![]()
Sancti Auguſtini de tempore ſuę matri fęcunditatē attulit: virginitatē nō C abſtulit. Simeon ille ſenex diu vixerat: cuiꝰ Lucꝭ.2. ętas cōparat̉ annę: ⁊ audierat reſpōſū qd̓ n̄ eſſet viſurus mortē: niſi pͥus videret chriſtū dn̄i. Intelligite frēs quātū deſideriū habebant antiqui ſancti vidēdi chriſtū. Sciebāt illū eſſe venturū: ⁊ oēs qui pie viuebāt dice bāt: O ſi hic me īueniat illa natiuitas: O ſi qd̓ credo ī ſcripturis: videā oculis meis. Et vt noueritꝭ quātū deſideriū habebāt ſancti qͥ nouerant ꝑ ſcripturas virginē pariturā: ſic̄ Eſa. 7. audiſtis cū Eſaias legeret̉: Ecce virgo accipiet ī vtero ⁊ pariet filiū: ⁊ vocabitis nomē eius emanuhel. Emanuhel qͥd ſit euāgeliū Matth̓. nobis aperuit dicens: qd̓ interp̄tat̉ nobiſcū deꝰ. Nō tibi gͦ vile ſit quęcūqꝫ infidelis aīa: nō tibi videat̉ impoſſibile vt ꝟgo pareret: virgo pariēs ꝑmaneret. Intellige natū deū ⁊ n̄ miraris ꝟginis partū. Ut gͦ noueritꝭ an tiquos ſanctos et iuſtos optaſſe videre qd̓ cōceſſū ē huic ſeni ſimeoni: dn̄s nr̄ ipſe ieſus Matth̓. 13. chriſtꝰ ad diſcipulos ſuos loquēs ait: Multi iuſti ⁊ ꝓphetę voluerūt videre q̨̄ vos videtis ⁊ nō viderūt: ⁊ audire q̨̄ auditis ⁊ non audierūt. Multū ſenex iſte fuit ad audiēdū ſerus: ſed ad videndū maturꝰ. Nō expecta uit vt chriſtū audiret loquentē: qm̄ agnouit infantē. Et hoc illi cōceſſū erat iā decrepito: quaſi deſiderāti ⁊ ſuſpirāti ⁊ dicēti quotidie in orationibus ſuis: Qn̄ veniet? Qn̄ naſcit̉: Qn̄ videbo? Putas durabo? Putas hic me inueniet? Putas iſti oculi videbūt ꝑ quem cordis oculi reuelabunt̉? Dicebat iſta ī ora tionibꝰ ſuis: ⁊ ꝓ deſiderio ſuo accepit reſpō ſum: ꝙ non guſtaret mortē niſi pͥus videret chriſtū dn̄i. Geſtabat eū maria mater eiꝰ infantē: vidit ille ⁊ agnouit. Ubi nouerat qd̓ agnouit? An intꝰ ē reuelatꝰ: qui foris ē natꝰ: Uidit et agnouit. Agnouit ſimeon infantē tacētē: ⁊ occiderūt iudęi iuuenē mirabilia fa cientē. Cū gͦ cognouiſſet: accepit in vlnas ſu as: hoc eſt in brachia ſua: amplexatꝰ ē eum. Portabat a quo portabat̉. Ipſe em̄ eſt chriSap̄. 8. ſtus ſapiētia dei: attingēs a fine vſqꝫ ad finē fortit̉: ⁊ diſponēs oīa ſuauit̉. Quātꝰ ibi erat ⁊ qͣꝫmagnꝰ: qͣꝫ paruus factꝰ erat. Paruus factus: paruos q̨̄rebat. Quid ē paruos quęre bat? Non ſuꝑbos ſed hūiles colligebat. In p̨̄ſepi dignatꝰ eſt poni vt eſſet piorū cibaria iumentoꝝ. Accepit eū ſimeon ī brachia ſua ⁊ dixit: Nūc dimittis dn̄e ſeruū tuū in pace. Dimittis