¶ Theologia ſpeculatiua 64 Uia nemo ſcit que ſunt ſpūs ni 7 ſi ſpūs qͥ in ip̄o ē/ ꝓpterea diſco q Nli ſunt ⁊ nequaqͣꝫ miſtice theolo gie idonei auditores qui nolūt credere vt tādem intelligāt. ¶ Ueritas hec tum ex ſeip̄a ꝓbat̉. tū ex autoritate ꝓphetica roborat̉. Niſi inqͥt credideritis nō intelligetis. tū deniqꝫ exp̄cedēti ſatis patet. ¶ Il los e diuerſo poſſibile eſt multa cognoīcere ꝑ alioꝝ traditiōem qͥ fidē p̄ſtabant eis q̄ ſcti viri/ experti taliū. aſſerūt/ tam in ẜmōe qͣꝫ in ſcriptura/ quibꝰ in nullo credere/ attēdite p̄cor qͣꝫ inciuile. qͣꝫdiſcolū. qͣꝫ impium? Eos itaqꝫ fallere velle ceteros nullo pacto ſuſpicari patit̉ eoꝝ veraciſſima ſāctiſſima qꝫ ꝓbitas. nulli lucro/ nulliqꝫ honori inhians. nec odio vel alia paſſiōe vicioſa laborans. Falli aūt eos poſſe in exꝑientia talit̓ certa qͣliter p̄diximus qͥs putaret. ¶ Adde ꝙ nō vnus aūt alter iſta dicūt. ſed mille immo innumere ſunt aſſertiōes taliū concordiſſime dicentiū theologiam miſticam per exꝑientiā intimā colligi. eam qͦꝫ longe ſub limiorē ⁊ vltra qͣꝫ dici valeat iocūdiorē/ ſapidiorēqꝫ ⁊ ꝑſpicaciorē exiſtere ſupra ceteras cogitatiōes ab extrinſeco veniētes/ tan qͣꝫ ille ſerpāt inter hebetes ⁊ inertes. iſta lib̓ rimis alis circūuolās ⁊ euolans ſuꝑgredia tur vniuerſa ¶ Qd̓ ſi nullus ē qͥ ſibi diſcredi de ſuis exꝑientijs interioribꝰ aſſerēti ferret equo aīo. qͣꝫ inciuile ſit ⁊ irrōabile īmo qͣꝫ deſtructinū oīs ſocialis conuictus interhoīes ſi tot ⁊ talibꝰ ſumme ꝓbitatis ⁊ excellentie viris fides negetur. ip̄i viderint qui non credunt. ¶ Conſideratio. VI. oſtendit affectiones internas nō poſſe ple narie verbis exprimis Perationes interioreu p̄ſertim in affectu/ nō ita clare ꝓferūtur; o nec ita pn̄t ſcriptis tradi ſic̄ ſentiūtur. Et hec eſt rō qͣre apl̓s dixit ſe audiſſe archana verba/ que non licebat homini loqui quoniam illa minus po tuit tradere(beato Dioni. exempli gr̄a) qͣꝫ acceꝑat. Rurſus btūs Dioni. plus ꝯcepit ex v̓bis apl̓icꝭ. qͣꝫ ſcriptꝭ derelinq̄re fas habuit. Cuiꝰ rei ſenſibile exēplū eſt/ in ſpecu lis ſemet quodā ordine aſpiciētibꝰ. Obſcurior itaqꝫ eſt imago in pͥmo ſpeculo qͣꝫ res ip̄a. imago deinde pͥme imaginis ſb̓obſcu rior eſt in ſcd̓o ſpeculo et ita deinceps ī tertio quarto et ceteris quouſqꝫ mutua reflexio ceſſet euaneſcens. Conſideratio. VII. ponit cauſam iudicioꝝ quō errat̉ circa doctoꝝ traditiones q̄ vident̉ cōtrarie/ cū ſint ſumme intelligibilibꝰ concordes. Oſſibile eſt hoīeꝫ minus exꝑtū deuotoꝝ affectuū plus in eorū diſputatiōe eruditū inuēiri Capiamus ex ſil̓itudinibꝰ argumētum Medicina qͥdā multa ꝯtinet q̄ in ſol̓ exꝑientijs fundata ſumpta qͣꝫ ſunt. Attam̄ nihil ꝓhibet qͦſdā inexꝑtos taliū/ meliores eſſe rōcinatores exꝑtis. qm̄ in cecis a natiuitate pōt ineſſe ꝯgnitio rōcīatiua magna de multis q̄ ꝑ viſum ſolū pͥmitus habita ſt a ml̓tꝭ alijs. Ita eī de btō Didimo ceco tradit interpres eius Hiero. ꝙ in diſciplinis illis q̄ viſu capiūtur/ vt ſunt mathematice ſcientie/ fuit eruditiſſimꝰ qͣs ſcīas ml̓tos videntiū oculis ſuis cōſtat penitus ignorare Cur igitur in re nr̄a par euētus negabitur vt hō parū vel nihil deuotus. poſſit alioꝝ deuotoꝝ ſcripta ſtudere/ cōferre ad inuiceꝫ vnū ex altero concludere vel elicere/ impugnare vel fulcire. Hoc itaqꝫ mō de fidei articulis vtiqꝫ nō exꝑtis quotidianū exercitium theologice ſchole facit ¶ Hec cōſide ratio iuncta ceteris facit ꝯcordiā inter dc̄a ſanctoꝝ q̄ rixari vident̉ ad inuicē/ qͥbuſdā dicētibꝰ ꝙ ſoli boni ⁊ deuoti cognitionem dei verā accipiūt. alijs ꝯͣdicētibꝰ multos exph̓is paganis/ multos qͦꝫ ex theologis nequiſſimis ſcire plura de deo. nimirū cum ⁊ ip̄i demones credūt ⁊ ꝯtremiſcūt. Primi itaqꝫ de ſcīa exꝑimētatiua theologie miſtiſtice. Alij de rocinatiua theologie ſymbolice vl̓ ꝓprie vl̓ etiā miſtice loqui volunt ¶ Conſidera. VIII. 1 oſtendit fructū huiꝰ libri et quō in ea errat̉ qui eam tradūt vel tradiderunt et quomodo ſit vl̓ a quibus examinanda. pedit ſcholaſticos viros etiā deuotionis expertos in ſcriptis deuotis Theologie miſtice diligenter exerceri dummodo cre dant eis. Hoc ideo dicitur primum. quia quis nouit ſi tandem ip̄is ex familiari tali3 collocutōe aggenerabit̉ vt ſolet qͥdā amor ⁊ ardor exꝑiēdi ea q̄ ſola interim fide tenent.