¶ Et eius palore 7 8 oratio. nā ille deuotū ſe ſimulabat ⁊ atten tum pollicitꝰ eſt ſe daturū ſibi aſinū ſi poſ ſet oratiōem dn̄icam nihil aliud actualit̓ cogitās ꝑficere. Qui mox vt ad orōem diuertit ſecurꝰ de aſini lucro/ cepit diſtrahi in hanc cogitatōnem ſi ſellā habiturꝰ erat cum aſino. Qui tandē ad ſe rediēs ⁊ ſe redarguens/ inſtabilitatē ſui cordis confeſ ſus eſt. Exemplū aliud eſt de ꝑegrinatōis cōtinuatōne. que nō reqͥrit aſſiduā paſſu um ſuorū dinumeratōnem neqꝫ terminū quo ꝑueniendū eſt actualē recogitatōem Addit̉ ꝙ ſtat oratōem ſicut ⁊ ꝑegrinatōeꝫ diſcōtinuari quo ad eē naturale que cōtinua tamē erit in ſuo morali eē. ſicut ⁊ ecōtra. prout ſtatim deducet̉. E habituali attentōe ampliꝰ loquamur ꝙ illa videlꝫ nō ſemꝑ ſufficit ad cōtinuatōem oratōis cōſeruandā. Stat enī aliquē eſſe/ qͥ iam ml̓to temꝑe ꝓpoſuit actual̓r/ ⁊ habitual̓r retinet in animo. dicere ſeptē pſalmos integralit̓ ⁊ attēte. qui vel nō dicet illos vel interruptiſſime dicꝫ; tali interruptōe que ꝯͣriat̉ morali oratōis vnitati ¶ Habet itaqꝫ quelibet actio moralis/ ſua ⁊ continuatōꝫ moralē. quare cir cunſtantie ad bonitatē moꝝ reqͥſite ſunt appoſite ⁊ retēte in hmōi actiōe. Dū autē apponit̉ circūſtantia mala. moribꝰ cōtraria. quāuis maneat eadē actio in eſſe ſuo naturali ſicut eſt idē motꝰ in ꝑegrinando variat̉ tamē in eſſe morali. vt ſiqͥs motuꝫ ꝑegrinatōis cōtinuet ꝓpter auariciā et rapinā aūt libidinis expletōem Si vero in orōis voce apponit circūſtantiā attentio ni debite cōtrariā ⁊ incōpoſſibilē ſcienter cum ꝓpoſito ⁊ aſſenſu deliberato. tunc eſt diſcōtinuatio moralis. ſecus ſi neſciēter ⁊ inaduertēter hoc fuerit factū iudicabitur Reterea dicimꝰ/ ꝙ virtualis attētio Ꝙ ſeu cordis directio nō interrupta de liberate ꝑ actualē attentōem ſibi moralit̓ contrariā/ ſufficit vt oratio dicat̉ cōtinua in eſſe morali vel moraliter. ⁊ ſi nō ſemper naturaliter vel in eſſe naturali. Eſt autem virtualis attentio quā genuit actualis. q̄ tranſeūte/ remanet eius virtꝰ in corde orātis. que ſcꝫ virtus. orōem ſufficit cōtinuare etiā vbi cor euagat̉ actualiter ⁊ inaduer tenter circa cetera multa. Experimur hec nedum quotidie ſed in omni fere hora vel momento. Exemplū naturale eſt in iactu ſagitte que mouet̉ poſt quietē fagittantis et nauis ceſſantibꝰ nautis. Immo ſic habet om̄is ars perfecte habituata/ ꝙ freq̄n ter in actione ſua nequaqͣꝫ deliberat. Do cent hoc cithariſte ſcriptores. et mechani ci alij fere omnes. Licimus conſequēter doctrinā vti lem ex p̄miſſis. Quiſquis orat voca liter dratōneꝫ quā tenet̉ exoluere(quia de volūtarijs non oportet repetitionē fieri) ſi ꝑcipit orans ꝙ euagat̉/ nec attendit ad verba vel ad ſententiā ſi facit hoc ex inad uertentia ⁊ diſpl̓icet ſibi dum aduertit. ne quaqͣꝫ dicēdꝰ eſt interrūpere orationē nec ad iterationē obligat̉. immo ſtaret reitera tionē talem frequēter fieri nedū ſuꝑuacu am ſed ⁊ nociua. p̄cipue ſi in conuētibus laborat. vbi ſocietatē quibꝰ eſſet offendiculoſum iuuare tenet̉. ¶ Neqꝫ debet faci les ſuꝑ huiuſmōi inaduertētia ⁊ obliuio neſcrupulos ſibi formare. alioqͥn nunqͣꝫ poteſt cor ſuū quietare. quia nitit̉ ad īpoſſibile ſibi ꝑ naturā vel ꝯplexionē. vel con ſuetudinē vel fantaſie turbationē. que nū qͣꝫ poteſt(ſicut tradūt medici) quieſcere. fi cut nec aer vel mare dum agitātur aſſidui tate ventorū requieſcūt Addunt aliqui ra tionē dicentes. Simile eſt in natura. que ſicut nouas ſemper deproperat edere formas naturales in materia. ſic eadeꝫ a celeſtibus influentijs ⁊ intelligētias/ nouas iugiter formas intentōnales agitat ac renouat in organis ſenſuum interiorū. que ſunt ſenſus cōmunis ⁊ fantaſia ⁊ eſtimati ua. que in ſpeculi ſimilitudinē recipiūt ir radiatōnes corporū ſuꝑiorum. et(vt volunt aliqui) intelligētiarū. Attamen quā tum et quouſqꝫ dictū hoc veritatem habe at. maiorē requirit inueſtigationē. Quacunqꝫautē ex cauſa proueniat. nos experi mento cōtinuo cernimus ⁊ ſentimꝰ. hanc euagatōnis neceſſitatē. quā ſi toleramus inuiti/ nec ſentiēdo conſentimꝰ. ſecuri ſu mus a peccato mortali. venialia vero om nia quis euaſerit? Iautem deliberato cōſenſu rum pimus attentōnem actualem in oratione. ſcilicet eam ſuſpendendo quouſqꝫ ceſſauerit actualis euagatio vel attentio circa alia quod fieri ſepe pro deſt et ſalubriter conſulitur. preſertī dum homo orat ſolus. vel cum illo qui eius moram ſeu diſcontinuatōem tolerare pa ratus eſt. Exemplum. dum ſentit aliquis
