Originali rōne 7O9 nem queſierit in dilecto/ nemo rc̄e mirabit̉ neqꝫ iam a deo ſe qͣꝫtum amici dilectio ne Letetur cor meū inquit. cōſidera finem vt timeat nomen tuum vt ſcꝫ in amore ſuo fortiori ſtabilitate ſubſiſtat. Nam delecta­tio tenet oꝑantem in oꝑatione dicit Areſt. exꝑientia. Epithalamium nemo pōt ꝑfectum cognoſcere ſine triplici theologia ſymbolica ſcꝫ ꝓpria et miſtica Harum quā libet tradit dyoniẜ. Sed ſymbolicam ſuā latini non habent/ niſi guſtū eius dedit vlti. ca. de ce. hierarchia tradens intellectū locutiōis figuralis. qͣm ſcriptura ſacr̄a trāſ fert ad angelos elati ſunt. armati. lu mina ferunt ceteris. Sic in epl̓a qͣdam de menſa ſapiētie. Sparſim vero tam ip̄e qͣꝫ noſtri ſcripture gloſatores exponūt hu­iuſmodi ſymbola deo tribuūtur/ ſimili tudinem ad corꝑalia/ qualiter fit in hoc to to canticoꝝ libro. nunc de oſculis oris dei quid ſit. nunc de vberibꝰ/ de capite/ de ocu­lis/ de līgua/ de genis/ et ita vniuerſuꝫ qd̓ enucliare omnia/ eſt p̄ſentis opuſculi ſeorſum poterit forſandari. ſicut de theolo gia miſtica que prorſus eſt neceſſaria can­tare volenti amorem duplex opuſculum hoc illud practice tradidimꝰ. Epithala miū poterat theologiam ſymbolicā mi ſticam ad quodlibet genus mr̄ionij d̓o amorem ſpūaliter adaptari noīatim vbi minus videret̉ ad xp̄i ſpūm et ad aīam ſuā tanqͣꝫ ad virum deſponſatum cuꝫ muliere ſpōſa ſua. Sunt hic multa ſupponenda alibi iuxta cōem theologie ſententiam/ tra dita ſunt. Unū eſt in xp̄o ẜm humani tatem/ pars ſeu portio rōnis ſuꝑior quā appellamus ſpm̄(ne cōtrouerſia ſit de noīe finis)uit ab inſtanti ꝯceptionis plene be ta. quēadmodū et nūc eſt et erit in ſecula. pterea neqꝫ doluit neqꝫ timuit neqꝫ ſꝑauit ſpūs iſte in eterna beatitudine vbi erit amplius neqꝫ luctus neqꝫ clamor/ ſed nec vllus dolor. Supponimus p̄terea a nima xp̄i que noīatur hic īferior portio rō­nis/ qͣꝫuis eſſet eadē res eſſentialiter ſpū non tamē fuit tunc in rermino beatitudīs ſed habuit ſtatū vie/ ſubiecta paſſionibus exn̄s/ vt dolori; timori/ pauori ceterꝭ. ita tamen nulla paſſio p̄ueniebat iudicium rōnis ſuꝑioris minus qͣꝫ in adam ſtatu nature pͥmitus inſtitute. ſicut et de benedi cta matre ſua fuiſſe cōfitemur. Adijcimꝰ aīa xp̄i ſuis qͥdem peccatis doluit non habuit. ſed noſtris generaliter ad ſufficientiam deletionis. ſed quo ad effica ciam ſolis electis membris ſuis. igi­tur eſſet aīe xp̄i ad ſuū ſpm̄ naturalis ſiml̓ diuinalis cōuerſio ſicut cōtra. cōcludit ſta­tim ꝑſpicax ſpeculatio/ anīa petebat cre­bro cōſolatiōem ſpūſſancti. nūc cōtra dolo res ex obiectis rerum cōtriſtantiū ſenſuali ter et realem applicatiōem in verberibus fame ſiti frigore. nūc aliqn̄ cōtra res appre henſas intētionabiliter cōtriſtatiōem affe­rentes cuius peccata erantaliena com­paſſionem ſua fecerat. Eleuet igit̉ ſe pi animus in cōtemplatione Ieſu xp̄i in lūie fidei et euāgelice narrationis. Conſideret deuota pietate animam hanc ſponſam ſpi ritus impaſſibilis paſſibilem et crebro pa tientem. ſi cōſolatione dilectiua ſuſpira­bat ad ſpm̄. Oſculetur me oſculo oris ſui. multis ſil̓ibus cōſolationis refrigeriuꝫ ſonantibꝰ vt illud noīatim Quis det mihi te frēm meū ſugentem vbera matris mee vt inueniam te ſolum foris et deoſculer te me nemo deſpiciat. Quid ſonabat hec op­tabunda petitio ſi ſpm̄ cōſideres lac beati­tudinis toto ore. tota ſecuritate. totadilecti on ſugentem ab vberibꝰ cōſolantis diui­nitatis tanqͣꝫ matris ſentiens aīam ad illū felicitatis ſtatum. quē nōdum acceꝑat ſu­ſperantem hec dicere. Dicebat xp̄us hac aīa ſua/ quā ponere et reſumere fas hēbat. Baptiſmo habeo baptiſari et quō coartor donec impleatur. que ſciebat nimirum glorifificatiōem aīe ſubſecuturam/ mox ba ptiſmū mortis amplexū amplius diſ­ſolubili gauiſuram ſpū. Epithalami um traduci poterat ad deſponſatiōem ſpi­ritus exultantis marie/ ſapientia. ſed abſqꝫ tropicoꝝ cognitione ſermonū the­ologiam ſymbolicam et anagogiarū my ſticam. Gloriat̉ ſapīa/ delicias ſuas eſſe cu filijs hoīm. nullā vero repperit ſapīa delici as ſuas cum qua amplius inueniret qͣꝫ cuꝫ beatiſſimarū beatiſſima deiformi maria querebat hic cōplecti in via ſpm̄ marie. iū­gere ſecū oſcula oꝑationes inſpiratiōes qꝫ virtutū donoꝝ beatitudinūqꝫ ſingula­ ſb̓ ſpe certa fruitionis iocūdiſſime ac in diſſolubilis in eternitate. vbi ſuo ſpūi duꝫ aſcendit obuiauit qͣſi mater honorificata quaſi mulier a virginitate ſua ſuſcepit illū. Quid porro dicemus de cōiugio ſpūs deiformis beate virginis/ cum ancilla ſen­Gg 4