Seite
Prima pars de miſtica Concors eſt omnium doctoꝝ ſententia ꝙ theologia miſtica ꝓcedit ꝑ abnegatiōes vt ꝙ deus non eſt leo bos lapis ⁊c̄. Quis autem diceret ꝙ theologia miſtica ſolā ab negatiōem conſectetur nihil relinquēs de deo poſitiue cognitum vel exꝑtū? Et ſane cum anima nō nihil oꝑetur ⁊ nō nlhil pa­tiatur in tali ſtatu cōſtituta/ vt aliqͥd exꝑia tur neceſſe eſt. Illa aūt exꝑientia que intrī ſecus habetur neqͥt ad cognitiōem intuiti uam vel immediatam deduci illoꝝ qui ta lium inexꝑti ſunt. quemadmodū nullꝰ poſ ſet docere ꝑfecta intuitiua qꝫ cognitione q̄ res eſt amor apud illū qui nunqͣꝫ amaſſet. que ſimiliter res eſt gaudium aūt triſticia­aūt alia ex paſſionibꝰ intrinſecis anime/ ſi nunqͣꝫ aliqua tali paſſione fuiſſet affectus Hoc idem de cecis reſpectu coloꝝ ⁊ d̓ ſur­dis reſpectu armoniarū dici ſolet. Has vero cognitiones exꝑimētales de deo inte­rius vocant ſancti varijs noībꝰ/ ſicut ꝓ rei varietate multiplicate ſunt ſuꝑ numerum Uocant autem cōtemplatiōem. extaſiꝫ. ra ptum. liquefactiōem. tranſformatiōeꝫ. vni onem. exultatiōem. iubilū. Iubilū eſſe ſupra ſpiritum. rapi ſcꝫ in diuinam caligi­nem. guſtare deum. amplecti ſpōſum. oſcu lari eum. gignere de deo. et parere verbum Introduci in diuina cellaria. inebriari tor rente voluptatis. curtere in odoreꝫ vngue toꝝ ſuoꝝ. Audire voceꝫ eius. intrare in cu­biculum. in pace in idip̄m dormire et reqͥe ſcere et cetera. Conſideratio. III Anime rōnalis capacitatem et indiciū po nit ⁊ idiote recte ſentiētis cognitionem do cto prefert philoſopho. Heologia miſtica ſicut innitit̉ exꝑientijs ꝑfectiori certitudine cognitis. Ita ꝑfectior atqꝫ certi or debet iudicari. Nullꝰ am­bigit aīam rōnalem p̄cellere/ tum in eſſen­tia. tum in virtute et oꝑatione/ ſupra quaſ­libet alias creaturas/ poſt angelos a quibꝰ mīorata ē paulo minꝰ Propterea ſi ꝑ ea q̄ facta ſunt/ cognoſcit̉ deus/ ſempiterna qͦꝫ vſrtus eius ⁊ diuinitas ip̄e ſane in illis ef­fectibus vel ex illis amplius cognoſcet̉ qͦs ꝑfectiores eē ꝯſtat ⁊ certiꝰ qꝛ certiores Ex ꝑimētū qͥppe qͣle erit ab extrinſeco certuꝫ ſi illud qd̓ ī ītrinſeco fit nō certiſſimū ab aīa exꝑiente iudicetur. Ex quibꝰ elicio pul­chrum corollariū. Qd̓ ſi ph̓ia dicatur ſcīa oīs ꝓcedens ex exꝑientijs/ miſtica theolo­gia vere erit ph̓ia. Eruditiqꝫ in ea quōlibꝫ aliūde idiote ſint/ ph̓i recta rōne noīantur Inde xp̄us exultans ſpū Confiteor tibi ī­quit pater dn̄e celi ⁊ terre qꝛ abſcōdiſti hec a ſapientibꝰ ⁊ prudētibꝰ et reuelaſti ea ꝑuū lis. Ita pater qꝛ ſic placitū eſt ante te non meritū. Un̄ ⁊ ſapīa ꝑuulis locuta eſt/ et lex dei ꝑuulis dat intellectum. Conſideratio. IIII Oſtendit nō poſſe quenqͣꝫ ꝑtingere ad in­teriora ſpūs niſi doctū et exꝑientia refertū. Heologiam miſticaꝫ qͣꝫuis nul­lus attingat ꝑfecte ignoratis eꝰ t pͥncipijs q̄ ꝑ exꝑientiam interio­rem accipiūtur. Nō eſt tn̄ ab eiꝰ doctrina danda vel accipiēda deſiſtenduꝫ Similitudo in ceteris ſcientijs philoſo phicis facit pͥmam ꝑtem eſſe ꝑſpicuam. Ignorato quippe ꝙ ignis eſt calidus et a qua frigida. aut ꝙ eclipſis lune fit ꝑ inter­poſitiōꝫ terre diametraliter inter ſolē et lu­nam/ et itade ſimilibꝰ. cōcluſiones ex talibꝰ deducte nō ſortirentur certitudinē. niſi qͣ­lis habet̉ de pͥncipijs aut minorē. Cogni tio aūt pͥncipioꝝ in caſu noſtro ſi habetur habetur ꝑ ſolam fidem ⁊ credulitatē/ ꝑ quā narrantibꝰ et exꝑtis cōſentimꝰ. Nihilo minus ꝓ ſcd̓a ꝑte cōſiderationis addamꝰ ꝙ pauce ſunt aūt nulle ſcientie naturales ad quas tractādas et addiſcendas veniēt multi qui talium ſcientiaruꝫ pͥncipia acce­perint ab exꝑiētia ꝓpria. Sed multa ex ali orum approbatis aſſertionibꝰ p̄ſupponūt Sic Ptolomeus in aſtronomia. ſic Ipo­cras et Galienus in medicina. Sic alij in iſtis et alijs ſcientijs ſtudioſi feciſſe quoti­die qͣꝫ facere cognoſcuntur. Hoc viderunt Pithagoras Plato Areſto. et Ph̓us no­ſter Paulus Quoꝝ pͥmus indicebat diſci­pulis ſuis vt ꝑ quinquennium ſilerent ⁊ di ctis ſuis crederent. Alius dixit ſumenduꝫ eſſe ex credulitate compendium. Tertiꝰ ait addiſcentem oportere credere. Quartus ſi milia pene verba poſuit in diſſimili mate­ria. Oportet inqͥt accedētē ad deū credere. Conſideratio quin ta arguit preſumptionem in eruditis ⁊ in timam experientiam prefert omnibꝰ alijs iocunditate. ſapore. et ꝑſpicuitate