Folium II bet ſacerdoti. Prima ē ſcīa grāmatical̓: vt ꝟba ſacre ſcripture poſſint be ne intellige̓ ⁊ ī ꝓprijs ſenſibꝰ ꝓpalare. Scd̓a ſcīa ē muſica: qꝛ illa ē ei neceſſaria ad decantādū laudē dei. Tercia ſcīa ē cōputꝰ ad diſtīctionē tꝑm faciēdā. Quarta ſcīa ē ius canonicū: qꝛ illa ē ei ncc̄aria ad ſubditos bn̄ ⁊ rōnabil̓r regēdos et īformādos: ⁊ hec qͣtuor habent̉ ꝑ btm̄ augꝰ. de ciui. dei. Etiā ꝯuenient̓ ī his metris hn̄t̉. Clerus ī eccl̓ia ſibi qͣttuor eē tenen da. Grāmatica: neuma: ius. canonis atqꝫ kalēdas. Scd̓m qd̓ reqͥrit̉ ad ſacerdotē ē debita eloq̄ntia.ſ. ꝙ int̓ ſuos ſubditos valeat rite ⁊ bn̄ exprimere ⁊ declarare ea q̄ ī ſacra ſcriptura ꝯtinent̉. Tertiū prīcipale qd̓ oīa alia minꝰ prīcipalia ad ſe trahit ē bona vita.ſ. ꝙ ſubditis p̄beat bonū exē plū morū ⁊ ꝟtutū. Et iō p̄ſbyter d̓r a p̄beo es ere: qꝛ p̄bere debꝫ viā ſuis ſubditis eterne ſalutꝭ. vn̄ ſcd̓m btm̄ auguſti. via eterne ſalutis ꝯſiſtit in dei charitate. in ꝓximi dilectiōe ī mādatoꝝ dei exequutiōe et in errātiū correctione. Scd̓o p̄libant̉ qͣttuor cauſe ſcīe huiꝰ libri: qꝛ ẜm ph̓m.j. phiſicoꝝ ⁊.j. poſterioꝝ. Scire ē rē ꝑ cauſam cognoſcere: id̓o ꝓprie loquēdo tm̄ due ſunt cauſe ſcīe huiꝰ libri. Prima eſt cauſa efficiēs prīcipal̓: ⁊ ē de us qͥ oīm ē ꝓductor: vt d̓r Ioh̓.j. Oīa ꝑ ip̄m facta ſunt. Sꝫ cā efficiēs mi nus prīcipal̓ ē Raymūdus frat̓ ordīs p̄dicatoꝝ: qͥ vidēs īperitoꝝ clericorū pauꝑtatē intm̄ ꝙ nō poterant eis libros emere in iure canonico ī quo ſtudere poterant. hanc ſummulā ꝯpilauit. in qua ſub breuibus ꝯtinētur plura oībus ſacerdotibus ſcire neceſſaria. Sed aliqͥ alij dicūt ꝙ raymū dus hanc ſummulā nō fecit: ſed fecit quandam magnā ſummā ꝓſaycam ex qua quidā ꝟſificator hanc ſummulā extraxit: volens ſub breuibꝰ com prehendere ea q̄ ibi ad lōgū ꝯtinent̉: qͥ propter arrogantiam euitandam nomen ſuū exprimere noluit: qꝛ ẜm dictū Senece de cauſa efficiente nō eſt multū curandū: gͦ hic nō ſit aliqua difficultas vel mētio fatiēda d̓ cā efficiente. Scd̓a cā final̓ d̓r. et eſt duplex.ſ. finis ītra et finis extra. Finis intra eſt cognitio ſeptē ſacr̄oꝝ. Sed finis extra eſt ipſe deus op̄s et glo rioſus: ad quē oēs alie ſcīe ordinant̉. Sꝫ īproprie pōt aſſignari cā formal̓ q̄ etiam ē duplex.ſ. forma tractatus ⁊ forma tractandi. Forma tractatꝰ ꝯſiſtit in diuiſione. Sed forma tractandi ꝯſiſtit in modo agendi: qͥ in hoc libro eſt quadruplex ſ. definitiuus: diuiſiuus: demonſtratiuus: et expoſitiuus. Sed cauſa materialis ī proprie loquendo eſt ſubiectū huius libri: qd̓ eſt ius canonicū a doctoribꝰ ⁊ ſctīs patribus inſtitutū: de quo ampliꝰ poſtea patebit. Tertio p̄libat̉ titulus: vn̄ primo iſte liber ſic intitulat̉. In cipit ſumma Raymundi. Et ſumma d̓r oīs liber qͥ extractus eſt d̓ alio li bro: vt ſumma dictandi que extracta eſt a magnis libris rhetorical̓ ſcīe. Sic ſil̓i mō d̓r de iſta ſumma Raymūdi: qꝛ Raymūdus ī alio oꝑe poſuit magnū et lōgū ꝓceſſum proſaycū a qͦ iſte liber eſt extractꝰ. Alit̓ etiā iſte liber intitulat̉ ẜm aliqͦs.ſ. ſumma pauꝑum: qꝛ pauꝑes clerici nō valētes ſibi libros magnos ꝯparare ⁊ prolixos: vt decrera ⁊ decretalia ⁊ hmōi de bēt emere pn̄tē librū ⁊ eū ſtudere cū diligētia ⁊cͣ. ¶ Poſtqͣꝫ dictū eſt de quibuſdam generalibus: que debitus ordo procedendi in libris exigit:
