Quid ſtudere debeat Oratij de poetis Scribimus indocti doctiqꝫ poemata paſſim Scribimus/ ſꝫ abſqꝫ pōder̄ ſnīarū abſqꝫ numero ⁊ menſura verborū. Eſt enim illud qd̓ ſcrimus flocci dum illiberale fluidum. Scribimus non noua ſed antiqͣ. nouiterqꝫ verſando ⁊ tranſmutando dū noſtra conamur efficere/ praua reddimus et inepta. quaſi vicꝫ iuxta vul gare foſſatoꝝ veterū q̄ ſolida ſunt non taꝫ reꝑatores qͣꝫ demolitores. Quaſi p̄terea ſi miles illis qͦs notat Theren. qͥ ex bōis comedijs grecis latinas fecerunt non bonas Sic quidā excerpentes aut magis ꝓprie lacerantes ex libris optimis et ꝓbatis ꝑticulis indigētia tendūt volumina. obnubilā tes et ꝑ incuriam ſcribēdi legendiqꝫ reddē tes originalia velut ſuꝑflua ⁊ mortua a cor de. Uides in ſnīaꝝ lecturis/ dū pudet quē libet etiam maiores ſeqͥ qͣꝫ facilis lecturaꝝ varietas in immēſam ſucceſſerit ¶ Porro qͣꝫto cōſultius erat vti bene inuentis qͣꝫ dū querūtur inueniēda nec illa afferre. qͥn etiā ſubuertere bn̄ iam inuenta. q̄ non a loqua cibus iuuenibus leuiter qꝛ ad pauca aſpiciunt. enūciantibꝰ nō ab argumētatoribuſ dialeticis nō ab improbe ſordide ꝑditeqꝫ viuētibus. ſed a ſanctiſſimis ⁊ exꝑtiſſimis qui faciebāt q̄ docebant ſolidiſſima cautiſ ſimaqꝫ traditione fulcita ſubſiſtunt Iuxta qd̓ memorandū valde eſt dictū viri qͥ multa vidit legit atqꝫ ꝯſcripſit. Buridanū loqͦr qͥ in egregij ſcripti ſui ſuꝑethica ingenuo ꝓhemio fatetur ſe nouis rōibꝰ nequaqͣꝫ adheſurū/ qͣꝫtūcunqꝫ apparētibꝰ qꝛ ab illis pluries deceptus eſt. ex antiquoꝝ aūt dictꝭ nūqͣꝫ p̄ſertim in moralibꝰ. Propter qd̓ etiam dicit Areſt. viij. ethic̄. Oportet extendere exꝑtoꝝ et ſenioꝝ vel prudētū enūciationi bus nō minus demonſtratiōe. ꝓpter habere enī exꝑientiā viſum vidētur pͥncipia. ¶ Rn̄dens igit̉ rn̄debo ad cogitatiōes meas et amicoꝝ ſuꝑ nouoꝝ cōſcriptione exhortationes Sufficiat interim mihi meiqꝫ ſi milibus ſobria in humilitate vti bn̄ inuētis. Abſcedat oīs pompoſa ſuꝑ inſolitꝭ arrogantia. ne multiplicemꝰ loqͥ ſūlimia gloriātes. Et cōmuni vt ita dixerim minerua cōtētemur Seqͣmur trium iter cōmodius plaue et ab erroꝝ ſcandaloꝝqꝫ diſcrimine remotius Tot habemꝰ ſapīe ſalutaris fontes viuos ne q̄ſo ciſternas diſſipatas fodiē do nos caſſo. īmo ſtulto labore fatigemus Hortor veruntū et repetēs iterū qͣꝫ monebo qtūs electiora examīatioraqꝫ ſcripta cō plectamur. Eſt itaqꝫ nr̄a capacitas nō mō finita. ſꝫ exigua et q̄ ad tot libros vtiles qͦt occurrūt euoluēdos nō ſufficit Quoſdam in tranſitu raptim videamus qͣſi eos non penitus ignoraſſe ſatis ſit. vt eis fiat vale ꝑ petuū Alijs ꝑ vices vtamur ꝓut ſe neceſſi tas dederit vel delectationis cōgruitas. ¶ Atuero quoſdaꝫ familiares nob̓ aſſiduos aduocemus et tanqͣꝫ domeſticos fideliſſimos intra mentis noſtre cubicula inter ſe creta quotidianaqꝫ colloqͥa iugiter colloce mus. ¶ Siqͥs aūt curioſus interrogare ꝑgit qͥ vel qͣles libri ſunt qͦs alijs p̄ponēdos cenſuerim Rn̄debo me vnā ⁊ abſolutam re ſponſionē dare nō poſſe. Uarietas ſiqͥdeꝫ ſtudentiū ẜm etatem ingeniū/ et tꝑa/ aliud expoſtulat ⁊ aliud cōſiliū. Hoc vnū verūtn̄ apl̓i dictū maneat apud theologos alta mente repoſitū qm̄ plenitudo legis ⁊ finis eſt caritas ſeu dilectio. Cū igitur ẜm exigē tiam finis cetera debeāt moderari. qͥcquid plus ⁊ immediatius edificat caritatē plus legatur: memoret̉. ruminet̉ qͣtūs cū intelle ctus refectione affectus vbi plus eſt meriti eſca ſapientie hoc eſt ſapide ſcientie ſicut adipe et piguedine repleat̉ ¶ Ad hec autem ¶ U dinoſcēda ſolers ſit theologie nouus auditor cōſulere vnū ē multis cuius ſibi doctri na mores famaqꝫ cōplaceāt qͥ longo ml̓to qꝫ viuendi legēdi ac bn̄ viuendi exercitiodocere faciliter poſſit quā amplecti doctrinam interrogātis ſtudiuꝫ moreſqꝫ deſiderent. ſiue ꝓ ꝑte illa theologie q̄ inter ſchola ſticos magis vtit̉. ſiue ꝓ illa q̄ legentis mores edificet regulet ⁊ componat. ſiue ꝓ illa q̄ p̄dicantibꝰ cōgruit. Hec autē tria ſūt nō vſquequaqꝫ diſparata in qͥbus quotidie ⁊ ſi nō eqͣliter tn̄ viciſſim deberet verꝰ theologie diſcipulus exerceri qm̄ pͥmū ſine ſecū do inflat ⁊ inquietat Scd̓m ſine pͥmo acu men ingenij ſufficiens ⁊ reſolutū nō admi niſtrat Tertiū deniqꝫ ſine duobꝰ reliquis. ſepe nō tam erudit alios qͣꝫ faſcidit et precipitat. ¶ Ad pͥmum iuuāt exempli gr̄a qōnes doctorū ſuꝑ ſnīas et p̄ſertim illorū qui purius ⁊ ſolidius cōſcripſerunt. inter quales meo iudicio dn̄s Antiſiodoren̄. Bona uentura ⁊ Durandus vtiqꝫ reſolutiſſimus numerandi vidētur. Excellit qͥdem in ſuiſ quolibet Henricus de Gandauo. excellit ſctūs Tho. p̄ſertim. ij. ij. Excellūt multi in multis. in quibꝰ hoc vnuꝫ minus placet ꝙ
