Sermo XX.In natali dn̄i Ser. XVI.ſine anima in chriſto hominis caro. UndeMatth̓..26. ait: Triſtis eſt aīa mea vſqꝫ ad mortē. Si gͦverbū deus: ⁊ homo caro: quid eſt aliud verbū factū eſt caro: niſi qui deus erat factus ēhomo? Ac ꝑ hoc qui erat dei filius factus eſthomīs filius: Aſſumptiōe inferioris: nō verſione potioris. Accipiēdo ipſe qd̓ non erat:non amittēdo qd̓ erat. Nam quō in regulafidei cōfiteremur credere nos in filiū dei quinatus eſt ex virgine maria: ſi nō filius dei ſꝫfilius hominis natus eſt ex virgine maria?Quis enim chriſtianꝰ neget ex illa fęmina filiū hominis natū: ſed tamen deum hominēIoh̓. i. factū: ⁊ ita hoīem deū factū? Deus em̄ eratverbū: ⁊ verbū caro factū eſt. Cōfitendū eſtigit̉ eū qui filius dei erat: vt de virgine maria naſceret̉ aſſumpta forma ſerui filiū hominis factū: qd̓ erat manentē: qd̓ nō erat aſſuIob. 14. mentē. Eſſe incipientē quo minor eſt patre:Ioh̓. 10. ⁊ ſemꝑ manentē in eo quo vnum ſunt ipſe ⁊pater. Nam ſi ille qui ſemꝑ eſt dei filius nōeſt ip̄e factus hominis filius: quomō de illoPhil̓. 2. dicit apoſtolꝰ: Qui cū in forma dei eſſet nōrapinā arbitratus eſt eſſe ſe ęqualē deo: ſedſemetipſum exinaniuit formā ſerui accipiēsin ſimilitudinē hominū factus: ⁊ habitu inuentus vt homo? Neqꝫ em̄ alius ſed ipſe informa dei ęqualis patri: qui eſt vtiqꝫ vnigenitus dei filius ſemetipſum exinaniuit in ſimilitudinē hominū factus. Nec alius ſꝫ idēipſe in forma dei ęqualis patri: hūiliauit nōaliū ſed ſemetipſum: factus obediens vſqꝫad mortē: mortē aūt crucis. Qd̓ totū non fecit dei filius: niſi in ea forma quę eſt homīs.D Item ſi ille qui ſemꝑ eſt dei filius: nō eſt ip̄efactus homīs filius: quomō dicit apl̓us adRo. 1. Romanos: Segregatus ī euāgeliū dei: qd̓ante ꝓmiſerat ꝑ ꝓphetas ſuos in ſcripturisſanctis de filio ſuo: qui factus eſt ei ex ſemīedauid ẜm carmē? Ecce filius dei qd̓ vtiqꝫ ſꝑerat: factꝰ ē ex ſemīe dauid ẜm carnē qd̓ nonerat. Item ſi ille qui eſt dei filius nō eſt ipſeGal̓. 4. factus filius hominis: quomō miſit deus filium ſuū factū ex muliere? Quo nomine ẜmhebręā linguā nō virgineū decus negat̉: ſedfęmineus ſexus oſtēdit̉. Quis em̄ a patre ēmiſſus: niſi vnigenitus dei filius? Quomōergo ex muliere factus: niſi qꝛ idem ipſe quierat apud patrē dei filius: miſſus factus eſthominis filius? De patre natus ſine tēporiſdie: de matre natꝰ hodie. Ita enim diē quēcreauit in quo crearet̉ elegit: ſicut factus eſtde matre quā fecit. Nā ⁊ ipſe dies a quo deinceps incrementū lucis accipit dies: opuschriſti ſignificat: ī quo interior homo noſterrenouat̉ de die in diem. Eterno quippe creatori in tempore creato ille dies debuit eſſenatalis: cui creatura cōgrueret temporalis:cui honor ⁊ imperiū per infinita ſęcula ſęculorum: Amen.In eodem feſto: Sermo XVIOdiernus dies ad habendaꝫ ſpem Ah vitę ęternę: magnū contulit gaudiūgeneri humano. Primus em̄ homo Gen̄ 3.quo cadente oēs cecidimus: cuius ruina eſtmortalitas noſtra: nō eſt natus ſed factus:patre nullo: nulla matre: ſed deo operante.Hęc eſt hominis pͥma conditio: adam de terra. Secūda conditio eſt homīs: qua creauit Gen̄. 2.fęminā de latere viri. Tertia cōditio eſt hominis: qua natus eſt homo ex viro ⁊ fęmīa.Quarta cōditio eſt dei homīs: qua natꝰ eſt Lucꝭ. 2.chriſtus ſine viro de fęmina. In iſtis qͣttuorcōditionibus vna ſola nobis vſitata eſt: cęterę tres nō ſunt in oculis carneis: ſed ī fidecordis. De terra factū hominē ſine patre etmatre nouimꝰ: nunqͣꝫ vidimus: lecta et audita credimus. Tertia illa vſitata eſt nobisipſa quotidiana. De cōplexu maris ⁊ fęmīequotidie naſcunt̉ homines. Iam ergo eratvna ſine viro ⁊ fęmina: iam erat tertia de viro ⁊ fęmina: quarta reſtabat ſine viro de fęmina: Sꝫ iſta qͣrta liberauit tres. Prima etſecūda ruerūt: tertiā de ruina generauerūt:in quarta ſalutē inuenerūt. Exultent virgi Bnes: virgo peperit chriſtū. Nihil in ea quodvouerūt putent exterminatū: manſit virgopoſt partū. Exultent viduę: infantē chriſtū Lucꝭ. 2.vidua Anna cognouit. Exultent cōiugatę:naſciturū dominū ieſum chriſtum heliſabet Lucꝭ. i.maritata ꝓphetauit. Nullus gradus p̨̄termiſſus eſt: de qͦ non haberet teſtimoniū ſalꝰomniū. Nūquid em̄ ſolę virgines ad regnūcęloꝝ ꝑueniūt? Perueniūt ⁊ viduę. Magnimeriti fuit illa vidua ſancta anna q̨̄ a ꝟginitate ſua ſeptē annis vixerat cum viro ſuo:Quo defūcto vſqꝫ ad ſenilē ętatē ꝑuenerat⁊ ſenectute ſācta expectabat infantiā ſaluatoris: vt paruū videret annoſa: paruū agnoſceret anicula: intrantē in mundū ſaluatorēvideret itura. Et in maſculino ſexu tria ipſagenera cōmendata ſunt. Ipſe chriſtus puernatꝰ ē: exultēt pueri: cōtinētiā vouētes puero. Ip̄e ꝟo integritatē pueritię cōſecrauit: qͥc 4