Ac moderatione 67 Septima cōſidera. Eligio cuiꝰ finis principaliter ē cōtemplatio. ſeu vite cōtēplatiue exercitiū vel ad quiſitio habꝫ ꝓ p̄ambulis/ lectiōem orōem et meditatiōem. Cuiuſmodi vident̉ eſſe reli giones ſub regulaſancti Bn̄dicti cōſtitute. Celebris quoqꝫ Carthuſie religio/ cuiꝰ ꝓfeſſorem reſpicit pn̄s verbū. Oportet hic pſupponere multa/ que de vita cōtemplatiua ⁊ actiua determinata ſunt ꝑ doctores Queſcꝫ et q̄les ſunt in quibꝰ cōſiſtūt. in qͥbus differunt ⁊ cōueniūt. Aut qͣliter ſe ſup ponūt aūt excedūt. Cōſtat enī multas ī dictis religionibꝰ exercitationes fieri corꝑales/ in quibꝰ nō cōſiſtit cōtemplatio/ ſꝫ aūt fiunt ad mortificatiōem vicioꝝ p̄ſertim ac cidie qm̄ peſſima omniū maloꝝ doctrix ē ocioſitas iners/ Aut fiunt ad cōſeruatiōeꝫ virtutū moraliū iam habitarū. Aut fiūt tā qͣꝫ fructus aliqͥ redūdantes ex radice ꝯtem plationis. dū cōpletur illud. Memoriam abūdantie ſuauitatis tue eructabūt ⁊ iuſti cia tua exultabunt. cū ſimilibꝰ innumeris. In quibꝰ eſt gratiarūactio ⁊ vox laudis. Aut deniqꝫ labor pnīalis afflictionis intēditur ꝓ ſatiſfactione volūtaria tam ꝓprioꝝ qͣꝫ alienoꝝ pctōꝝ. Et hoc valde crebrū eſt in ip̄is religionibꝰ/ que tn̄ ſub vita cōtemplatiua reponūtur qͣꝫuis vtiqꝫ labor hmōi nō ſit cōtemplatio ſed actio/ verior qn̄qꝫ et penalior qͣꝫ aratio in campis vel nauigatō ꝑ maria/ vel curatio egrotoꝝ. Sed qm̄ ha bet̉ tꝑs ad reliquū ſatis ad recollectiōeꝫ me ditationis/ vt ip̄a tranſeat in cōtemplationem/ denoīatio fit a digniori ⁊ pͥncipaliori/ vt talis vita clauſtralis/ cōtemplatiua di catur potius qͣꝫ actiua Pro qͦ intelligendo clarius/ ſit ſequens cōſideratio. ¶ Octaua conſidera. Eligio Carthuſien̄. nō attēdit pͥncipaliter qͣlitatē vnius ꝑſone ſingulariſ ſꝫ ad ſe introeūtiū di ſpoſitiōes cōplexiōes. ꝯgnitiones. ⁊ affectiōs/ quēadmodū vt in pluribꝰ eueniūt. Cuius rō eſt qm̄ reꝑiunt̉ aliqͥ penitus indiſpoſiti nedū ad finē cōtēplatōis cōſequēdū in hac vita/ ſꝫetiā ad ip̄iꝰ ordīs ſtatuta capiēda ꝑ intellectū ⁊ exequenda ꝑ effectū. Sūt ⁊ alij quibꝰ iā nō eſt opus preambul̓ exercitijs ꝯtētꝭ ī hac religiōe vt ad cōtēplatiōeꝫ ꝓuehant̉. qm̄ aliūde ꝑtim pro prio ſtudio ⁊ exercitio/ ⁊ ꝑtim/ īmo ⁊ maxime diuino auxilio. ꝓuecti ſunt ad arceꝫ cōtemplationis faciliter aſcendenduꝫ. Rara hec auis in terra fatemur. nō tn̄ deſꝑandū ꝙ nulla. Sunt etiā alij qͥ diſciplinati ꝑ ob ſeruatiōes ordinis/ mortificant vicia/ ⁊ na turam cuſtodiūt. qui abſqꝫ eis viuendo ſeculariter dū fouere putarent naturaꝫ vicia nutrirēt. īmo deinceps vt euenit naturā ꝑ exceſſum corrūperent Et qm̄ inueniuntur vt cōmunius hoīes huius religionis ꝓfeſ ſionē arripiētes qui ſe tl̓es reputāt. ꝓpterea regule date ſunt alie/ qͣꝫ q̄ ſolam cōtemplatiōem reſpiciūt. Qm̄ multo plures ſunt ap ti regul̓ hmōi qͣꝫ cōtemplationis altitudini/ p̄ſertim ab initio/ ⁊ in feruore cōcupiſcē tiarū. qͥbus nō edomitis/ cōtemplari. quereret hō nedū inutiliter/ nedū arrogāter/ ſꝫ in magnam ſepe ſui ꝑniciem/ ꝓut ex vitaſpatrum claret. Nona cōſideratio II Eligio qͣꝫuis vna ſit in cōſtitutionibꝰ ⁊ votis/ debet nihilomi nus eſſe in ea diuerſitas ī executione/ dū accidit notabilis vari etas in cōditione ꝑſonarū. Alioquin fieret cōtra dictū legis ad allegoriam tractū. Nō arabis in boue ⁊ aſino. Fieretqꝫ cōtra legē caritatis fraterne/ in qua tota lex pēdet ⁊ ꝓ phete dū nō fieret alteri qd̓ rōnabiliter q̄reret ſibi fieri caſu tali. Pōt vero varietas ꝓ uenire circa diſpoſitiōem corꝑalē in deteri us/ nūc citius/ nunc tardius abſqꝫ culpa ꝑ ſonali. Ceterū ꝓfectus ſpūalis in bonū ar duum. neqꝫ ita frequēter euenit/ aut ꝓueni ens latet ſiue ꝓpter illius ꝟtutem qͥ dicit ex ſnīa. Secretu meū mihi/ ſecretū meū mihi ſiue ꝓpter alioꝝ aīalitatem/ qui nō ſtatiꝫ pe netrant qͥs ⁊ qͣlis ſit hō ſpūalis/ et qͣꝫ longe ab hoībus aīalibus. Et qꝛ rarū donum eſt hec humilitas/ vt aīalis hō ſe talē veraciter eſſe ⁊ ſentiat corde ⁊ ꝓfiteatur ore. Nullus itaqꝫ mirabitur/ ſi ſpiritualis homo nō ſēper dimittitur inter eos liberis alis euolare neqꝫ ad pedes Ieſu ſedendo audire cum ſilentio verba illius. Fit potius vt ſolicitu do marthe de ocio marie conquerat̉. ¶ Fe licem iure dixerimꝰ religiōem q̄ ſaltē paucos cōtemplatiōis gr̄a p̄ditos ſuſtinet ⁊ fouet et tanquā precioſam margaritaꝫ/ vt de licatum aliqd̓ lilium. vt amātiſſimum dn̄i
