De quorūdā libris legēdis Et deſideria occidunt pigruum/ deſideria ī tellige non ea ſola que palam improba ſūt et ſcelerata. ſed que ſpecie boni ſe velant et palliant. vt ſunt deſideria edificationis et correctionis alioꝝ. ſciendi quoqꝫ plurima ad expulſionem tenebrarum intellectus. ſꝫ euenit ꝓfecto deterior obſcuritas ex curio ſitate quā qui ſequitur ponitur in numero talium quales loquitur apl̓us verboſas cu rioſas ſemper diſcentes et nunqͣꝫ ad ſcienti am veritatis venientes ſunt cribro in aqͣm merſo ſimillime. ſunt vas plenum rimarū qd̓ hac illac effluit nec ſapientiam contine bit maxime dum obẜuant illud vulga­ti autoris. Tabulis ſup̄ma notato. Bn̄ va le frater cariſſime Scriptum hoc mane mercurij Lugduni breuiori prorſus ſpa­cio tempoꝝ qͣꝫ icio ſit ad vos et redicio vti nam fructuoſiori/ ſcio mihi minꝰ ē mole ſtuꝫ. Tu quoqꝫ fac ſimile/ ſi tempus poſtu lat aut res. ⁊c̄. Iohanannes cancellarius ꝑiſienſis Admonitio quedam breuis et neceſſa­ria. quō caute legendi ſunt quorundam li­bri ꝓpter errores occultos venerabilis ma­giſtri Iohan. de Gerſon. Prohemium Uia vnum eſt neceſſarium opti­mum et eternū ſufficere debet q renti bonas margaritas vt tan­dem inueniat vnā venditꝭ oī­bus comꝑet eam. Hec me cōſideratio per­mouit ſepius facere or̄oem in mari ī aqͥs multis ſacre ſcripture nominatim hodie ma octobris anni. M.cccc.xxv. ꝑſcru­tatus ſcripta. Hubertini/ relegēdo qͥd ſu­per illud canticū Simeonis Nūc dimittꝭ ſeruū tuū dn̄e notauerit apparuit mihi ſic̄ et alias aſpectu ꝑfunctorio/ grande nimis et ꝓfundū qͥddam ſuper meditatione Ieſu xp̄i pacis ſue miſterio. Et magꝭ ma­gis introrſus aſpexi ſingulaqꝫ notaui ma­nifeſtarūt ſe vulpes ꝑuule demoliuntur vineas maxime vinea floruit. Fuer̄t tꝑe Hubertini illius hereſes aliqͣ radicē ac­cipiētes ab abbate Ioachim/ et cōſequen­ter pullulātes in ſpuria vitulamina diuer­ſoꝝ erroꝝ/ etiam ꝓchdolor vſqꝫ ad tꝑa ſtra. Unus error et pͥncipalis fuit de ſuſci­tatione publicatiōe euangelij eterni Fin gens ſicut pater habuerat ſuam legē re Morſi. et legis ſcripte florem ba­gis gratie euāgelice. Ita ſpūſſanctus le­gem inſpirarꝫ cōſummatam ſub pauꝑtatꝭ legis euāgelice. ſicut exp̄ſſe notare videtur dictus Hubertinus expoſitione dicti cā­tici Nūc dimittis ⁊c̄. Fuit alter error de lege vel ſpū libertatꝭ ſub begardi begar de nefanda abominabilia ꝑpetrarūt faci nora. Ponit error iſte aīa ꝑfecta reducta cta in deū ꝑdit ſuū velle. ita nihil hꝫ vel­le vel nolle niſi velle diuinū/ quale habuit ab eterno ī eſſe ideale diuino Quo adiecto dicūt ſe cōſequēter poſſe agere quicqͥd car­nalis affectio depoſcit ſine peccato vel cri­mine non habeant velle et nolle Diuer­ſificatur aūt modus iſte qm̄ ſufficit aliqui bus vt ſub deo ſolo ſuā totaliter vel tl̓r ab negent volūtatem In abnegatione dicūt ſummā cōſiſtere ꝑfectiōeꝫ Sunt alij ru­diores idiote et ſimplices ſeducti aſtu­tos faciūt hāc ſubnegatiōem ꝓprie volūta­tis modū ꝓfeſſionis obedientie in ma­nibꝰ ſuis. Qua facta ꝓmittunt aſtuti tales et ꝑuerſi amplius peccare neq̄unt ſub p̄textu ꝑpetrant innumerabiles nec referē­das abominationes. Fuit alter error ꝑfectus nullā curam debet habere de re bus humanis quōcunqꝫ vadant/ īmo nec de ſeip̄o ſi damnet̉ vel ſaluet̉ ſed in omnibꝰ et ſingulis diuinam expectare volūtatē dꝫ­et in illa cōplacere ſiue ſaluet ſiue damnet. Quia etiā qͥcqͥd velit volūtas dei: fiet. Ha bet error iſteramos plurimos pullulantes ex dictis apl̓i. Auguſtini et ſil̓iū male intel ligētes ſuꝑ p̄deſtinatione dei ſue ꝓuiden tie infallibili infirmitate. de qͥbus ē hic ſcribendū ſingula. Suffecerit igitur ad p̄ſens cōmonuiſſe lectorem p̄dicti Hu bertini ſicut et alioꝝ extranea tradentium ſub ſpecie ſubtilitatis vel excellentis dogͣtꝭ omnia regulet examinet iuxta veritatē euāgelicam. et doctores cōiter aꝓpbatos. a lioquin nouerit ſe ꝑiculis maximis erroꝝ et hereſum ꝓximum fore Deniqꝫ nuper ſuꝑ hac re compoſitum eſt opuſculū de ex­aminatione doctrinarum. et aliud ſuꝑ do ctrina Raymūdi lulli Et qui de ſingul̓ er­roribus cum originibus ſuis particulures vellet facere tractatus nuſqͣꝫ finis Scrip­ta ſunt inſuper dudum aliqua ſuꝑ libro dicitur Climacus de triginta gradibꝰ ꝑfe­ctionis cuius radix eſt error ſtoicoꝝ pone­tium virtutes eſſe īſenſibilitates.ſ. ad nihil