Epiſtole quedam Qd̓ ſi iuxta Terentianū ſeneꝫ/ proximus amicoꝝ gradus eſt vicinitas. multa ꝓrſus mihi debet amicicia ad collegium illud venerabile/ quod incolitis. cui tam vi­cinus qͣꝫ ineunte ab adoleſcentia familiarꝭ ſemꝑ intraneus fui. traxi mores ex conui ctu. Solabor igit̉ mutua vobiſcū confa­bulatione/ coactā quietem meā. qua me di uinum flagellū alligauit in lecto valitudi­nis. vbi ſupinū immobilēqꝫ iacere cōſtrin xit. vtiliter ſpero magna dei miſcd̓ia non ſolū tolerabiliter ſꝫ pene optabiliter. Cur ita; quoniā neqꝫ lectionē/ neqꝫ orationem neqꝫ ſalubriū cogitationū protractionem exulauit a me quies talis. quintiaꝫ fami­liariores ſi obſtitero/ cōſtituit. Quo pa cto ſic? Dolorem nanqꝫ corporis animi anxietatē/ diuina gratia vſqꝫ modo vel ab ſtulit vel fere ſupra ſpem vere ſupra om­ne meritū meū/ temperauit. Gratias ei qui nunc adiudicauit me cōtumacē vſqꝫ nunc ſeruū ſuū. non in ira furore corripere ſed in virga filiali. Et domine ſi ſic viuit̉ et in talibꝰ vita ſpiritus mei/ corripies me vi­uificabis me. ecce in pace amaritudo mea amariſſima. Sed ad vos redeo/ quibus e cogitationibꝰ meis familiariter aperire ſtu dui. etſi non ob aliud. vt vel voluptatē ali­quam ex tali cōmunicatione ſcribendo cipiam. Sequitur alia epi­ſtola eiuſdem. Um nuper deuoti Bernardi omel̓. ſuper Cantica relegerem (pater frater dilectiſſime) per­ueni in eum locū qui docet media ꝑueniē­di ad generationē verbi. hoc eſt ad contem plationis arcem. Gauiſus ſum medio­criter/ ita cōſone ad eum de hac materia olim Brugis in lecto valitudinis mee cō­ſcripſeram. ſicut habes tractatuli copiam: Neſciebam vtiqꝫ alium taliter et tali ordi­ne/ tradidiſſe ip̄am contemplationis adi­piſcende arcem. Quo fit vt mihi ſecurius eadem ſcripta mea placeant. Sunt au­tem verba beati Bernardi talia omel̓. cēte ſima. Uiſio hec/ non induſtrie eſt ſed gra­tie. reuelationis non inueſtigationis. Si quid tamen poteſt ad hoc induſtria opera ri illud primū obſeruate quod dicitur La uamini mundi eſtote. Secundo vt ſcriba tis ſapientiam tempore ocij. qui enim mi­noratur actu/ percipiet eam. Tertīo vt vio lenti ſitis. gaudiū regni quod vobis diu tius ſurripitur/ preripiatis. Ut habeatis cor purgatum. p̄paratum. improbum. In primo efficeris anxius. in ſecundo deuo­tus. in tertio vehemens. hoc eſt idoneus. obuius. vrgens. Hec ille. Uides pater et frater quēadmodū tria hec conueniant tribus illis gradibus ſcale myſtice cōtem­plationis. quos nominaui amaram con­tritionem. ocium vel ſolitudinem. forteꝫ perſeuerantiam. Gratias illi a quo omnis veritas. cui veritas omnis cōſonat. Qd̓ ſiquis nunc aut alias inculpauerit me te­meritatis/ materiam hanc prorſus altiſ­ſimam abditiſſimā/ vſurpauerim tractaſ ſe velut ipſam agnouerim. habeat reſpon­ſum illud quod nouiſſime recolo apd̓ vos dixiſſe. Scio itaqꝫ ex multis ſcriptis/ qͦ­rundam verbis aliquam eſſe cognitioneꝫ et mentis eleuationem quam habere poſ­ſumus/ vltra communem et vſitatiue co­gnitionis normam. Hoc modo etſi non aliter ſcire potui/ nobis aliquid deeſſe per­fectionis huiuſmodi/ quam ſancti patres habuerunt docuerunt. Sic enim poteſt ipſe cecus colores etiam cognoſcere vago tali conceptu ſe cecum iudicare: Quere­bam dudum a quodam ceco viro intelligē te/ quomodo ſe ſciret cecum eſſe. Scio re­ſpondit. quia aliquam perfectionis inte­gritatem quam in alijs eſſe audio; mihi de eſſe cenſeo. Deniqꝫ pater et frater/ nihil ex tribus predictis gradibus tantum de­eſſe formido/ ſicut occupationem neceſſa­riam in religioſo exercitio tuo. quod ti­qꝫ nullo modo nulla profectus alterius oc caſione deſerendum eſſe ambigo. Sic vocatus es. noli violenter obniti: quia hoc tibi cederei feliciter. Sed irriderent hoſtes ſabbata tua. hoc eſt vacationem tu am. Neſcis preterea quid tibi eſt vtilius deo placentius. Reuelabit cum voluerit. et dum beneplacitum erit ante ſe. quod ab ſcondit a ſapientibus huius ſeculi reue­lat paruulis. Soli paruuli hoc attingunt non quia meritum. ſed quia ante placituꝫ eſt. Precipua inſuper ratō huiuſmodi mu nus deſiderandi eſt. vt ſimus parui in ocu lis noſtris. habita contemplatione tanta et tam immenſe maieſtatis/ vocabit te for­taſſis deus occaſione ocij data/ per egritu­dinem autalias. Sic interim opus tuum