Seite
Poſſit negligere diuina ſpem et caritatem in eterna. Et videamus tamdiu in ſpeculo ⁊ enigmate qͦuſqꝫ veni­at dies illa q̄ ſponſus paſcit ⁊ cubat in me­ridie claritatis eterne. qn̄ videbimꝰ eū facie ad faciē ſicuti eſt. et ſil̓es ei erimus. Conſideratio nona. Cōſideret nono ꝙ in illa die pͥmi ſpāliſ examinis nr̄i. et in die etiā examinis ſecun di ſeu nouiſſimi ⁊ general̓ nō interrogabi­mur qͣꝫtū fuerit intellectus nr̄ acutus ⁊ eru­ditus. ſed qͣlis fuerit affectus nr̄ ad dn̄ꝫ de­um nr̄m. hoc ē qͣꝫ ſimplex qͣꝫ rectus/ qͣꝫ piꝰ­humilis et deuotus/ qͣꝫ qͣꝫ ſpontaneus et fi delis in dei ſeruitio. ẜm eam vocatiōem qͣ vocatꝰ fuerit diuinitus. Hoc diligēter pē­ſabat qͥ dicebat Omnis cōſūmatiōis vidi finē. latū mādatū tuū nimis. Qd̓ quidem mandatū certiſſime eſt caritas non cogno ſcendi vanitas Decima conſideratio Cōſideret decimo ip̄e religioſus exp̄miſ­ſis. ex qͦ omne ſtudiū ſuū reſolui dꝫ in affe­ctū vt nihil ſtudeat nihil legat/ nihil cātet nihil meditet̉ qd̓ nō īmediate aut mediate ordinet̉ ad inflāmatiōem affectꝰ. qm̄ ī hac inflāmatiōe cōſiſtit ſup̄mus apex theolo­gie miſtice. tradite ꝑ dioniſiū ac reuelate ſi bi ⁊ alijs ꝑ ſpm̄ſctm̄. ſed neqꝫ fugabunt̉ fā­taſmata ꝑ ſtudiū. ſed ꝑ deſideriū/ ꝑ affectū ſcꝫ nō intellectū. qm̄ neceſſe eſt intelligēteꝫ fantaſmata ſpeculari. Undecima conſideratio Conſideret etiā vndecimo ꝙ hec inflā­matio affectus nō expectāda eſt ab homīe. Propterea nō ſuſpiret ad hūc vel illum do ctorē p̄ſertim viatorē vt dicat felix eſſem ex­cōuictu talis vniꝰ Suggeſtiōes hmōi ſe­pe ſunt diabolice inducentes mentis ⁊ nō nūqͣꝫ etiaꝫ corporis inquietudinē. Scio ꝑ experiētiam de quodaꝫ ꝓfeſſo qui prius ardētis ſtudij in ſecl̓o de ꝓgenie ne dū illu­ſtri ſꝫ et regali ꝯquerebat̉ qualiter tēꝑe ſuo nō eēt alter Hieronymus/ quē poſſet adi­re vt ſic perueniret ex ſua eruditione ad ſci­entie ꝑfectionē qͣſi ſcꝫ nō eſſet tēꝑe ſuo do­ctor. etiam in ianuis/ qui ſufficeret docere eū. qͣſi ēt religionē intraſſet nō ad lamentū ſed ad documētū. Recolo triſtis ꝙ dū ego pia ſolicitudine dicerem me timere talē ſci­endi ardorē nō fore ab inſtinctu bono. ſed malo. rn̄dit ille indignabūdus mihi q̄ vo­luit et receſſit Et o pijſſime ⁊ terribiliſſime in cōcilijs ſuꝑ filios hoīm dn̄e deus meus quo receſſit quo abijt Utiqꝫ heu paulo pꝰ factus eſt apoſtata ſub ſpecie qͣſi artioris re ligionis. īmo tandē abſqꝫ omni verecūdie velo totū religionis omnis habitū abiecit Miſereat̉ ſui īmo et mei ac oīm nr̄m deus Hmōi etenī par vel etiā maius ꝑiculum ſe­cluſa dei pietate imminere pōt ceruicibus noſtris. niſi a curioſitate ⁊ vanitate ſciendi plura qͣꝫ oporteat caueamus. Sit hoc īdu­ctum nō ad cuiuſqͣꝫ cōtumeliam ſeu imꝓ­periū ꝓpitius ſit mihi deus. ſed oībꝰ nobis ad cautelā ⁊ in exemplū. vt nō q̄ramꝰ plus ſaꝑe qͣꝫ oporteat ſaꝑe cum ſobrietate Et vt meminerimus illud psͣ. Dn̄e non eſt exal­tatum cor meum ⁊c̄. Nota quō paucis tangit execrabile factū. f. Ia. de borbonio qui ſub p̄textu ꝑfectionis ordinem celeſti­noꝝ reliqͥt et ad frēs mīores de obſeruātia trā ſijt et paulo poſt miſerabiliter apoſtata­uit ad ſeculū rediens et vxorem accipiens ꝓpter qd̓ crudeliter a ꝑntibꝰ vxoris quā de­ceperat cū roma rediret interfectus eſt tꝑe Martini pape. Duodecima conſideratio. Cōſideret. xij. ⁊ poſtremo iuxta p̄miſſa qualis exercitio ſibi ante omnia tenēda ſit prima Et īueniet ꝓculdubio ꝙ nihil ſit pͥ­mum nihil ſic p̄ncipaliter incūbit ſic̄ hoc vnicū vt ſcꝫ ſeruitiū dei adimpleat. Serui tium dei quippe ꝑſepe in regulis mōacho ruꝫ noīatur eccīaſticū officiū Deinde ſiqͥd tꝑis in reſiduo fuerit ordinet̉ hoc ad vacā­dū qͣꝫtū obīa ad miſerit ſibijp̄i poſt neceſſi tates corꝑis que multe ſunt. Hoc documē tū breui verſiculo quidā cōplexus eſt dicēſ Facopus iniunctu deinde vacato tibi Cō ſulo tn̄ vt iſta vacatioſit taliter practicata ī deuotionis ocio. vt nō reddatur inepta ꝑ lacrimas. aut alia leſiua corꝑis vel mentis exercitia ad ea que in cantando legendo et ceteris hmōi pͥncipalius et pͥncipaliſſime ex ſctā obedientia incūbunt Dictū ſuffi­ciat tantum de pͥma parte. Eniamus nunc ad ſex alias cō­ſiderationes ſcꝫ de libris legēdiſ v Aſeu frequētādis ꝑ religioſum ſe­ulo in ſeruitio ſeu diuino offi­tio occupatum. Sequitur prima cō ſideratio. Porro ſi pergat ſedula curioſitas aut vt mitius loquamur ſtudioſa ſedulitas.