Summula Raymundi. Cltimo eſt notandum de quibuſdam caſibus. Primus eſt: vt in hoſtiꝯfecrata ſit aliud qd̓ cernit̉ ⁊ aliud qd̓ credit̉. Ad hoc rn̄r qd̓ veꝝ corpus xp̄i nō vid̓r: ſꝫ ſola ſpēs panis vid̓r: ⁊ rō ē. qꝛ ſi nō: tūc nō deciꝑent̉ qͥnqꝫ ſenſus circa illd̓ ſacr̄m qd̓ ē falſū: ⁊ gͦ d̓t btūs grego. alid̓ ē qd̓ cernit̉: ⁊ liud ē qd̓ credit̉. Sꝫ dice̓s circa caſuꝫ q̄ ē rō ꝙ nō videmꝰ veꝝ corpus xp̄ Ibi rn̄r ꝙ nullū corpꝰ vid̓r niſi qd̓ hꝫ accn̄tia ſibi ī exiſtētia ⁊ niſi ſit colo ratū: vt pꝫ d̓ pariete: ſꝫ color albꝰ ī hoſtia nō ē corpꝰ xp̄i nec in eſt ei: ſꝫ a cidētia ſtāt ibi ſine ſubiecto: ꝓ tanto corpꝰ xp̄i nō vid̓r neqꝫ ſanguis.§. cūdus caſus: an iſti hoīes dicētes ſe vidiſſe corpꝰ xp̄i ī manibꝰ ſacerdoerrēt vl̓ male loquant̉. Rn̄r ꝙ nō errāt: qꝛ nullꝰ errat cuiꝰ ꝟba ī ſacra ſciptura verificant̉: ſꝫ ea q̄ habent̉ d̓ viſiōe corꝑis xp̄i ī ſacra ſcriptura ver ficant̉. gͦ ſunt ꝟa. Minor pꝫ ī geneſi ⁊ apoc̄. vbi d̓r ꝙ hoīes ml̓totiēs ve rūt angelos nō inqͣꝫtū ſpūs: ſꝫ inqͣꝫtū aſſumpſer̄t corpꝰ aereū ī hoc rep tauerūt deū: gͦ dixerūt vidimꝰ deū ⁊ ſacra ſcriptura ī hoc nō errat. Tūſoluēdo iſtū caſū d̓r. ꝙ ſicut hoīes dixerūt ſe vidiſſe angelos ⁊ nō errau rūt: ſic ⁊ nos corpꝰ xp̄i videmꝰ et nō erramꝰ: ſꝫ tn̄ videre capit̉ ibi valdi īproprie: qꝛ nihil ꝓprie vid̓r niſi coloratū ſeu color vt ptꝫ.ij. d̓ aīa: mō corpus xp̄i nō eſt coloratū. Tertiꝰ caſus eſt vtꝝ aliq̄ ꝑs ſanguīs xp̄i qͥ efſus fuit remanſit ī terra. Hic rn̄dēt aliqͥ docto. ſacre ſcriptu. ꝙ nōqꝛ xp̄ ieſus ī reſurrectiōe totū ſanguinē aſſumpſit quē p̄us in amara paſſiōe miſit: ſꝫ xp̄s ī ſua paſſiōe totū ſanguinē effudit: gͦ ī ſua reſurrectiōe tet. ſanguinē reſūpſit. Alij aūt doctores dicūt ꝙ ſanguis effuſus d̓ venerab li corꝑe xp̄i fuit calidus: ⁊ ꝓpt̓ ꝑditionē caloris remāſit a īq̄ humiditas terra: vt manifeſte on̄dit̉ ī peplo virginis marie: cū ſub cruce ſteterat ſa guis filij totū amictū albū eiꝰ irrigauit et rubricauit. Hoc idē aliter ꝓbtur ſic: oē corruptibile plꝰ indiget d̓ ſanguine qͣꝫ īcorruptibile: ſꝫ chriſtu an̄ paſſionē erat corruptibilis: et poſt reſurrectionē ſua incorruptibilis gͦ an̄ paſſionē plus indiguit d̓ ſanguine: qꝛ ꝑ nutrimentū ſanguinis corpus augmentat̉. ſed īmortale nō indiget de tali nutrimento. gͦ nō eſt neceſſe ꝙ xp̄s reaſſumpſiſſet totū ſanguinē quē ꝓ nobis effudit. Quartus caſus ponatur ꝙ aliqͥd remāſit d̓ ſanguine corꝑis xp̄i poſt ſuā reſurrecrionem hic in terra vt cernitur manifeſte in peplo btē marie ꝟginis. Tūc dubita tur vtꝝ talis ſanguis qͥ fluxerat de corꝑe xp̄i in ara crucis debeat haberi in tali et tanta reuerentia: ſicut iſte ſanguis qͥ a ſacerdote in calice cōſe cratur. Rn̄detur ꝙ non. qꝛ ponatur in caſu ꝙ totus ſanguis xp̄i effuſus d̓ corꝑe eius ponatur in vna ꝑte altaris ⁊ ex alia ꝑte ſanguis ꝯſecratꝰ: tūc d̓r ꝙ ſanguis ꝯſecratus eſt magis venerādus. Ratio eſt. qꝛ vſqꝫ ī triduo anima chriſti fuit ſeꝑata a corꝑe ⁊ ſanguine: qꝛ corpus xp̄i ī ſepulcro fuit aīa ꝟo apud pr̄es ī lymbo. Etiā deitas fuit ſeꝑata a ſanguīe: qꝛ non pōt dici filiꝰ dei effuſus ē ī terrā: iōqꝫ ſanguis ꝯſecratꝰ ē magꝭ venerādꝰ: qͥa ibi ē vera deitas. Itē ibi integer ē xp̄s īmortal̓ ⁊ īpaſſibil̓: ſꝫ vt pepēdit ara crucꝭ: ibi erat paſſibil̓ ⁊ mortal̓: iō ſanguis xp̄i ꝯſecratꝰ eſt magis venerandus. Quintus caſus ē: quare quotidie miſſe celebrantur: cū tamē
