Seite
ſed linguas ſuas eadem de cauſa qua prius. Vndecimo eſt. difficl̓tas cuſtodiendi linguam ꝓpter quam difficultatem legitur in vi. pa. de quodam ſancto qui clamabat. Domi ne deus meus libera me a lingua. Ecc̄i.xxj. ſic legit̉ Quiſ dabit ori meo cuſtodiam. et ſuper labia mea ſignaculū cer tum vt non cadam ab ipſis et lingua mea perdat me Et in pͣs. Domine labia mea aperies ⁊cͣ Et iteꝝ Pone domi­ne cuſtodiam ori meo Et proū. Nominis eſt preparare ani mum. et domini eſt gubernare linguam Duodecimo eſt vtilitas magna que ſequitur ex cuſtodia lingue que vti litas inſinuat̉ Proū.xij. vbi ſic legitur. Vnuſquiſqꝫ de fructu oris ſui recipit bonū Non eſt autem ita pauper qui in breui non poſſit ditari de fructu oris ſui. ſi illud diligē ter excoleret De hijs fructibꝰ dictū eſt in tractatu deac cidia in caͦ. de ocio Vtilitas bone lingue inuenit̉ Prou­x. vbi ſic legit̉ Vena vite os iuſti ꝓpter vtilitatem huiuſ membri pocius apparuit ſpirituſſanctus in linguis ꝙͣ in manibꝰ vel alijs membris mēbrū em̄ vtilius voluit ſibi eli gere Tredecimū eſt periculū ꝙ niſi lingua cuſtodiat̉ ſine cuſtodia em̄ līgue non poteſt homo bonus fieri et ſi bonuſ eſt fit malꝰ Ad primū videtur pertinere illud Iob xj. Nū quit verboſus iuſtificabitur. Et greg̓. Vera ſententia eſt ꝙ legit̉ cultꝰ iuſticie ſilentium. Et leuit̉.xv. Vir qui pa titur fluxum ſanguinis inmūdus eſt Ideo dicit̉ iac.j. Si quis putat ſe religioſum eſſe non refrenās līguaꝫ ſuā a ma lo. ſed ſeducens cor ſuū huiꝰ vana eſt religio. quia vadit in nichilū et valde nichilū. Et in pͣs. Quis eſt homo qui vult vitam. qͣſi aliquis reſpondiſſet. ergo ſubdit̉ prohibe linguam tuam a malo. et prou̓.xviij. Mors et vita in ma nibꝰ līgue Et math̓.xij ex v̓bis tuis iuſtificaberis ⁊ ex v̓biſ tuis ꝯtēnaberis Ad ꝑiculū illud on̄dend̓ valꝫ ꝙ legit̉ de ſe­cūdo ph̓o qͥ cū rediſſꝫ a ſtudio athenen et mr̄ eus interpel laret eum de turpitudine et inſtaret. ipſe dixit. Non intra bo vnde exiui. ꝙ intelligens mater. dolore mortua eſt. Et