Summula Raymundivitam. Et hoc quo ad tria.ſ. primo quo ad remiſſioneꝫ culpe. ſecūdo quiad diminutionem pene. tertio quo ad augmētationē gr̄e. Ultīo notad̓ caſibꝰ. Primꝰ eſt: vtꝝ ſacerdos excōicatus pōt ꝯficere corpꝰ xp̄i. An̄ꝙ ip̄m ſacerdotē excōicatū cōficere corpꝰ xp̄i intelligit̉ dupl̓r: vno mō īture: alio mō de facto. Mō d̓r ꝙ ſacerdos excōicatus de facto bn̄ cōficitcorpus xp̄i: ſꝫ nō d̓ iure. ⁊ rō illiꝰ ē: qꝛ nulla pena iutis poſita pōt tollereiliud qd̓ datu ē a iure diuīo: qꝛ īferiꝰ nō tollit ſuꝑius: ſꝫ excōicatio ē penepoſita ip̄ius iuris: ꝯſecratō ꝟo corꝑis xp̄ ſolū data eſt a deo vel a legetuina: gͦ excōicatus pōt ꝯficere corpꝰ xp̄i de facto: lꝫ nō de iure: qꝛ de iureexcluſus eſt ab eccl̓ia. Scd̓s caſus ē: vtꝝ ſacerdos irregularis pōt ꝯficere corpꝰ xp̄i. Rn̄r ꝯſil̓r ꝙ pōt ꝯficere de facto. non aūt d̓ iure. Nā ille pōꝯficere corpꝰ xp̄i qͥ hꝫ illud in qͦ ꝯſiſtit ꝟa ꝯfectio ⁊ ꝑfectio huiꝰ ſacri: ſeqͥlibet ſacerdos irregularis eſt hmōi: igit̉ ⁊ cͣ Minor ꝓbat̉: qꝛ ordo fūdalſuꝑ caracterē īdelibilē qͥ manet in qͦlibet ſacerdote: nō tn̄ pōt ꝯficere d̓re: qꝛ ſacerdos irregularꝭ ꝓhibitꝰ eſt ab eccīa. Te cius caſus: vt ꝑ angelpōt celebrare miſſam dato ꝙ hꝫ formā ⁊ materiā ſacerdotis. Rn̄r ꝙ noqꝛ nulli angeloꝝ dictū eſt hoc quotiēſcūqꝫ feceritꝭ ⁊cͣ. In qͥbus ꝟbis xp̄iieſus dedit hoībus auctoritatē ꝯficiendi corpus ſuū. Itē d̓t apl̓s ad hobreos. Altare aūt habemus de quo nō hn̄t poteſtatē edere niſi qui tabenaculo ſeruiunt: ideſt ſacerdotes. Etiam angeli nō habent caracterē ſacerdotalē: ideo ꝯficere non poſſunt corpus xp̄i: qͥa ad hoc ꝙ aliqͥs ꝯficiacorpus xp̄i requiritur autoritas ſacerdotalis. Exquo ſequitur ꝙ homoē dignior angelo in iſto ſeruitio: qͥa nō legitur in ſcripturis ꝙ angelusſacerdotem fuit ordinatus. Etiaꝫ homines ſunt maioris auctoruatis q̄angeli in iſto: et ideo ſunt ipſis angelis digniores. Quartus caſus: pontur ꝙ aliquis ſacerdos ſit mortuus: et poſt longum tempus cum diuinapotentia reſuſcitetur a mortus: nunqͥd ille pōt ꝯficere corpus xp̄i ⁊ celebrare diuinū officium miſſe ſine nouo ordine ꝯſecrationis. Rn̄r ꝙ intali caſu ip̄e reſurgēs a mortuis habet adhuc omnia reqͥſita ad ꝯſecratiōeꝫhabet em̄ caracterē īdelibilē qͥ eſt fundamentū otius ordinis ſacerdotelis: et talis caracter non tollitur ꝑ mortem. Et ratio: quia talis caracteſeſt ſignum imp̄ſſum ip̄i anime ꝑ receptionem ſacramenti: vt ptꝫ.i. q.j. qd̓qͥdam: ergo poteſt conficere. Quintus caſus eſt: vtrū concubinariꝰ pōtcelebrare miſſam ⁊ ꝯficere corpus xp̄i. Rn̄r ꝙ ſic: īmo de iure et de factaniſi manifeſte eſſet abiectus ab eccl̓ia Sextus caſus. vtruꝫ ſacerdos ſcimaticus pōt ꝯficere: dato ꝙ hꝫ debitā materiā ⁊ formā Rn̄dꝫ magiſterſnīaꝝ ꝙ nō: ⁊ rō eiꝰ eſt iſta: qꝛ qn̄ alios ꝯficit corpꝰ xp̄i: tunc deus ⁊ angeliaſſitunt cōficienti: ſed d̓s ⁊ angeli nō aſſiſtunt ſciſmatico ſacerdoti: igit̉⁊cͣ. Etiā ſciſmaticus ſacerdos nō pōt abſoluere: gͦ nec ꝯficere. In iſto articulo recedūt doctores ſacre ſcripture a magr̄o ſnīaꝝ dicentes: qͣꝫuis ſacerdos ſciſmaticus d̓ iure nō pōt ꝯficere corpus xp̄i. pōt tn̄ de facto cōficere corpus xp̄i. Et rō theologoꝝ eſt: qͥa habet caracterem indelibilē quiab eo nō pōt tolli: igit̉ pōt ꝯficere. Ad rōnes rūdet̉ ad primā ꝙ qͣꝫus do
