Seite
Capitulum Sol̓. Ante ſumptōem ablutionis nullo mō expuendū eſt vel extuſſi­endū aūt exſcreandū. ne ſic ſpecies ſacramentales ⁊ ꝑ ꝯſequēs ſacramentū eijciat̉. ſed ſputū vel quod vrgit ad tuſſim aūt ad exſcreatiōem retineat̉ vel tranſglutiat̉. Si aūt ex nimia violen tia hoc fieri nō poſſet. expuat̉ vel extuſſiat̉ in aliquod vas ap­tum vel in calicem ſi aliud haberi non poſſit. vel in pāniculum mūdum. ⁊ poſtea materia illa(ſi nō appareant alique ſpēs ſa­cramentales in ea) ꝯburatur. ⁊ cineres reponantur in ſacrario Uerūtamen ſi ſacerdos ante inceptōem miſſe p̄ſentiat ſe aliqͣ tali paſſiōe violent̉ moleſtari. tutiꝰ eſt vt a celebratōe abſtineat Si vero poſt ſumptōem debite ablutōis qua ⁊ os ⁊ labia ſint etiā ſufficienter abluta. vrgeat̉ aliquo predictoꝝ. qͣꝫuis non ſit amplius periculū. tn̄ ꝓpter reuerentiā maiorem ſacramentibo num eſt vt abſtineat qͣꝫtum p̄t quouſqꝫ alium potum vel cibū ſumpſerit. Si tn̄ nimis vrgeat̉. eijciat huiuſmodi ſuꝑfluitates ad aliquē locū vbi non conculcentur pedibus. vel habeat ſecū panniculum in quem mittat Dubium v Quid agendū ſi poſt aſſumptōem ſanguinis patiat̉ ſacerdos vo mitū. vel ex infirmitate emittat ꝑ ſeceſſum qd̓ ſumpſit Sol̓. Sufficiēter pꝫ ex dictis. Si em̄ ibi nō poſſint deprehendi ſpēs ſa cramentales panis. ex quo ſpēs vini iam ꝑmixte ſunt alijs hu moribꝰ vt nō poſſint diſcerni. qꝛ fortaſſis corrupte ſunt. inuol­uenda eſt illa materia in ſtuppa vel panno ⁊ comburenda. ⁊ ci­neres reſeruandi ſunt. vt ſupra dictū eſt vi Quid agendū ſi ſacerdos poſt ſumptōem ſanguinis deprehēdat venenum aūt animal venenoſum fuiſſe in calice. ⁊ illud ſe ſum pſiſſe. an ſcꝫ liceat ei euomere Sol̓. Si ꝑ vomitū ſperet ſe liberari. et preſertim ſi medicus ꝯfulat. tūc licet ei euomere. Hoc tn̄ caute fieri debet in aliquod vas mun dum. et ſi alique ſpecies ſacramentales ibi appareāt. recolligā tur. ⁊ in ſacrario reſeruent̉. reliqua vero materia comburatur ⁊ cineres ſimiliter reſeruentur Capitulum. viij. de dubijs que circa debitā formā ꝯſe­crationis iſtius ſacramenti occurrn̄t. ⁊ duos hꝫ articulos Arti. primus Reſoluit. xvi. dubia circa formā ꝯſecratōis panis occurrentia. I Que ſit ſufficiens ⁊ debita forma ꝯſecratōis panis Sol̓. Forma eſt iſta. Poc eſt corpus meum ij Utrum hec ꝯiunctio(enim ſit de ſubſtantia forme ⁊ de neceſſi­tate etiam proferenda Sol̓. Non de ſub̓a forme. neqꝫ de neceſſitate ꝯſecrationis ſacramenti nō tn̄ debet ſcienter omitti. alioquin ſacerdos grauit̉ peccaret iij Utrū ſacerdos ſi omiſſis omnibꝰ alijs que in miſſa diciſolent di ceret ſolū p̄dicta ꝟba ſuꝑ panē aptū ꝯſectaret.