hic. huc. heu ſicut dicit pͥſ. in tractatu p̄poſitōnū Itē aſpiratō vt dicit pͥſ. in pͥmo maio. ponit̉ an̄ oēſ vocales. vt habeo. heres. hyenis. homo. humꝰ. hy­las. Poſt ꝯſonantes aūt quattuor tm̄ modo more antiquoꝝ grecoꝝ ſcꝫ c. vt chremes t. vt thraſo p. vt philippus. vt pirrhꝰ. ideo aūt extrīſecꝰ h. ſcri bitur vocalibꝰ vt minimū ſonēt. cōſonātibus aūt ī trīſecus poſt vt plurimū ſonēt. Omīs vero lrā vl̓ vox plus ſe ſonat. ip̄a aſpiratio poſtponitur ꝙͣ cum anteponit̉. ſꝫ hoc videt̉ falle̓ in vah.& ah. qꝛ aſpiratō vid̓r poſtponi vocalibus& anteponi Sed ad hoc reſpondet p̓ſ. apocopa facta eſt ex treme vocalis a cui p̄ponebat̉ aſpiratō. naꝫ ꝑfecta vaha& aha ſunt. Ideo aūt abſciſione facta extre­me vocalis. aſpiratō manſit ex ſuperiori pendens vocali. qꝛ ſuū ē interiectōnis voce abſcōdita pro­ferri. itaqꝫ ꝑs abſcōdite extremitatis vid̓r cōgrue interiectōis naturali ꝓlatōni remanſiſſe Et vt do uatus ait. vox ē incōdita vox hec. Nec quoqꝫ que plena ē vox interiectō non eſt. Et dicit̉ incondita id ē. intus cōdita. Itē ſcias. nunꝙͣ ante i. loco ſouātis poſita aſpiratō poteſt inueniri. ſic̄ nec āte u. conſonantē. vn̄ hiulcus triſillabum ē& hyeme. Nulla vero conſonās ante ſe aſpiratōꝫ recipit. Nic nota cremes ꝓprium nomēꝫ dicit̉ a cremo mas. ẜm hoc caret aſpiratōne. ſi vero habeat aſpira tōem chremes. tūc ē nomē latinū nec deriuatur a chremo as. vt dicit hug̓. Itē ideꝫ dicit. qd̓ cre dit hoc nom̄ ꝓpheta deriuet̉ a ꝓſorfaris. ſꝫ cre dit potius. cōponat̉ a pro vel ꝓcul& phonos. qꝛ hoc nomē ꝓpheta h. habet poſt p. quā nullū lati num debet habere Vnde vult hug̓. p̄dicte quat tuor conſonātes aſpirētur in grecis dictōibꝰ& in latinis. Idē etiam vid̓r velle pͥſ. qui poſtꝙͣ dixit aſpiratō inuenit̉ poſt quattuor cōſonātes tātū quaſi exponēs. hoc ē intelligēdū de grecis dicti onibꝰ. ſubiūgit aliquātulū poſt. t. inquit ſine aſpi­ratōne ponit̉ in latinis. in grecis v̓o vel prīcipalit̓ id ē. ī prīcipio vel gemīata ī media dictōe aſpirat̉ vt rhetor. rhodus pirrhꝰ. Itē pͥſ. in vj. li. vbi agit de deſinētibus in es ꝓdū. ita dicit rhamnes. netis & rhamnis. grecū oſtēdit aſpiratō poſt r. po ſita. qd̓ in latinis noībus fit. Idē ſentit apuleius qui dicit. viciū facit qui aſpirat pulcer vel ſepul crū. qꝛ c nec vlla conſonās debet apd̓ latinos aſpi­rari. Sꝫ ꝯtra hoc pōt obijci de michi& nichilū. Sꝫ dicit apuleiꝰ. qd̓ debet dici mici licet ꝯmunis vſus habeat michi. De nichiluꝫ dico. cōponit̉ a& hilū pēne. vnde non ſe aſpirat c. ſꝫ quaſi acci­dens. contrahit em̄ hoc ab altero ꝯponentium. im­ꝓprietates aūt ſunt extēdēde. ex hoc patꝫ. ca­thena debet aſpirari. Ex p̄dictis patꝫ. aſpira­tio ponit̉ ante omēs vocales apud latinos.& poſt quattuor cōſonātes in dictōibus grecis aliquādo non tamē eſt determinatū nec declaratū in grāma tica a pͥſ. nec ab aliquo autore ſicut puto qͣndo ge neraliter dictōes latine vel vocales debeāt aſpira­ri. nec quādo predicte quattuor ꝯſonātes debeāt aſpirari poſt ī dictōibus grecis. quia ſemꝑ ille cōſonātes ī dictōibꝰ grecis aſpirant̉.& ꝓpt̓ hoc difficile ē ſcire.