¶ Et eius palore7 8¶ Officium qͣſiRegaleSacerdotaleSpirituale¶ Genus electū regale ſacerdotiū gēs ſctā¶ PonaNatureFortuneGratie¶ Debita nocendoPoſitiuePriuatiueOccaſionaliter¶ Uis a triplici hoſte.MundoCarneDemonio¶ Pͣietas adDeumSeipſumProximum¶ Que pietas eſt amor ex genere cōſurgens.Explicit.Sequitur expoſitōeiuſdē Cancellarij ꝑiſien̄. ſuꝑ dimitte nob̓debita noſtra ⁊c̄.Ater noſter ⁊c̄. Dimitte nob̓debita nr̄a ſicut et nos dimittimꝰ debitoribꝰ nr̄is. ¶ Egoin pͥmis ſic dimitto oībus debitoribꝰ meis vel alienis duꝫſunt viatores/ ꝙ nullo mō vellē eos dānari. īmo ſalutē eoꝝ deſidero te donāte et inſpirāte hoc qd̓ piū rectūqꝫ eſt Sic dimittemihi pater nr̄. et hoc ſatis erit mihi. etiaꝫ ſinihil aliud p̄ſtiterꝭ. qm̄ cū iſta dimiſſionetua ⁊ deſiderio ſalutis mee/ nō ſtaret ꝙ dānarer ſed ſaluarer. In hoc aūt ſtat deſideriorum meoꝝ cardo totus. ¶ Rurſus ego2ſic dimitto debitoribꝰ meis vel alienis/ ꝙvellem eos eſſe bonos viros/ modeſtos/ tēperatos/ ⁊ ab omni malicia correctos ſeucōuerſos/ ꝑ tuam ineffabilem pietatē. ſicqꝫꝑinde nec ſibi nocerent nec alijs. ſed ꝓdeſent et nullā deinceps penam mererent̉: vtſcꝫ ꝑſona ſeruaret̉ et deſineret culpa. Sicdimitte mihi pater noſter. vt in manſuetudine me corrigas ⁊ in vngentoꝝ ſuauitatevulnera mea linias et grām infundas ſanitatis. ¶ Amplius vero ego ſic dimitto de3bitoribꝰ meis/ ꝙ vbi non corrigerent̉ a vicijs ſuis prauis ꝑ manſuetudinem remiſſionis. corrigātur in chamo ⁊ freno ac flagellis/ ue deteriores ſemꝑ cōmittentes ⁊ alijsnocētes ſibi neqͣꝫ ſemꝑ exn̄tes ⁊ eūtes poſtprauitatem cordis ſui/ in adinuentionibꝰſuis/ damnabilius moriantur. Sic dimitte mihi pater noſter debita mea. ſic vre ſicſeca in p̄ſenti/ ne damner in futuro. Ita tn̄vt in mīa et miſerationibꝰ flagelles me. ſic̄et p̄dixi deſideraredebitoribus meis qͥbulcunqꝫ. ¶ Item ego ſic dimitto debitoribꝰmeis/ ꝙ licet ſenſualitas offenſa ex dictꝭ vl̓factis eoꝝ remurmuret et in vindictam exardeſcat. Nihilominus deſidero ẜm iudicium ſuꝑioris rationis innitentis eterne legi tue/ ꝙ pacacior eſſet hmōi ſenſualitas ⁊ꝙ in tranquillitate inimicos ſuos ſicut ⁊ amicos ſuſtineret quidem patienter et benigne ſicut caritas ſine qͣnēo tibi placet. patiens eſt et benigna/ neqꝫ irritatur. Sic dimitte mihi pater noſter. vt nihil aduerſumme velis agere/ niſi miſericorditer et benigne. quoniam ſi taliter volueris. fiet vtiqꝫ.cū ſubſit cū volueris poſſe. Sed nō ita michi. p̄ſertim in ſenſualitatis beſtiali et effreni motione a qua tu prorſus es alienus ¶Deniqꝫ ſic dimitto debitoribus meis ꝙ īſpirante te et donante. ego in eoꝝ punitionem laborare vel cōſentire deliberato animo nollem/ vijs facti contra regulas iuſticie tue/ ſciens te dicere Mihi vindictam.Hoc auteꝫ aliquādo facis ꝑ te ſine medioaliquādo ꝑ iudices a te cōſtitutos in terraquibꝰ dum defertur aūt relinquitur executio iuſticie contra malos illa prorſus tibirelinquitur et defertur In his ꝓpterea limitibus ſtando et deſiderado vindictam. ſuperioritas tue iuriſdictionis nequaqͣꝫ violatur. Uerūtamen video tutius michi eſſepuſillo/ qui non ſum iudex cōſtitutus aliorum/ quieſcere interim ⁊ ſilerea tali deſiderio vindicte/ quale poteſt īmo debet haberi licenter a iudicibꝰ tuis/ qͣꝫ occupet̉ mēsmea in tali conſideratione iuſticie tue. queſi velit exercere ſe cōtra me illa poteſt in infernum ꝓtinus deturbare. Sit igitur ante ome deſiderium meum/ in miſericordiaet miſeratione ſuꝑ peccatores/ orando flēdo ꝓ eis. ſic enim et tu miſereberis cui talēprius miſericordiam infuderis¶ Finit.¶ Pratio eiuſdemcum peccator de peccatis ſuis multum eſtanxius/ eaqꝫ coram deo/ omni poſtpoſitamala verecundia/ expandit.¶ Ff
