Theologia ſpeculatiua 64 Uia nemo ſcit que ſunt ſpūs ni 7 ſi ſpūs in ip̄o ē/ ꝓpterea diſco q Nli ſunt nequaqͣꝫ miſtice theolo gie idonei auditores qui nolūt credere vt tādem intelligāt. Ueritas hec tum ex ſeip̄a ꝓbat̉. ex autoritate ꝓphetica roborat̉. Niſi inqͥt credideritis intelli­getis. deniqꝫ exp̄cedēti ſatis patet. Il los e diuerſo poſſibile eſt multa cognoīce­re alioꝝ traditiōem fidē p̄ſtabant eis ſcti viri/ experti taliū. aſſerūt/ tam in ẜmōe qͣꝫ in ſcriptura/ quibꝰ in nullo credere/ attē­dite p̄cor qͣꝫ inciuile. qͣꝫdiſcolū. qͣꝫ impium? Eos itaqꝫ fallere velle ceteros nullo pacto ſuſpicari patit̉ eoꝝ veraciſſima ſāctiſſima qꝫ ꝓbitas. nulli lucro/ nulliqꝫ honori inhi­ans. nec odio vel alia paſſiōe vicioſa labo­rans. Falli aūt eos poſſe in exꝑientia talit̓ certa qͣliter p̄diximus qͥs putaret. Adde vnus aūt alter iſta dicūt. ſed mille im­mo innumere ſunt aſſertiōes taliū concor­diſſime dicentiū theologiam miſticam per exꝑientiā intimā colligi. eam qͦꝫ longe ſub limiorē vltra qͣꝫ dici valeat iocūdiorē/ ſa­pidiorēqꝫ ꝑſpicaciorē exiſtere ſupra cete­ras cogitatiōes ab extrinſeco veniētes/ tan qͣꝫ ille ſerpāt inter hebetes inertes. iſta lib̓ rimis alis circūuolās euolans ſuꝑgredia tur vniuerſa Qd̓ ſi nullus ē ſibi diſcre­di de ſuis exꝑientijs interioribꝰ aſſerēti fer­ret equo aīo. qͣꝫ inciuile ſit irrōabile īmo qͣꝫ deſtructinū oīs ſocialis conuictus inter­hoīes ſi tot talibꝰ ſumme ꝓbitatis excel­lentie viris fides negetur. ip̄i viderint qui non credunt. Conſideratio. VI. oſtendit affectiones internas poſſe ple narie verbis exprimis Perationes interioreu p̄ſertim in affectu/ ita clare ꝓferūtur; o nec ita pn̄t ſcriptis tradi ſic̄ ſen­tiūtur. Et hec eſt qͣre apl̓s di­xit ſe audiſſe archana verba/ que non lice­bat homini loqui quoniam illa minus po tuit tradere(beato Dioni. exempli gr̄a) qͣꝫ acceꝑat. Rurſus btūs Dioni. plus ꝯcepit ex v̓bis apl̓icꝭ. qͣꝫ ſcriptꝭ derelinq̄re fas ha­buit. Cuiꝰ rei ſenſibile exēplū eſt/ in ſpecu lis ſemet quodā ordine aſpiciētibꝰ. Obſcu­rior itaqꝫ eſt imago in pͥmo ſpeculo qͣꝫ res ip̄a. imago deinde pͥme imaginis ſb̓obſcu rior eſt in ſcd̓o ſpeculo et ita deinceps ī ter­tio quarto et ceteris quouſqꝫ mutua refle­xio ceſſet euaneſcens. Conſideratio. VII. ponit cauſam iudicioꝝ quō errat̉ circa do­ctoꝝ traditiones vident̉ cōtrarie/ ſint ſumme intelligibilibꝰ concordes. Oſſibile eſt hoīeꝫ minus exꝑtū deuotoꝝ affectuū plus in eorū diſputatiōe eruditū inuēiri Ca­piamus ex ſil̓itudinibꝰ argumē­tum Medicina qͥdā multa ꝯtinet in ſol̓ exꝑientijs fundata ſumpta qͣꝫ ſunt. Attam̄ nihil ꝓhibet qͦſdā inexꝑtos taliū/ meliores eſſe rōcinatores exꝑtis. qm̄ in cecis a nati­uitate pōt ineſſe ꝯgnitio rōcīatiua magna de multis viſum ſolū pͥmitus habita ſt a ml̓tꝭ alijs. Ita de btō Didimo ceco tra­dit interpres eius Hiero. in diſciplinis illis viſu capiūtur/ vt ſunt mathematice ſcientie/ fuit eruditiſſimꝰ qͣs ſcīas ml̓tos vi­dentiū oculis ſuis cōſtat penitus ignorare Cur igitur in re nr̄a par euētus negabitur vt parū vel nihil deuotus. poſſit alioꝝ deuotoꝝ ſcripta ſtudere/ cōferre ad inuiceꝫ vnū ex altero concludere vel elicere/ impu­gnare vel fulcire. Hoc itaqꝫ de fidei ar­ticulis vtiqꝫ exꝑtis quotidianū exerci­tium theologice ſchole facit Hec cōſide ratio iuncta ceteris facit ꝯcordiā inter dc̄a ſanctoꝝ rixari vident̉ ad inuicē/ qͥbuſdā dicētibꝰ ſoli boni deuoti cognitionem dei verā accipiūt. alijs ꝯͣdicētibꝰ multos ex­ph̓is paganis/ multos qͦꝫ ex theologis ne­quiſſimis ſcire plura de deo. nimirū cum ip̄i demones credūt ꝯtremiſcūt. Primi itaqꝫ de ſcīa exꝑimētatiua theologie miſti­ſtice. Alij de rocinatiua theologie ſymbo­lice vl̓ ꝓprie vl̓ etiā miſtice loqui volunt Conſidera. VIII. 1 oſtendit fructū huiꝰ libri et quō in ea errat̉ qui eam tradūt vel tradiderunt et quomo­do ſit vl̓ a quibus examinanda. pedit ſcholaſticos viros etiā deuotionis expertos in ſcriptis deuotis Theologie miſtice di­ligenter exerceri dummodo cre dant eis. Hoc ideo dicitur primum. quia quis nouit ſi tandem ip̄is ex familiari tali3 collocutōe aggenerabit̉ vt ſolet qͥdā amor ardor exꝑiēdi ea ſola interim fide tenent.