& maxīe mihi bene ſciēti linguā grecam. qͣndo et ī quibꝰ dictōibꝰ aſpiratō debeat p̄poni vl̓ poſtponi vniuerſaliter. Et ideo ſi aliqͣs dictōes ī hoc libro vel oꝑe aſpiraui aſpirādas vel non aſpiraui aſpirandas peto veniā omiſſis. De dyptongis Cire etiā debes. quedam vocales alijs vocalibꝰ p̄ponunt̉. ſicut patꝫ in dypton gis. Vnde hic de dyptōgis aliquid dicaꝫ Dyptongꝰ ē cōiunctio duaꝝ vocaliuꝫ vim ſuaꝫ retinentium in eadē ſillaba. Illā poſita poſt g. vl̓ q. vel.s. ſequēte vocali in eadē ſillaba. amittit vim lrē. vt quis lingua ſuadet Vnde dicit pͥſ. in primo maio. Eſt inquit. qͣndo v. amittit vim vocal̓ ꝙͣ conſonātiſ. vt inter q.& aliā vocalē ponitur vt quis qm̄. hoc idē plerūqꝫ patitur īter g.& aliā vocalē. vt ſanguis lingua. S. quādoqꝫ ātecedente & ſequēte a vel e. hoc idē ſepe fit. vt vim ſuam a mittat v tam vocalis ꝙͣ cōſonātis. vt ſuadeo ſua­uis ſueſco ſuetꝰ. Et qn̄qꝫ idē u. trāſit in ꝯſonāteꝫ vt nauta nauita. gaudeo gauiſus. ſicut ecōtrario a conſonāte tranſit in vocalē. vt caueo cautꝰ. vol­uo volutus. faueo fautus. Item au trāſit in o ꝓdu. more antiquo. vt lotus lautus. Inu quoqꝫ lon­gam trāſit. vt claudo includo. Itē ae tranſit in i. ductā. vt quaero īquiro caedo occido. laedo illido Itē au ab p̄poſitōe poīt̉ in his verbis aufugo& aufero Dyptōgi aūt ſūt qͣttuor.ſ. au. eu. ae.& oe quaꝝ due ex toto ſcribunt̉ ꝓferunt̉. ſcꝫ au.& eu vt audio eunuchus. Alie vero due ex ꝑte ſcribunt̉ & ex ꝑte ꝓferunt̉. ſcꝫ ac&. vt muſae& foenuꝫ Et ſcias. iſte due dyptōgi ſcꝫ ae& oe. in ꝯmu ni ſermone non ꝓferuntur. ita& in hoc libro fere nuſqͣ ſcribunt̉. Vnde celū inuenies ſcriptū infra ī ſuo loco in quinta ꝑte e ſine a quāuis ſit ibi ae dy­ptōgus. vnde celū quaſi caelū Item fenū e ſine o inuenies ſcriptū quāuis ſit ibi oe dyptōgus tacita qͣſi foenū.& ita de ꝯſimilibus intelligas. Feci tamē aliquādo qd̓dam ſignū in vocali que ꝓfert̉ ad de­notandū. ibi ē dyptōgus tacita. vide ī caelū Dy­ptongi aūt dicunt̉. binas ptongos. hoc ē binas voces comp̄hendūt. nam ſingule vocales ſuas vo ces habēt Itē ſcias. dyptongꝰ nunꝙͣ in p̄terito fecto mutat̉ vt haereo haeſi. audio audiui. moenio moeniui. excepto caedo cecidi. Et ſi obijciaſ aufe ro abſtuli. qd̓ mutat au in abſ. Dicimꝰ. non eſt eius rectū p̄teritū ſꝫ accōmodatū. Anīaduertend̓ etiam ē. nulla dyptōgus in duas poteſt cōſonan tes deſinere. in duplicē aūt inuenit̉. vt fex fecis. et faux faucis. Scias etiā. om̄is dictio prime de clinatōnis vel ſequēs primā declinatōꝫ in e deſinēſ cuiuſcūqꝫ caſus vel numeri vel generis ſit dyptō­gat̉. vt muſae electae illae ipſae quae. Recte vero caſus vocatiuꝰ non ſequit̉ primā declinatōem ſed ſecundā. qꝛ ex ꝑte maſ. ge.& neutri ē ſecunde. Et non dyptōgat̉ ī maſ. ge. ſiue in vocatiuo. Et ita de ꝯſimilibꝰ ē dicēdum. De accidētibus. Otā inſuꝑ. ſicut tribꝰ modis cōſidera tur lrā. ita ei accidūt tria. ſcꝫ nomē figua̓ poteſtas. Nam inqͣntū ſcribit̉ conuenit ei figura. Ratōe vocis cōuenit ei nomē. ſꝫ inqͣntū ꝓnunciat̉ cōuenit ei poteſtas. Itē ē ignorandū mutatō lrāꝝ fit quīqꝫ modis. ſcꝫ caſu. vt virgo virginis. tēpore. vt ago egi. deriuatōe. vt ſaxum ſa xoſus. cōpoſitōe. vt arma armipotēs. antiqua pro latōne. vt proes prodes. Eſt aūt mutatō ſubſtā tialis& accidētalis. Subſtatialis aūt mutatō ē. vna lrā ponit̉ alia. vt ago egi. Accidētalis vero mutatō eſt quādo ꝓducta eadē poīt̉ correpta. vt lego legi. Itē ſciendū ē ſex ſunt ſpecies mo tus ſicut dicit ariſtoteles in pͥmo libro p̄dicamen­toꝝ. ſcꝫ generatō. corruptō. augmentū. diminutio alteratō. ſcd̓m locū mutatō. Et ſcd̓m omnes iſtas