tunc dixit ille. Quid eſt optimum et quid potiſſimuꝫ verbū. et perpetuo ſilentio ſe dampnauit Si eciaꝫ aliquis eſtin bono ſtatu. niſi linguam ſuaꝫ cuſtodiat cito corruet Vn̄Prouerb̓.xij Propter peccata labiorum ruina proximatmalo Ideo dicitur ecc̄i.xxviij. Geatus eſt qui tectꝰ eſt alingua neqͣ Decimūquartuꝫ ꝙ magna pars noſtre bonitatis in cuſtodia lingue. Vnde Iac̄. iij. Si quis in verbonon offendit hic perfectus eſt Decimūquintuꝫ eſt hocꝙ magna pars ſapiencie in moderatōne ipſius lingue conſiſtit. vnde Proū.xvij. Qui moderatur ſermones ſuos doctus ⁊ prudens eſt Et euiſdē x. Qui moderatur labia ſuaprudens eſt Non ſolū prudens eſt vel prudentior. ſed eciāprudentiſſimus prudens eſt qui loquit̉ quando loq̄ndū eſtVnde ecc̄i.xx Homo ſapiens tacebit vſqꝫ ad tempꝰ. prudencior loquit̉ talia qualia debet loqui. non loquit̉ verbapura a falſitate et proximi nocumento et a contumelia deivnde Prouer.xv. Sermo purus pulherrimꝰ eſt Prudētiſſimus vero eſt ille qui modum ſernat in v̓bis qui ſcilicꝫdulciter loquit̉ abſqꝫ clamore et aſperitate ꝙ non parumeſt vtile. vnde Prouerb̓.xvj. Qui ſapiens eſt corde appellatur prudens. et qui dulcis eſt eloquio maiorā reꝑiet magis enim proficiunt qui habent dulcedinem lingue ꝙͣ quihn̄t ſapīaꝫ magnā in corde Seci videtur ꝙ pocius ſalomondebuit dicere. Qui moderatur cor ſuuꝫ prudens ꝙͣ qui modum ſeruat ⁊cͣ. Ad ꝙ reſpondend̓ eſt. ꝙ non poteſt eſſe ſꝫmonis moderatō abſqꝫ cordis moderatōne Folia em̄ non poſſunt ſe habere ordinate radice commota. et ille maximedominatur animo ſuo qui adeo habet eū in poteſtate ſua ꝙnon licꝫ ei vti armis ec patiſſimis in ſua defēſione que ſūtverba. verbis quaſi ſagittis hoſtes delonge percutimꝰ¶ Notandum ꝙ in moderatōne predicatōnis habendꝰ eſtreſpectus ad quinqꝫ. Special̓r auteꝫ ad perſonaꝫ que loquitur. vnde in Prouer. non decent ſtultum verba compoſita et ac materiaꝫ de qua homo loquitur Vnde Ieroꝰ.
