Summula Raymundi. dꝫ dici ī pricipio miſſe an̄ epl̓aꝫ: ſic ꝯſil̓r tm̄ vna coll̓a ē dicēda ī fine miſe pꝰ cōionē: qꝛ vna alteri corrn̄dere dꝫ. Et ſubdit ponēdo exceptionē di cens: niſi in feſto cadat feſtū alicuiꝰ ſcti: tūc due collecte pn̄t eligi ſub vno ꝯcl̓one: vt ī feſto oīm ſctōꝝ ⁊ ſic de alijs ¶ Notādū circa lr̄aꝫ lr̄a d̓t In ſummis feſtis) ad drīam cōiū feſtoꝝ. Pro qͦ ſciēdū ꝙ feſta ſunt triplicia Aliqͣ ſūt ſūma ſicut illa qͣttuor feſta. natītas xp̄i: paſcha: pēthecoſte: et aſumptiobtē marie. d̓ qͥbꝰ hr̄ extra d̓ pe. ⁊ remiſ. ⁊ dicūt̉ illa qͣttuor ſumm feſta: qꝛ ꝑagūt̉ cū magna ſolēnitate: ⁊ illa feſta ſt̓ duplicia. q̄dā ꝓprie d̓ cta vt ſūt illa īmediate narrata: ⁊ ī iſtꝭ qͣttuor feſtꝭ ob reuerētiā dei nō ſe peliunt̉ corꝑa mortuoꝝ ꝓpt̓ luctū hoīm. ſꝫ alia ſūt feſta ſūma cōiter det ſicut ſūt oīa feſta btē ꝟgis. ⁊ feſtū oīm ſctōꝝ ⁊ patronoꝝ ſiue patrona qͥ vl̓ q̄ t̓rā ꝯuertebāt. In his oībꝰ tm̄ vna d̓r coll̓a. niſi(vt dictū ē) in feſ cadat feſtū alicuiꝰ ſct̄i: qꝛ tūc due ſub vna ꝯcluſiōe legi pn̄t. Exem̄ vtit ſto natītatꝭ xp̄i. nā ꝯcurrit feſtū anaſtaſie: ſil̓r ē ī feſto oīm ſctōꝝ: tūc et feſtū ſcī ceſarij ꝑagit̉: ⁊ gͦ tūc due coll̓e ſub vna ꝯcl̓one dicūt̉: ſꝫ dicere q̄re ſctūs ceſariꝰ nō cōp̄hedit̉ ſub nūero oīm ſctōꝝ: ſꝫ eiꝰ feſtū tūc ſpāl̓r agit̉. Ad hoc rn̄r ꝙ hoc etō: qꝛ pꝰ īſtitutionē ſeſti oīm ſctōꝝ ſctūs ceſanfuit paſſus. alia ſūt feſta mediocria: ⁊ dicūt̉ illa q̄ ꝑagūt̉ ī dīno officiorſ lēnitate.ix. lcōnū: vt feſta oīm apl̓oꝝ Michael̓ ſctī nicolai: katherie. F ſtū inuētiōis ſcē crucꝭ Feſtū tēpli vt ē ī dedicatiōe. Alia ſunt feſta ſimpli cia: vt ſūt oīa alia feſta cōia q̄ ꝯcurrūt ī eccīa dei: vt feſtū elizabeth doro thee: ⁊ ſic d̓ alijs: ⁊ feſta ꝯfeſſoꝝ: doctoꝝ mr̄m ⁊ ꝟginū. Et iſta adhuc ſū duplicia: q̄dā ſimpl̓r nō celebria vt feſtū ſctī Frāciſci. egidij: anthonij: e ſic d̓ alijs. Alia celebrāt̉ an̄ prādiū: ſꝫ poſt ppl̓s nō ꝓhibet̉ ab oꝑe mecha nico: vt ē feſtū marci: auguſtini: gregorij: ⁊ ſic de alijs. Et gͦ d̓t magr̄ in ſummis feſtis) ad driam illoꝝ fimplicium feſtorum et mediocrium. ¶ Itē notādū d̓r vlteriꝰ ī textu(ad miſſam) vn̄ miſſa d̓r vno mō a verbo mittor eris: ⁊ illo mō pōt eē ꝑticipiū vel nomē adiectm̄ ⁊ ſic dicimꝰ: iſte ī miſſus.i. legatꝰ. ⁊ ſic nō capit̉ h̓. Alio mō capit̉ vt ē nomē ſubſtm̄: ⁊ tunc definit̉ ſic. Miſſa ē dīnū officiū ad ſalutē fideliū. ⁊ ad ꝯſecrationē corꝑis xp̄i a ſctīs pr̄ibꝰ.ſ. a ſctō petro ⁊ ab alijs īſtitutū. qꝛ ibi ꝯſecrat̉ corpus et ſanguis xp̄i: ⁊ illo mō etia pōt dici a ꝟbo mittor terꝭ: qꝛ ibi filiꝰ dei mittit̉ ī altari. Scd̓o qꝛ ibi p̄ces ſacerdotꝭ ꝑ manꝰ angeli mittūt̉ ad deū ¶ Itē d̓r notant̉ ī lr̄a(collecta. Pro qͦ ſciēdū ꝙ coll̓a vno mō ē adicctm̄: ⁊ venit a ꝟbo colligo is ere ⁊ ſic nō ſumit̉ h̓. Alio mō eſt nomē ſubſtātinū ⁊ deſinit̉ ſic. Collecta eſt orō ī q̄ deo loqͥmur ⁊ ei ī loq̄ndo vnimur ad impetrā dū dīnū auxiliū ⁊ gram diuinā: nā ille qͥ orat deo loqͥtur. ⁊ ꝑ hoc d̓o vnit̉ tē notādū: ꝙ nō qͥlibꝫ aptꝰ ē ad celebrādū miſſam: ſꝫ ſolꝰ ſacerdos. Pro qͦ ſciēdū ꝙ ſacerdos a ſctīs patribꝰ definit̉ ſic. Sacerdos eſt hō me ſecratꝰ: ieiunꝰ: mēte ⁊ corꝑe mūdꝰ: nulla occaſiōe p̄peditꝰ: vni vſ ſculus pl̓ibꝰ cōiūctꝰ ve cōicatꝰ qͦ ad vices ⁊ qͦ ad tp̄s det̓minatū debite ordinatꝰ Hic tangit̉ multa q̄ requirunt ad ſacerdorē qͥ diuinū officiū miſſe debꝫ celebrare. Primo requirūt ꝙ ait hō. qꝛ angelus non pōt eſſe ſacerdos: ne