Epiſtola miſſa ſtudētibus recogitione ſecum tractarent/ qͣꝫta qual̓ ve iactura ſpūalis eſt et fuit tot hactenus ſer­mones tot lectiones/ tot ſalubres inſtru­ctiones in vniuerſitate alibi exīde ceſſaſ­ſe. Quintiam natural̓ pietas exigit vt mr̄ filio aberranti. et corpus mēbro egrotanti cōpaſſione moueat̉. Deinde conſidera num ꝓpriuꝫ in ſermonibus. in ꝓpoſitionibꝰ et alijs. tum audi monitionem metro com prehenſam Si vis alijs ꝑcere/ parce ti bi. nec loquar vexationes. opprobria car­ceres. ab illis quos loqͥmur ꝑlataſ tn̄ ſuetos benignos extimatores ad miſeri­cordiā velocius impēdēdam deflecterent. Paſſa eſt ex aduerſo fateor vniuerſitas la­boꝝ expenſarum damna plurima. ip̄a tn̄ meo iudicio leuiter obliuiſcenda aut cōtē­nenda ſunt cōmertio pacis. fraterna re cōciliatione. reintegratione tante ꝑtis ab rupte. tm̄mō fidei ſua integritas. et vniuer ſitati ſuus honor ꝑmaneant vel fallor ſatꝭ eſt. Exclamabunt fortaſſis ad hec pluri mi eiuſdem mecum eſſe ſnīe. qm̄ pacis zela tores aūt ſunt aut videri volūt. Uereor tn̄ dum ad excuſationē ventū erit. quibuſdaꝫ eoꝝ nihil qd̓ offerri poſſit ad reconciliati­onem eius ſufficiat/ quin aſſidue calum­nientur vel fidei vel vniuerſitatis hono­rem non ſeruari. ita demū neqꝫ recōciliatio vnqͣꝫ neqꝫ pax habebitur. Ceterū ſum tam inſolens vt vſurpem diffinire quo pa­cto ea p̄diximus fides ſcꝫ vniuerſitatis honor illeſi manerent. Hoc vnū apud me perſuaſum firmiter habeo: poſſe iſta etiam de facili contingere. ſi ad hoc non dicā om nes. dicam multi ſed pauciſſimi de vni­uerſitate cum paucis fratribꝰ recta integra qꝫ volūtate operam dare voluerint Quod ſi ex corde noluerint quicqͥd ora blanda lo quantur/ nulla via nullis p̄cibus nulla ob latione idip̄m valebit obtineri. Cur ita ni­mirum ſemꝑ allegabunt hanc eſſe cām fid̓i nec ex ea poſſe quicqͣꝫ remittere. Quid igit̉ reliquum eſt mihi vt apud ſemetip̄m qͥſ­qꝫ redeat conſtituat ante cordis oculos lu­ctuoſam hanc ſciſſuram cum p̄teritis incō modis. Uideat diligenter et acriter ad re­parandam hanc iacturam/ qͣꝫtum facultatꝭ aut gratie donum/ deſuꝑ acceperit tūc om̄i depoſito cōtentionis ſtudio inquirat̉ pacē et ꝑſequatur eam. hoc eſt qd̓ nunc agere ſa tago. hoc eſt qd̓ vice mea his inſcriptꝭ of fero Porro qͣꝫtum ꝓficiam vel obero pror ſus in incerto fluctuat animꝰ/ noui pub­licos hoīm mores noui qͣꝫta iudicioꝝ ſnī­arumqꝫ varietas noui implacabiles in domabilesqꝫ regnant in quorūdā cordibꝰ affectiones/ qͣꝫtum vigeat ī eoꝝ linguis ob­loquendi libertas effrenis qͣliter in oꝑibuſ ꝑſequendi bonos/ ferox licētia deſeuiat. ui deinde quā paucoꝝ eſt bona ſolicita fi de que Ieſu xp̄i non ſua ſunt querere. Hec vt ſcripta ſtudui in publicum. ſed ad paucos traducere qͦs ꝓdeſſe obeē fiderem Oblatrabant ſcio ſi ad quoſdam ſcripta hec delata fuerint ferentes indigne īmo ſcelere vel mutabilitate deputantes pacem iacobitarum videar optaſſe aut ea verbum ſcriptum ve feciſſe. ſed libera vo ce fatebor nec illud vnqͣꝫ pudori deputabo me nūc et pͥus olim ſꝑ modeſte volui vl̓ optaui reconciliatiōem ip̄oꝝ in medijs ēt litibꝰ optauiſſe Pereant qui de ma matris aut miſtici corꝑis feda mutilatione gloriā tur/ non ſanationi ſtudent ſed medelam querentibus crudeliter iraſcūtur et addi uiſiōꝫ magis qͣꝫ pulcerrimā vniōem demo niaca impietate pellūtur quoꝝ ꝑſecutio ſi ꝑgunt in pacificos vnitatis amatores fu­ere ſꝑnende eſt. generoſo aīoſe ꝟtutꝭ pede calcāda hoc ꝓuiſo ne dānoſiꝰ inde naſcat̉ ī vniuerſitati vel republica ſcandalū hoc qd̓ vehemēter ꝑtimeſcēdū cenſeo magꝭ qͣꝫ ꝑſecutiōem ꝓpriam. Nunc alias euitaui palam dicere agere aliqͣ dicēda vel agē­da ſuggerebat zelus meus niſi mihi mētō­vera in eis et deuotus. veſtrū igit̉ erit has quales qͣꝫ lr̄as vel ꝓdere ve obtegere dedu cere rem ad qͦſdam qui extra ſunt/ vel peni­tus omittere. Attn̄ quis ſcit ſi ꝓpitius aſ­pirabit deus et dabit voci ſue vocē ꝟtutis ex hac rememorationis occaſione/ vt audi entes audiant intelligētes intelligāt ꝓ­bono pacis adipiſcēdo/ benigniori mente laborent hoc ē qd̓ dep̄cor qd̓ ſupplico. qͦd illū pax nr̄a eſt obteſtor. In quo bene valete mei memores in or̄oibus vr̄is. ſcri ptum Brugis. Finit. Incipit apologeti­ca ſiue rn̄ſiua venerabilis mgr̄i Iohānis de Gerſon ſacre theologie doctoris egregij et cācellarij ꝑiſien̄. ad quēdā monachū do­mus carthuſie maioris querenteꝫ. Utrum licitū foret ſtudio lectionis exercitij ſpi