virtutis cottidie excreſcunt. ſtultis ni hil diu placet. Nā tales qd̓ nō habēt cupiūt: ⁊ qd̓ habēt faſtidiūt. ergo cō ſtās eſto ⁊ nō mouearis exēplis tepidoꝝ ad imitādū eos Et ꝙ rigor ordi nis nō tenet̉ ab alijs: de hͦ te nō intro mittas. ſꝫ uideas ꝙ ſine offēdiculo am bules corā ꝯfr̄ibꝫ tuis emēdādo eos plꝰ exēplis qͣꝫ verb̓ vt oīa q̄ ordīs ſūt ſana ⁊ integra ſint in ꝑſona tua. Et iō non ſis alijs rigoroſus non repūdas acriter vel dure īcrepādo alios. quia frat̓na correctō nō habꝫ locū vbi nō ſperat̉ emēdatio. ⁊ fruſtra venit ſonꝰ ad aures niſi deꝰ in corde loquat̉. qꝛ ſolꝰ deꝰ cōuertit corda filioꝝ hoīm. Fraterna autem correctio debet fie ri cum magno moderamine cum gemi tu ⁊ beniuolentia ſuo loco ſuo tempo re ſemper oratōe p̄cedēte. Idcirco ſi aliqͥ n̄ ꝯpleuer̄t oīa q̄ ſūt ordīs dūmō tu bonꝰ emulator fueris ⁊ diſcretꝰ n̄ iudicab̓ alioꝝ fcā. Nec moueat te ſi videris aliquos minꝰ diſcretos. alios