Hante O vel hiſtrio(ein ſprecher) alicuiꝰ pͥncipis. vel(ein ryffgenet ein bube/ ein iuffkint/ ein herolt. Hiſtrionatꝰ(herolt ſtadt/ heroltz weſen/ vel lebē/ iuff that heroltz that mit fechtē. mit ſpringē. mit ringen. mit licht. Hiſtoria(geſchicht/ dz leſen) qd̓ ꝯtinet ge(fertigkeit tribē ſta ein buch der geſchicht) vn̄ dicimꝰ hiſtorie dicūt(das leſen das do in im begrifft die geſchicht) hoc dicit. Item hiſtoria(der geſchrifftlich ſin als es geſcheen iſt. Hiſtorice intelligit̉ ſcriptura interduꝫ(noch ſchrifftlichē ſin/ noch den buchſtabē vßerlich. Hoc em̄ eſt corpus meū(dan dꝫ iſt min lip Hoccine.i. ne hoc. Hoccine eſt diſcipulū ſeqͥ magiſtruꝫ ip̄m negare(iſt dz dem meyſter noch folgē. ⁊cͣ. Holocauſtū(eyn gātz entzyndt opffer. d̓r ab olon.i. totum cauma.i. incenſio. quaſi totū incenſū ſit Homicida(ein manſchlechtiger/ einer der do gern ſchlecht ſticht die ludte. Homicidiū(dotſchlag) hoīs(ſchedigūg am lib deß mēſchē Hoīe abiecto mutaris in ſilueſtre aīal ſi occidis(mēſchlich natur vn̄ guttigkeit) dicit̉ ibi homo. Homūcio(ein mēſchlin/ ein armß mēſchlin) d̓r ꝑuꝰ a miẜia­Honeſtꝰ d̓r ab onꝰ qͣſi honuſtꝰ. nullus em̄ honeſtꝰ ē. niſi eſt pōderoſus grauis onere ꝟtutū moꝝ(ein erſamer der ein gut wort hat ſins lebēs halb erlicher. Honeſtū(erlich/ loblich. qd̓ habet bonū nomē bonā famā Honeſta bona ſunt ꝟtutes dona vl̓ ſcīa(erlich guter) ſic dicunt̉. ſi haberēt aliquā aliā vtilitatē puta eternā vitā ꝯſeq̄ndā. adhuc in ſe bona ſunt appeti deberent qꝛ honeſtū ꝓpria ſua ꝟtute vel bonitate nos trahit ad ap­petendū diligendū ip̄m. Honeſta ꝯuerſatio(ein erſamer wandel vl̓ geberd) quā videt diligit laudat cupit illā hr̄e qꝛ ſic honeſtū attrahit vt vidētes ſiue ꝯſpiciētes emēdāt ſe ex illo. Et ergo hone ſta vita(ein loblich krefftlich lebē) qꝛ alij diligūt ex ip̄a trahūt etiā ſic facere. Hīc honeſta bona dicunt̉(guter die ein loblich machē) vt ſcīa. ſapīa. ꝟtutes. gr̄e. iuſticie. dona