in pace: qꝛ video pacem. Quare gͦ dimittis ī pace? qꝛ viderūt oculi mei ſalutare tuū. Salutare dei: dn̄s ieſus chriſtꝰ. Annūciate diē: ex die ſalutare eiꝰ. Habetꝭ gͦ pueri puerū ieſum: ſancti ſenes ſenē ſimeonē. Si aūt q̨̄ritis vt ⁊ ꝯiugatꝰ aliqͥs vir teſtimo E niū dn̄o ꝑhibeat: Zachariā cōſiderate. Nemo gͦ q̨̄rat aliud frēs mei chariſſimi: fideles: aut ꝟgo: aut vidua: aut cōiugata: aut puer: aut cōtinens: aut vxoratꝰ: quicqͥd plus eſſe qͥs voluerit: nō inuenit quēadmodū ad chri ſtū ꝑtineat. Nō inuenimꝰ teſtimoniū ꝑhibu iſſe chriſto adulteros: fornicatores: īmūdoſEt vt a talibꝰ ei teſtimoniū ꝑhiberet̉: ipſe p̨̄ ſtitit: ipſe donauit. Nō em̄ qͥſqͣꝫ ſanctꝰ viribꝰ ſuis. Exultemus gͦ chariſſimi: ab hodierno die creſcūt dies. Crede in chriſtū et creſcat ī te deus. Credidiſti: inchoatꝰ ē deus. Credidiſti: natꝰ eſt chriſtꝰ in corde tuo. Sed nūqͥd chriſtꝰ natꝰ ſic remāſit? Creuit: ad iuuentutē ꝑuenit: ſꝫ ī ſenectutē nō declinauit. Creſcat gͦ ⁊ fides tua: robur īueniat: vetuſtatē neſciat. Sic ꝑtinebis ad chriſtū filiū dei: in pͥncipio verbū apud deū. Uerbū deū: ſꝫ verbū caro factū eſt: vt habitaret in nob̓. Maieſtas ibi latebat: vbi infirmitas apparebat. In manꝰ ſuas ſimeon infirmitatē accepit: ſꝫ maieſtatē intꝰ agnouit. Nemo cōtemnat natū: ſi vult eſſe renatꝰ. Ad illū ꝑtinuit ꝓpter nos naſci: ad nos ꝑtinet in illo renaſci: qͥ venit in hunc mūdū pctōres ſaluos facere: ieſus chriſtꝰ do minꝰ noſter: cui eſt honor ⁊ imperiū in ſęcula ſęculorū: Amen. In eodem feſto: Sermo XVII Ser. P.I. Odie puer natꝰ ē nobis: hodie filiꝰ A h datꝰ ē nob̓. Puer inqͣꝫ licꝫ teneritu Eſa. 9. dine mēbroꝝ inualidꝰ: ſꝫ īculpabili generatōe p̨̄clarus. Hodierna em̄ natiuitas genitricē īnocētię: puritas declarat auctorē: hodie filiꝰ datꝰ ē nob̓. Nūc nobis ē datꝰ: qͥ ē ante ſęcula natꝰ. Datꝰ in ꝑtu ꝟginis: filiꝰ de ſubſtantia genitoris. Cū igit̉ ſeruilē cauſā ꝑ oſtiū fidei ſperatꝰ quōdā dn̄ator intraret: ru buit īuiolata ꝟginitas. Nec peſſulū pudorꝭ infregit: ⁊ in ſacris viſceribꝰ radiꝰ ęt̓nę clari tatis effulſit. Letet̉ gͦ om̄e mūdi huiꝰ exiliū: exultet ſęculū paulo an̄ captiuū. Miſit deꝰ filiū ſuū qͥ naturā terreat: moriat̉ et vincat. Terruit nāqꝫ herodē natꝰ: vicit diabolū īno ꝓpatth̓. 2. cens crucifixꝰ. Cela dn̄e ſub pelle carnis ani mū ꝟtutis: habitū maieſtatis pauliſꝑ occul ta. Dege ī vtero ꝟginis: egredere ⁊ cōgrede̓ ex tentorio ſacrę ꝟginis: Aptatā ꝓ me muſ 