mors qm̄ immortalitas cōſequatur. ¶ Peccatuꝫ homicidijeſt tm̄ ꝙ caym ponderoſitatem eius non valens ſuſtinere.dixit verbum deſperatōnis. Maior eſt iniquitas mea ꝙͣ vtveniam merear. Miruꝫ eſt ꝙ poſtqͣ humana natura ꝯiuctafuit et vnita diuine. quomodo aliquis auſus fuit manuſmittere in hominem. vel eū occidendo vel verberando niſi diuino imperio ꝙ fit auctoritate legis duime. quādo aliquamulier nupſit alicui regi illi de regno illo deferunt. eciamminimo de genere ipſius. quantuꝫ ergo deferenduꝫ eſt hominibꝰ. cum humana natura maritata eſt filio dei P ſi cruci tanta reuerentia exhibetur. quia ꝯiuncta fuit corporicriſti per modicum tepus. quāta reuerentia exhibenda eſthumane nature que iucta eſt diuine inſeꝑabil̓r ab iniuſtaeciam iniectionē manuū debent homineꝫ cohibere ea q̄ dicta ſūt de homicidioDe remedijs contra iram. ¶ quarta parſEquitur de remedijs contra iram alienaꝫ Et notandum. ꝙ contra alienaꝫ iraꝫ triplex poteſt eſſeremedium. Contra vero iram propriam octo aſſignnabimus remedia. ¶ Primum remedium contra iraꝫalienam eſt. mollis reſponſio. Vnde prouerb̓..xv. Mollis reſponſio frangit iram. ſermo durus ſuſcitat rixas EtProuerbioꝝ.xxv. Lingua mollis confringit duriciem.et hoc eſt vnum de miraculis ſpiritualibus ꝙ molle facitdurum. Vnde legitur in vitis patrum. de abbate machario. ꝙ cum properaret ad quendam locum. diſcipulus eius precedens ipſum. obuiauit cuidam ſacerdotiydolorum portanti lignum grande. Cui dixit diſcipulus macharij. Quo vadis demon. At ille iratus percuſſitcum ita ꝙ fere mortuum reliquit. Cui poſtea obuians abbas macharius ayt. Saluis laborator ſaluis. At ille. qͥdin me boni vidiſti. vt ita me ſalutares. Cui ſenex. quiavidi te laborantem. Cui ſacerdos. et ego ex tua ſalutacione cognoui te ſeruū magni dei Sed quidā monachꝰ male
