Transkription / 3 [219

¶ De conſiliis euangelicis 67 Sequitur queſtio Q theologica/ cuius titulus eſt Utꝝ aurora mane rutilans ſolem ediderit. In qua tractatur de conſilijs euangelicis ⁊ ſtatu perfectionis ab eodem dn̄o Cancell̓. Neſtio determināda Utruꝫ aurora mane rubens ſolē edi derit. Quia iuxta Areſtote. in Elencꝭ. Omnes tranſferē tes ẜm aliquā ſimilitudinem tranſferunt. Aīaduertendū eſt/ ꝙ vt longa et certa experiētia cōperit medicus aurore imitans naturā veris tꝑati in diebꝰ annivires aīales confortat ⁊ perficit. pro eo ſcꝫ ꝙ in eo vt ipſi tradūt humor ſanguinis in quo ẜm eos vita conſiſtit dn̄at̉. Et ſol iſte quem nobis aurora parit vita eſt viuentium ⁊ animātiū iſtoꝝ. ¶ Idcirco altiꝰ trāſferēdo inueſtigare libet in quo ſtat manet et conſiſtit vita aīe nr̄e ſpūalis. ⁊ perfectio vite xp̄iane. qd̓ ꝓprie eſt theologice inueſti gationis ⁊ nō inutilis ꝯſiderationis. Nouimus itaqꝫ vitā iſtius corꝑis ſtare ⁊ conſiſtere in vnione vel ꝯiūctione ip̄iꝰ ad aīaꝫ que eſt principiū vite ⁊ actus ſubſtātialis corꝑis organici ph̓ici. Quāto igit̉ ꝯiūctio iſta ad corpus ipſum qd̓ actuat informat et viuificat maior eſt ⁊ indiſſolubilior. tan to vtiqꝫ vita iſta corꝑalis ꝑfectior eſt. Si igitur ꝯformiter ad iſta ſcire ⁊ inueſtigare voluerimꝰ in quo ſtat ⁊ ꝑficit̉ vita xp̄iana. ſciemꝰ iſtud habito ⁊ cognito illo qd̓ ſpiri tum nr̄m rōnalē ſuo vitali ⁊ ꝑfectiuo prin cipio/ qd̓ deus eſt ꝑfectiꝰ ⁊ intimiꝰ vnit ⁊ ī timat ⁊ iungit in ipſo. Etenī ſicut a poetis dictū allegat apl̓s. In quo viuimꝰ mouemur ⁊ ſumꝰ. Hinc ⁊ ipſe dicebat. Mihi vi uere xp̄s eſt. Et iterū. Uita nr̄a abſcōdita eſt cū xp̄o in deo. ¶ Eſt igitur ꝯcluſio iſta fundamētalis hmōi. Uitale eſſentiale intrinſecū ⁊ ꝑfectiuū formalit̓. principiū vite xp̄iane/ eſt caritas ⁊ eius mādata. Concluſionē iſtaꝫ ponit in ſnīa ſanctus doctor ſcd̓a ſcd̓e. q. clxxxiiij. ar. iij. ¶ Que quidem ſic probat̉. Primo de ipſa caritate. qm̄ in illo ſtat ⁊ conſiſtit vita xp̄iana ⁊ perfectio ipſius qd̓ ſpm̄ nr̄m rōnalē ſuo vitali ⁊ ꝑfectiuo principio ipſi ſcꝫ deo. vnit ꝑfectius viciniꝰ intimat ⁊ ꝯiungit. hoc ſupponit. il. lud aūt eſt caritas qm̄ qui manet in carita te in deo manet ⁊ deus in eo. vt ait Ioh̓es in canōica. Iuxta qd̓ Coloſſenſes monet apl̓s Super oīa inquit carītateꝫ habētes que ē vinculū ꝑfectionis. Et. ij. ad Choꝝ. xiij. ſcribit. Si habuero omnē ꝓphiam/ et nouerim myſteria omnia ⁊ omnē ſcientiā et ſi habuero omnē fidē ita vt mōtes tranſ ferā. caritatē aūt non habeā nihil ſū. Se cūdo arguit̉ ad iſtā partē/ qm̄ vita xp̄iana conſiſtit in virtutibꝰ theologicis ⁊ moralibus. inter eas aūt omnibꝰ ſuꝑeminet caritas velut perfectiſſima ⁊ aliaꝝ perfectiua. ¶ Confirmat̉ quoniā vita beata q̄ eſt conſūmata ⁊ ꝯpletiua ſtat in dilectione ⁊ amo re inter beatos. Etenī ille perfectiꝰ viuit vita beata/ qui deo plus adheret ⁊ intimatur per dilectionē/ ⁊ tranſformatiuū amorem. ¶ Tertio ad idem quoniam illud eſt vita anime noſtre ſpiritalis qd̓ eſt ſumma/ terminus/ finis/ ⁊ ꝯplemētū totiꝰ legis ⁊ euāgelij. hoc aūt eſt caritas ait apl̓s. Plenitudo etenī legis eſt dilectio. Quocirca volēs ſaluator petrū ſicut ꝑfectiſſimū ꝓ ſe ducem et paſtorē inſtituere ꝑfecti corꝑis eccleſiaſtici/ de ſolo amore interragauit. Petre inquit amas me. diligis me plus his. aperte volens innuere illū in omni ſexu/ ſtatu/ et gradu ꝑfectiſſimū qui deū maxime diligit ¶ Secūdo principaliter ꝓbatur cōcluſio de ipſis mādatis/ auctoritate Ioh̓. in cano nicꝭ. Scimꝰ inquit qm̄ tranſlati ſumus a morte ad vitā. Cur ita? cauſam ſubintulit quoniā diligimꝰ fratres Unde xp̄s math̓. v. ca. poſt precepta dedit de dilectione ꝓxi mi ⁊ inimicoꝝ ꝯcludit. Eſtote igitur perfecti ſicut pater veſter celeſtis perfectus eſt Sic ⁊ Luce. x. ad legiſꝑitos ait de amore xp̄i ⁊ proximi. Hoc fac ⁊ viues. Loqͥtur ſe pius ⁊ de ipſis mandatis in lege ⁊ ꝓph̓is ꝙ ea faciens viuet in eis. Leuit. xviij. Deut̓. vi. et alijs pluribꝰ in locis. Sic ⁊ gloſa ſuper illo iam allegato. Super oīa aūt caritatem habētes ⁊c. Cetera inqͥt precepta ꝑfectū faciūt pro quāto ad caritatē ordinan tur. Quāobrē ⁊ beatus Athanaſius homi num ꝑfectiſſimꝰ vnus/ in li. quē fecit de ſatiſfactione fuge. Hic eſt dicebat ip̄e homi nuꝫ terminus ad ꝑfectionē ducēs. Si qd̓ iubet dn̄s ipſe faciā. ¶ Stat igitur in hoc puncto radix dicendoꝝ/ ꝙ caritas ⁊ eiꝰ mā data per ſe ⁊ eſſentialiter integrāt. conſtitu unt. ⁊ perficiunt vitam xp̄ianā. ¶ Ex concluſione infero primo. Sicut p̄cepta dei dant̉ de caritate ⁊ omnibꝰ virtutibꝰ ⁊ actibus eoꝝ. ſic etiam data ſunt de perfectōne q̄q 2