripturꝭ de ſe deſeruire. Et iteꝝ. Negare poſſuꝫ nec debeo ſicut in ip̄is maioribꝰ. ita mul­ta eſſe in multꝭ opuſcul̓ meis pn̄t iu­ſto iudicio et nulla temeritate culpari. Sumit̉ hic duplex ꝟitas. Canoniſatio ſone cōpellit firmit̓ adherere doctrine ſue. Patꝫ etiā ī martyribꝰ. vt ī btō Cypri ano. Patet de pl̓ibꝰ canoniſatꝭ. qͦꝝ qͦtidie poſitiōes a ſcolaſticis tenent̉ ſed palā negant̉/ aut reuerētia ſi fieri pōt expo­nunt̉. Altera veritas. Debet maturi tate maxīa ſine grandi neceſſitate rei publice/ determīatio fieri ī materijs fidei maxime cōdendo articulū vniuerſalit̓ ob ligantē. Alioqͥn formidandū eſt de ſcāda­lo vel ſciſmate facilit̓ extermīabili ſi diſſenſerint. Doceat nos ſciſma grecorum Hac rōe ſacre theologie facl̓tas pariſien̄. freq̄nter q̄runt̉ ab eadē deciſiōes dubi­orū qͣſi neutroꝝ. ſolet ſe totā dare de­termīationē ſꝫ deputatos cōcilio dan­do ſuos cōmittere. Quāto ampliꝰ hec au ctoritatꝭ gͣuitaſ ē in generali ꝯcilio/ necnō in ſūmo pōtifice ꝯſeruāda. Neqꝫ tn̄ ita de­clinandū eſt ad nihil determīandū/ aꝑ­ in fide moribꝰ ſcandalū radicet̉ ⁊c̄.